Wixt ^ïtnerican 15 DECEMBER 1962 le JAARGANG No. 9 T H E O N L Y I N D E P E N D E N T D U T C H - IN D O N ESI A N MAGAZINE IN AMERICA Prinses Wilhelmina overleden EEN ONSCHATBARE ERFENIS l E PLU(?/8us'~5üHl2 QARIM c XONIS^ Op 28 November hoorden we het 's morgens als eerste nieuwsberichtPrinses Wilhelmina overleden. Dat tussen al het schokkend wereldnieuws in dit overlij densbericht het éérst genoemd werd, be wijst wel hoe hoog in eer zelfs in het buitenland deze "bijna vergeten Prinses" gehouden werd. Alleen voor de oudere lezers was Prinses Wilhelmina wat zij wérkelijk was: Koningin, met alle vorstelijke hoogheid en onaantastbaarheid, zelfs zonder het woord "constitutioneel". Indonesiërs noemden haar Ratoe Adil Vorstin Rechtvaardigheid. In deze sfeer van Oranjeliefde en Oranjetrots groeiden wij in geluk en welvaat op. Voor de jongeren, vooral zij die in Holland opgroeiden, is "regeren" ver bonden geraakt met gaande en komende twistende Kamers en Kabinetten, ver van de hoge onaanraakbaarheid van het koningschap, want het vorstelijk huis stond (en staat) daar ver buiten. De warmte en dierbaarheid van een sterke band tussen burger en Koningin hebben zij nooit zo gekend als de ouderen. Hoe snel en onverbiddelijk vliegt de tijd. Sinds de dag dat "Wilhelmientje" geboren werd, 31 Augutus 1880, zijn voor de Indischman in Amerika een Nederlands wereldrijk en zelfs de Neder landse nationaliteit voorbij gegaan. Waar heen gaan wij als Amerikaan? Voort durend schokt de wereldvrede op zijn grondvesten. Tijdens Koningin Wil helmina dan niet? O ja, ook toen. Het bewijst des temeer Haar voortreffelijke eigenschappen als Vorstin dat Neder- De kroning landsch-Indië onberoerd bleef en geluk kig was. Des te meer realiseren wij de grootte van het verlies van deze grote telg van het Oranjehuis. De nagedachtenis van Koningin Wilhelmina zal bij de Indisch man altijd in hoge eer blijven. De on baatzuchtige wijze waarop zij mens en samenleving diende zal ons ten voor beeld strekken, waar en hoe wij ook leven zullen. Tussen de boeken, die ik trouw bewaard heb, bevindt zich dit werkje: "Smithsonian Institution War Back ground Studies ISLANDS AND PEOPLES OF THE INDIES. By: RAYMOND KENNEDY (Associate Professor of Soci ology Yale University)" In het midden van de omslag bevindt zich het wapen van het Instituut met het devies: "For the Increase and Diffusion of Knowledge among Men." Het is maar een klein boekje. Ik kreeg het van een Captain van de Intelligence Service van de Amerikaanse Navy, direct na de oorlog, toen ik mij op het eiland Morotai bevond. In September 1945 werd ons Vrouwenkamp door de Australische Navy daarheen geëvacueerd. De Amerikaanse captain vertelde mij. dat zijn Dienst dit werkje als studieboek kreeg, toen zij naar tie South East Pacific werd gestuurd. Prof. Kennedy heeft het samengesteld uit gegevens en statistieken van het vóóroor logse Ned. Ind. bewind. Sommige daarvan zijn thans natuurlijk verouderd en ver schillende toestanden veranderd. Prof. Ken nedy heeft er echter ook zijn eigen erva ringen en bevindingen in geschreven. Daarvan wil ik hier. voor dit artikel geschikte, passages citeren. Malay peoples arein general, remark ably friendly and polite, not only to one another, but to strangers as well. Among about 90 percent of the Indonesian peoples, one encounters an easy graciousness and charm of manner unsurpassed anywhere else in the world. This applies to all levels of society, and the poorest Javanese, receiving a stranger in his miserable hut, acts the courteous gentleman naturally and effort lessly. The beauty of the small-boned, \mooth-skinned Malay body is enhanced by a most impressive poise and dignity. Move ments are calmunhurried, and graceful, and even conversation is easy and soft- spoken. The quiet and repose of the Malay temperament do not signify a dull mental ity, however. The white man is apt to con fuse bustle with business, a forceful manner with a sharp mind. But anyone who has come to know the Indonesian people inti mately, who speaks their language and has worked and lived among them, would never rate them low in intelligence. All unbiased evidence indicates clearly that they are, on the averagequite equal in mental capacity to whites or any other race. Whatever differences exist are due to inequalities in training and education De oudere Indische Nederlanders, die in Indonesië geboren en getogen zijn, weten maar al te goed, dat wat Prof. Kennedy geschreven heeft, waar is. Veel van onze tradities en gewoonten, als wij die nog hebben gehandhaafd, zijn ver bonden aan al die eigenschappen. Wat voor soort Europees bloed er ook door onze aderen stroomt en in welke kwantiteit ook, wij hebben één afkomst gemeen, onze Indo nesische voormoeder! En zij is het, die ons deze onschatbare erfenis heeft meegegeven. Hoeveel hebben wij daarvan overgehouden. Hoe hebben wij haar belegd? Hebben wij ons wel eens afgevraagd hoe wij met een erfenis als deze, onze toekomst kunnen op bouwen? Een verleden moet men alleen maar vergeten, als men zich daarvoor schamen moet en de toekomst kwaad kan doen. Wij zijn thans in het land van Prof. Kennedy. Wij weten nu dat vele zijner landgenoten dit boekje hebben gelezen. Het is te hopen, dat wanneer deze Amerikanen ons ontmoeten, zij kunnen zeggen: "Yes, indeed, they are from Indonesia". Er be staat zo'n onaantastbaar Engels gezegde: "Today is yesterday's tomorrow, but tomor row's yesterday", waarmede gezegd is. dat verleden, heden en toekomst een aaneenge sloten geheel is. Wanneer men probeert er één schakel uit weg te halen, dan is het geheel gebroken en wordt het gerepareerd, dan blijft er een lidteken over, waarmede men gekenmerkt wordt. Het wordt zelfs in je paspoort opgenomen! Ook over ons. Indische Nederlanders heeft Prof. Kennedy geschreven Temperamentallythe mi x e d-b lood people were much better balanced than their fellow Eurasians elsewhere in the Orient. 'They did not display the combina tion of servility and aggressiveness attri buted to British half-castes, because their personalities were not warped by galling discriminations. They were a living disproof of the outmoded theory that mixed-bloods inherit the worsts traits of both parental groups. On the contrarythey demonstrated (Vervolg op pag. 2)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

American Tong Tong | 1962 | | pagina 1