Lt, Admiraal Helfricli 1/LuL -£!en -Qereóaluut aan^-, Een vrouw is thuis gekomen Cliché Het Vaderland" Cliché Het Vaderland" Een Vrouw is thuisgekomen. Ze heelt haar taak volbracht. Een strijd gestreden tegen onrecht, verdachtmaking en leugen. Een moedige, onversaagde vrouw, die pal stond in een schijnproces, waarvan te voren vaststond dat het schuldig tegen de beklaagden zou worden uitgesproken. Die desondanks met deze wetenschap voor ogen blééf verdedigen, karaktervol en beginselvast, als een nobele paladijn van het Recht. Onwrikbaar, onversaagd, trotseerde zij kwetsende opmerkingen, ver droeg zij hoon en smaad. Men spuwde haar in het gelaat, men sloeg haar op hoold en schouders: alleen om het ieit dat zij het Recht ver dedigde. Het rapalje, opgezweept en aangevoerd door Manoch, de ontmas kerde valse kroongetuige, heelt zichzell door deze daden geridderd met het ordelint van het laagst allooi, dat van machteloze latheid. Alleen zij, die zich door geen rechtsmiddelen kunnen zuiveren van de smet op hun naam, bedienen zich van het vuile wapen als spuwen, schelden en slaan. Hiermede hebben Manoch en zijn groep zich ten voeten uit getekend. Op 11 oktober vierde Lt. Admiraal Helfrich in zijn stijlvolle woning aan het L. Couperus-plein in Den Haag ijn 70ste verjaardag onder enorme belangstelling. Wat maakte deze dag zo bijzonder? .Vat gaf het dat speciale karakter aardoor deze verjaardags-receptie het cachet kreeg van een bijzondere dag? Enkel het feit, dat hier een per soonlijkheid, een man uit één stuk, die de naam van de Nederlandse na tie in haar vloot hoog heeft gehou den, in zijn levensavond nog met dezelfde overtuigende kracht kan zeggen: „Het nationaal besef is de kracht van een natie. Het is niet nodig dit te verwaarlozen terwille van de internationale samenwerking. Landen kunnen elk hun volks eigen en karakter bewaren, net als schepen, die in convooi varen. Eik schip heeft zijn eigen vlag, zijn eigen sfeer, zijn eigen nationale trots maar zij varen onder één bevel. Wanneer dit wordt aangekweekt, wordt er een sterke basis gelegd voor een krachtige natie, en het is de kracht van een sterk nationaal besef dat het land grote betekenis geeft als lid van een internationale gemeenschap. HET is ditzelfde principe, veran kerd in het gemoed van deze grote Zeeman, dat Helfrich in januari 1942 gemaakt heeft tot opperbevelhebber van de geallieerde vloot, de American British Dutch Australian-fleet, het operatief eskader dat speciaal be last was met de bescherming van Java. Een Nederlandse Commandant Zee macht van een sterk gehavende Ne derlandse Marine kreeg het opperbe vel over de machtige Amerikaanse, Britse, Australische vlooteenheden. Is dit feit op zichzelf niet een overden king waard? Waarom droegen die trotse Amerikaanse en Britse opper bevelhebbers het commando over aan een Nederlandse Commandant met een sterk-gehavende vloot? Omdat zij ge- imponeerd waren door de krachtige persoonlijkheid die Helfrich was, en die hij nu in zijn levensavond nog steeds is. Aan Helfrich en zijn mannen heb ben wij het te danken dat de Neder landse Marine in de wateren van de South-East Pacific en vèr daarbuiten een eervolle klank had. Helfrich wist zijn vliegers te inspireren, te door gloeien door zijn krachtig nationaal zelfbewustzijn, door zijn fier natio naal besef. .,Eén per dag Helfrich" was de eervolle naam waaronder hij bekend stond bij Amerikanen, Britten en Australiërs, want iedere dag gingen zijn vliegtuigen de lucht in, en iedere dag luidde het rapport: 1 Japans schip minder. Want met de verbeten moed van een kleine eenheid haalden onze jongens iedere dag een vijande lijk vliegtuig neer, of bombardeerden zij een oorlogsschip, een vliegdek- schip of een transportschip van de Japanse vloot. DE val van Singapore in februari 1942 accentueerde echter de benarde positie van Java en het was te ver wachten dat Japan thans hierop zijn actie met volle kracht zou inzetten. De heroïsche strijd die hierop volg de en welke later onvergetelijk ver bonden was aan Doormans devies: „Ik val aan. Volg mij", één der dra matische episoden uit deze zeldzaam moedige maar hopeloze strijd van een zwaar gehavende minderheid tegen een overmachtige vijand, is een frag ment uit de geschiedenis van de Ne derlandse Marine, waarop iedere Nederlander trots mag zijn. Schout bij nacht Doorman wist dat deze slag beslissend zou zijn het was een laatste fiere poging om de vijand nóg een slag toe te brengen, ook al zeide het gezond verstand dat de over macht te groot was. Doch deze hel dendaad van Doorman heeft de mo rele kracht enorm versterkt en zijn devies: ,,Ik val aan, Volg mij" is door de Geallieerden tot voor de poorten van Tokio en Berlijn ge volgd. Het militair-testament van een dapper zeeman. AAN deze zeehelden heeft Neder land het te danken dat de Kon. Ned. Marine een eervolle klank heeft, want Helfrich die de naam van deze ma rine ook na de capitulatie van Ned. Oost-Indië hoog heeft gehouden, heeft de Japanse autoriteiten zo'n ontzag ingeboezemd, dat veel van dit res pect zijn weerslag heeft gehad op de behandeling van de Ned. marine man schappen in de kampen. Vervolg; op pag. 6 De scherpzinnige ontrafeling van hun valse getuigenissen in de door Mr. Vervloet samengestelde plei dooien heeft niet kunnen verhinderen dat rechter Rochjani zijn tegen de rede en het recht indruisend vonnis uitsprak. Dit vonnis en de door geen feiten gedekte getuigenissen van kroongetuigen maken de rechtspraak in Indonesië tot een bedenkelijke ca- ricatuur van het Recht. Het is diep te betreuren dat de bo nafide elementen in de rechterlijke macht van Indonesië zich hierbij on betuigd hebben gelaten, want deze karakter-sterke figuren (vooral in Soerabaia) hadden zeker het rechts- verloop een meer met het Recht over eenkomende wending kunnen geven. Persoonlijk doen wij alsnog een be roep op hen. Laten zij, Schmidt bui ten beschouwing la ende, zich met hun volle persoonlijkheid inzetten om de Indonesische rechtspraak te zuive ren van de blaam, welke door dit vonnis op haar is geworpen. Terwille van het Indonesische Recht ter wille van Indonesië. ZO is dan een dappere, karak tervolle Vrouw thuis gekomen. De spanningen welke ze heelt doorge maakt, zijn nog niet van haar ge weken. Nóg ziet men hoe gespan nen haar blik is. Slechts zij, die dit- zellde hebben doorgemaakt, we ten welk een zware wissel er ge trokken wordt op iemands geest en zenuwkracht. Laten wij ook niet de isolatie vergeten, waaronder zij geleeld heelt want ook dit is een meer voorkomend verschijnsel in zulke gevallen. De beste vrien den worden ,,bang" om met zo'n „gevaarlijke" vrouw gezien te wor den. De Indonesische autoriteiten mochten het hen eens kwalijk ne men! Het is zo menselijk want ach, is de doorsnee-mens eigenlijk niet het produkt van zijn benepen omgeving, zijn armzalige levens visie en zijn politieke overtuiging? Hoe begrijpelijk is Mieke Bou- mans bitterheid, als ze zich ontval len laat: „Indien er van Neder landse zijde in het begin van de arrestaties van de Nederlanders anders was opgetreden, had mis schien veel voorkomen kunnen worden. Bepaalde groepen in Ne derland met te weinig kennis van zaken en achtergrond wil den voorzichtig aan en meenden dat het wel op z'n pootjes terecht kwam. Ik heb er nooit in geloofd dat zachtheid en vriendelijkheid zouden ba en en ik geloof ook niet, dat er op dit moment nog glazen in te gooien zijn". Deze woorden typeren wel sterk de karaktervolle inslag van me vrouw Bouman, doch geven tevens blijk van haar volkomen gebrek aan diplomatiek manoeuvreren. Wij vrezen dat deze eigenschap een schaduw zal werpen over haar glo rieuze thuiskomst. De ervaring heelt geleerd dat men beter te weinig dan te veel kan zeg gen, vooral wanneer het „bepaalde groepen in Nederland - met te weinig kennis van zaken en achter grond" betrelt. Een Vrouw is thuis gekomen. God schenke haar de rust en vre de, die zij ruimschoots heelt ver diend. Nog is aan het Recht niet voldaan en verblijlt Schmidt in de gevangenis. De ogen der we reld zijn echter op hem gericht. Dat ééns het Recht zegeviere, dat zo dapper werd verdedigd door Mieke Bouman! F.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Onze Brug | 1956 | | pagina 5