cienter zijn, dat de huisvrouw er
toch naar toe gaat.
De belangrijkste veranderingen
zullen deze zijn:
De koper pikt zijn inkopen niet
meer van de shelves, maar trekt
een IBM-kaart uit voor het geko
zen artikel. Ze wandelt dus naar
de uitgang toe met een stapeltje
IBM-kaarten. Intussen gaan langs
een lopende band al haar gekozen
artikelen alvast naar de uitgang
en is automatisch alles wat ze
gekozen heeft verrekend. Bij de
uitgang ligt haar pakket blandja
al klaar plus de opgetelde reke
ning. Betalen; weggaan, klaar.
De keuze kan ook gèmaakt worden
met een minimum van beweging: in
ruime catalogi (net als nu al b.
v. bij Sears) kan de inkoper zijn
keuze maken. Of op TV passeren
in kleuren een aantal marktarti-
kelen en met een druk op de knop
zet de koper opzij wat hij wenst.
Verder wordt ook de afbetaling
ingevoerd, dus met creditcard en
"huursysteem" betaalt de koper el
ke maand een vast bedrag af, zo
als dus ook gebeurt bij meubelza
ken, auto's, huizen» enz.enz.
Uiteraard wikken en wegen de su
permarkets alle voor en nadelen
van deze mechanisering en menigeen
heeft grote bezwaren. Aan de ande
re kant ziet men wel in, dat veel
automatisatie zich langzaam toch
wel voltrekt. Wie b.v. koopt er nu
nóg vlees van de koe? Alles is nu
toch ook netjes ingepakt in plas
tic en geen huisvrouw moppert!
Men vraagt zich misschien af of
deze voortdurende automatisering
op den duur geen schrikbarende
werkeloosheid ten gevolge zal heb
ben. Dat is zo. Het werkeloosheids
cijfer in Amerika stijgt voortdu
rend. Ook in Europa; kortom over
al waar het computersysteem in
dringt, zal de behoefte aan bedie
nend personeel sterk verminderen.
Economen breken zich voortdurend
het hoofd op welke wijze toch het O
maatschappelijke evenwicht bewaard
moet blijven. In de toekomst zal
het daarheen geleid moeten worden,
dat een belangrijk percentage van
de samenleving werkloos zal zijn
en door de Staat onderhouden moet
worden. Zij die werken, verdienen
goed, maar zullen de belastingen
moeten opbrengen om de werklozep
in leven te houden.
Hoe de toekomst er uit zal zien,
weten wij niet. Dat wij er straks
middenin zullen zitten, is een
feit. De mens moet waakzaam blij
ven. Want hij die domweg van de
ene dag in de andere leeft, blijft
in de wedloop van de tijd ten ach
ter en behoort straks tot de ver- j
liezers van alles. Blijf studeren,
blijf leren, blijf goed leren om
gaan met geldt "Zorgeloosheid is
leuk", zei Oom Piet, "maar zeker
ga je er kapot aan...."
4
