American
30 NOV. 1963
2e JAARGANG No.
ONGEVRAAGDE HULP
Onlangs werd ik in een win
kel aangesproken door een
dame. Ze had mij een Hollandse
opmerking horen maken en omdat
ze zelf Hollandse was, was het
praatje gauw aangeknoopt. We
spraken over de diverse wink
els die we kenden en wat voor
bijzonders ze boden. Opeens
zei ze: "Kent ook de Holland
se shop in Artesia?" We
woonden er allebei ver van
daan, maar de winkel werd toch
genoemd. Niet omdat zij zo
bijzonder goed zou zijn, maar
omdat zij Hollands was.
Het is mij opgevallen dat
ook andere immigrantengroepen
Qaken van eigen mensen graag
aanbevelen. Zo elkander hel
pend wordt de groep sneller
sterker
In onze groep wordt dat he
laas lang niet zo veel gedaan.
Daarom wordt er zo nodeloos
lang geworsteld door beginne
lingen om er te komen.
Voorbeeld: wij rijden all
emaal auto en hebben jaar
lijks nogal wat reparatiekos
ten, terwijl we ook nog mop
peren dat onze reparateur ons
misschien bed.ndert.
En waarom gaan we niet naar
Vic Beaupain of sturen we onze
vrienden en kennissen erheen?
Vic is een goed vakman en hij
is betrouwbaar. Hij heeft
helaas niet de accomodatie van
eerste klas garages, maar hij
heeft ook nog geen geld om een
bedrijf te kopen of op te bou
wen. Dat kan gauwer komen als
we hem NU beter helpen. Noteer
alvast zijn naam en adres: Vic
Beaupain, 306 Pierce, Whittier
Tel. 693-6933.
Zo kan iedere abonnee in
zijn city of county denken om
zijn "adik" in moeilijkheden.
Wenst U daarvoor gebruik te
maken van de publiciteit van
Tong-Tong? Elke oproep geven
wij plaats.
De hulpbereidheid van de
Indische groep wordt vaak
geroemd, maar is in zijn een
zijdigheid een "achter de
feiten aanlopen" volgens het
spreekwoord: "Als kalf-nja al
verdronken, paaaas men haat
dempen!" Men moet elkander
helpen voor het te laat is!
tnvRÏBüs~$!i}i2
O AR 1 WC
ONIS
B R I D GE
BETWEEN
EAST
AND
WEST
