KINDEREN IN AMERIKA
mag dan waar zijn dat verreweg het grootste
deel van de Indische immigrantengroep er
het nut niet van inzien, omdat men "toch
Amerikaan wordt", maar deze kortzichtige
instelling zal t.z.t. wel overgaan, naarmate
men langer in Amerika is.
Iedere Amerikaan van een beetje ontwik
keling en van een zekere positie is sterk
traditie-bewust en is op dit terrein zeer ac
tief. Vele lezers weten het niet, maar tal
loze lekkere "Amerikaanse" dingen, die
wij hier eten, veel vormen van vermaak en
kunst, zijn uit zulke traditie-bewustheden
ontstaan. Wanneer onze lezers later ook in
positie stijgen, komt vanzelf wel het ver
langen om op dit terrein ook scheppend
werkzaam te zijn. Dan pas zal men besef
fen welk een belangrijk werk NU AL gedaan
wordt, door een paar pioniers.
Wat men ook zeggen mag van de Indo, en
hoeveel Indo's er ook zijn op wie denigre
rende critiek van toepassing is, er zijn er
zijn er nog altijd genoeg, die uit het goede
hout gesneden zijn. Onze Indische tradities
kunnen voor Amerika een grote zegenrijke
waarde hebben. Ontwikkel ze, zoals iedere
Amerikaan doet. Stuur eenmaal een kleine
bijdrage voor het Representatie—fonds. In
samenwerking met het Soosbestuur wordt
dit Fonds nuttig gebruikt.
"We zijn in de eerste plaats om de kin
deren geemigreerd," hoort men altijd zeggen
en dat "om de kinderen" houdt dan in: hard
werken, goed geld verdienen om de kinderen
een betere toekomst te kunnen geven. But
what about the kids? Tussen nu en toekomst
staat een leven vol verrassingen, nieuwe
waarden, onbekende moeilijkheden, hebben
we bij al dat harde werken werken tijd ge
noeg over om onze kinderen gade te slaan.
Want ook zij zijn geemigreerd, ook zij zijn
in een volkomen nieuw milieu beland. Hun
aanpassing gaat ontegenzeggelijk vlotter
en zonder enig voorbehoud, maar
vindt U ze veranderd of niet?
Misschien is het nuttig om af en toe Uw
ervaringen, Uw opinie over het leven van de
kinderen in Amerika onder woorden te bren
gen. Het is beslist nuttig om ook te weten
wat andere emigranten denken en doen over
en voor de kinderen.
lm onze eerstvolgende editie wordt een
begin gemaakt met de serie "Kinderen in
Amerika" en ik nodig U uit om hiervoor wat
te schrijven.
Vaders, moeders, schrijf iets over uw
kinderen. Wat zij doen (of niet doen!) wat
hun liefhebberijen zijn en op welke manier
U een rol blijft spelen in hun leven. (Geza-
melijke hobbies, uitgaan, parties, etc., etc.)
Schrijf ons de prettige dingen, maar laat
niet de minder aangename en moeilijke kan
ten weg, want Uw verhaal wordt een leer
zaam verhaal voor anderen.
Schrijf ons leuke anecdotes, ervaringen,
bekommert U zich niet om stijl en vorm, en
zegt U alstublieft niet: ach, ik kan niet
schrijven. Wij helpen U daarbij wel, maar
waar het om gaat is de inhoud van Uw stuk
je.
Aangezien U voor het schrijven van dit
stuk misschien kostbare tijd kwijt is en we
prijs stellen op uw bijdrage honoreren we
ieder geplaatst artikeltje met $5.—
Wij zouden ook heel graag uit de mond
van teen-agers horen, hoe zij het leven in
Amerika vinden, wat zij doen en wat zij
van de toekomst hier verwachten. Ouders,
vraagt de jongelui of zij ons wat willen
schrijven. In het Engels natuurlijk.
Voor U zelf de keuze tussen Nederlands
of Engels.
Wij wachten met spanning op Uw bij
dragen!
Lillian Ducelle
