Garbage Can
We werden door de Presbyteriaanse
kerk alhier gesponsord. Een huisje
werd voor ons ingericht, weliswaar
met een ratjetoe van meubels (maar
dat was je in Indië eigenlijk toch
wel gewend geweest), huishuur en
verwarming voor een maand betaald,
provisiekast gevuld, etc.etc. En
toen was er nog 150 over van het
geld dat voor' ons was opgehaald.
Een vrouwelijke diaken kwam het
ons aanbieden. We weigerden het
geld aan te nemen. Mijn man had
direct een baan, op een afgrijse
lijk klein salarlsje to tell the
truth, maar we konden draaien.
"Dat geld moeten jullie maar be
waren voor mensen die het meer no-
O dig hebben dan wij", zeiden wij.
Later heeft de betreffende diaken
ons bekend op een vergadering kern
achtig te hebben uitgeroepen:
"Those darned fools didn't want to
accept the money!"
We moesten er vreselijk om lachen.
"Maar als jullie denken dat jul
lie van ons af zijn, dan hebben
juli ie het toch mis", zei ik pla
gend, "ik persoonlijk heb nog een
hele grote wens. Ik wil graag jul
lie garbage can zijn, weet je!"
"Ik wandelde laatst rond op gar
bage day en overal zag ik de meest
interessante tijdschriften zo maar
op hopen gereed staan voor de gar
bage truck. Ik moet jullie eerlijk
bekennen dat ik me heb moeten be
heersen om niet overal te gaan
snuffelen en stapels tijdschriften
mee naar huis te zeulen. Als jul
lie nu de gelezen tijdschriften op
onze frontporch deponeren of ons
een seintje geven wanneer we ze
kunnen ophalen, dan zal ik jullie
erg dankbaar zijn."
We zijn nu twee-en—en-half jaar
verder en nog steeds komen er
tijdschriften van de meest uiteen
lopende aard binnen,van de bekend
ste tot kleinere minder aanzien
lijke. Hierdoor blijven wij op de
hoogte van alles wat er in de U.S.
omgaat en ook van wat er verder in
de wereld gebeurt, zonder dat het
iemand eigenlijk een cent kost.
Wij zijn met gemak in het Ameri
kaanse leven opgenomen en dachten
dat het de meeste Indische mensen
zo afging, totdat we in Tong-Tong
het tegengestelde lazen.
Maar hoe het ons vergaan is sinds
we voet op Amerikaanse bodem zet
ten, zal ik voor de rubriek "Vrou
wen in Amerika" vertellen.
Tot dan!
Fe' Klerks (-Këhr)
Ohio
5
