ZON/DER Pk BEN CASEY Herinnert U zich nog dat ik een jaar ge leden met deze rebriek beogonnen ben en o.a. ook vroeg wie de Latijnse of Amerikaanse benamingen wist voor NONI-FRUIT (tegen diarrhea) LAUKAHI (tegen diabetes) en ^■ÜERBACA (gebruikt als aftreksel om zwang- VW-schap te voor komen? Ik kreeg hierop geen antwoord. Ook de inlichtingen die ik inwon bij een bekend re search instituut, leverden geen ander resul taat dan dat ze, mij een infgebreide lijst toezonden van lectuur waarin het eventueel wel zou kunnen staan! Maar TT-abonnees geven het niet zo ga uw op en tot mijn verrassing kreeg ik dezer dagen van Ank de Rochemont uit Hawaii en paar leuke gegevens over de gevraagde na men. Ank had toevallig een vriend op bezoek, geboren en getogen in Hawaii. Bij het door bladeren van Kloppenbrug herkende hij in eens in onze PATJE de vrucht die hij al tijd noni-fruit had genoemd (Morinda citri- folia) In "Gardens of Hawaii" van Marie C. J^eal staan meer aardige gegevens over be vende planten en kruiden. Hina-Hina (ook ge bruikt tegen diabetes betekent eigenlijk al leen "plant met zilveren blaren" maar aan gezien er 5 variëteiten bestaan blijft het gis sen welke de juiste is. Het beste is dus maar om een echte Hawaiian in de arm te nemen! Over laukahi vond Ank de R. dit "broad leaved plantainjin (Plantago Major L.) cosmopolitan plant is a weed in Hawaii. A stemless smooth or hairy herb, with lea ves to 10 inches long, forming a rosettee near the ground" De bloemen van de laukahi zitten tros- gewijs aan een lange steel, de vruchtjes bevatten 5 tot 6 zaadjes die sinds eeuwen in Europa als medicijn worden gebruikt. In Hawaii wordt de laukahi voornamelijk tegen suikerziekte gebruikt. Om nu op een eenvoudiger chapiter te komen: heeft U wel eens aan het nut van eucalyptus blaren gedacht? ik herinner me eens een griepepidemie toen ik als kind in Frankrijk woonde. De hele familie lag weer loos te bed en als we niet zo'n lieve femme de menage (huishoudster) hadden gehad war en we er nog slechter aan toegeweest. Ik herinner me dat ze op een ochtend met een enorme bos eucalyptus blaren aan kwam zet ten en drie pannen water opzette met die bla ren erin. Een voor een dwong ze ons tien minuten lang onder een dikke deken de stoom te inhaleren. We voelden ons daarna een stuk opgeknapt. Verder liet ze de blaren op een laag pitje doorstomen tot hef hele huis (en onze longen) doortrokken was van die menthol-achtige dampen. Voor de eucalyptus-boom heb ik altijd een zwak plekje overgehouden. Niet al leen om haar mysterieuze, trotse, ietwat slordige vorm, maar om de prettige geur die ze verspreidt. In Californie is ze de meest voorkomende boomsoort. Waarom maken we in deze tijd van verkoudheid en flu niet meer gebruik van haar bladeren? Er zijn genoeg middeltjes tegen verkoudheid en benauwdheid te krijgen, maar ik geloof dat geen diezelfde uitwerking heeft als de echte eucalyptus. Maar dat komt misschien omdat ik als ech te Indische altijd meer geloof en waarde hecht aan natuurlijke geneesmiddelen. Wat wil je als je grootgebracht bent met djamoe-djamoe parem en beras kentjoer? Lilian Ducelle

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

American Tong Tong | 1964 | | pagina 5