v /■-'
WAT IS EEN KRANT?
VEKGEET HET MET!
ONZE BRUG avonden
2e JAARGANG, OKTOBER 1957
No. 7
CULTUUR EN WELVAART
ONDER-ONTWIKKELD GEBIED
UITGAVE VAN DE STICHTING „ONZE BRUG" - ONDER REDACTIE VAN MEVR. A. G. DE GRAVE
j
Er zijn een hele hoop Indische mensen, die een
krant beschouwen als een fles stroop of een portie
katjang. Voor consumptie. Wat je niet lust laat
je staan of sla je over. Als te veel niet lekker is,
neem je wat anders.
DAT IS FOUT.
Een krant is de actieve e;i levende mening van
de lezer. Vele lezers, die op een bepaald gebied
een zekere mening zijn toegedaan (katholiek of
socialistisch of anti-revolutionair, enz.) zorgen er
voor dat deze mening vaste vorm vindt in een
dagblad, dat de belangen van deze lezers naar
buiten toe beschermt. Een krant is dus niet een
ding, waarin een journalist maar raak schrijft wat
hij lust of wat hij meent dat verkoopbaar" is zon
der rekening te houden met de lezers,
In de ingezonden stukken of brieven aan de re
dactie heeft elke lezer niet alleen het recht, maar
zelfs de plicht zijn hoofdredacteur te wijzen op
onjuiste berichtgeving met betrekking tot de alge
mene mening van de lezers. Daarom hebben
vooral in Holland de dagbladen zo n uitgesproken
groepskarakter. Wij Indische mensen merken dat
na een pooSje als b.v. ingezonden stukken gewei
gerd worden. Dan zijn wij boos en zeggen: ,,Die
krant wil de waarheid niet horen! Rotkrant! An
dere krant nemen!" En dan gebeurt wéér het
zelfde en er wordt wéér veranderd van krant. Of
wij lezen maar liever niet meer wat wij niet lus
ten en likken alleen het bruikbare restant op.
MAAR DAT IS GEEN LEZER ZIJN!
We moeten er ook wél aan denken, dat ónze
waarheid niet de waarheid van de krant hoeft
te zijn. Als we b.v. een socialistisch dagblad lezen,
hoeven we niet te verwachten dat er een „kolo
niaal getint" stuk van ons in geplaatst kan wor
den, al is dat stuk nog zó waar. Het past een
voudig niet bij de doorsnee mening van de an
dere lezers en is dus onbruikbaar voor de krant.
Dat is ook de reden, waarom in de Nederlandse
dagbladen zo opvallend weinig ingezonden stuk
ken staan van Indische lezers. Op de een of an
dere manier staan we er altijd naast.
Alleen dan kan een krant onze gedachten opne
men en ze bundelen tot een sterke en actieve
groepsmening, als die krant door onszelf uitgege
ven wordt. Zeker kunnen in deze krant de di
verse meningen van elkaar verschillen, maar als
herkenbare specifieke uiting van een bepaalde
groep horen ze toch bij elkaar. Een krant is het
accent van een bepaalde manier van leven, zoals
onze taal het ook is.
Men kan in een trein zitten, waarin geroezemoes
klinkt van allerlei stemmen en dialecten. En op
eens hoor je een stem die iets zegt, waar je het
desnoods helemaal niet mee eens bent. Maar di
rect weet je: dat is er één uit Indië. Wij herkennen
die stem. Herkennen betekent: wéér kennen. Be
tekent: niet vreemd zijn.
Op vele gebieden zijn wij, gerepatrieerden, totok
én Indo, vreemden gebleven in dit land. Maar op
Je kan in Holland knus op je schildersstoeltje zitten
wachten op je baarsje of je karpertje en soms dro
men van een snoek van een halve meter. En in
Nieuw Guinea kan je de zee op in je kolèk en
elke dag de strijd aanbinden met zo'n ikan lajang,
een aloe-aloe of een rog. Hoor wie het ooit ge
daan heeft: er is niets fijner in de wereld!
vele andere, vaak ondefinieerbare gebieden zijn
wij kennissen van elkaar, sam-sam, soortgenoten,
eenswillenden. Pas als wij deze punten van ge
lijkheid bundelen en vorm geven in een eigen
krant, zullen wij ons prettiger voelen in dit koude
land. Elke week zal er in onze bus een groet, een
vriendenhand gestoken worden van onze gelijken,
llit Leeuwarden en Maastricht, uit Rotterdam en
Almelo. We voelen ons niet langer onbegrepen
en geïsoleerd. Wij voelen ons sterker en gezon
der. We voelen ons positiever en moediger.
Daarom, lezers, werft lezers, laat deze krant
groeien.
ZIJ IS EEN ONMISBARE VORM VAN ONS
BESTAAN!
Is Uw abonnementsperiode al bijna voorbij?
Stuur gauw een nieuwe postwissel of girocheque
(No. 6685) voor een kwartaal of een jaar. Aarzel
niet.
WAT V/AS
De gezellige bijeenkomst van leden van Onze
Brug en hunne introducé's in Café Den Hout op
1 oktober jl. heeft weer een gezellige avond ge
bracht, mede dankzij de muzikale illustratie van
Fred Belloni en zijn ensemble. Hoofdschotel van
de avond vormden uiteraard de gedachtenwisse-
lingen over allerlei onderwerpen, waarbij o.a. door
Tjalie Robinson diverse gedachten ontleed wer
den, waar menig Indischman in Holland vaak
piekert zonder uitkomst. Duidelijk begint zich nu
al een kerngroep te vormen van mensen die duide
lijk blijk geven over tal van maatschappelijke pro
blemen langer na te denken dan het salaris-per-
tnaand lang is, of de loonronde per jaar.
Het muzikale deel werd kritisch beluisterd al
bleek men door het applaus erkentelijk voor het
genotene. Met een open oor voor* de tekorten be
seft men wel heel goed dat er door de Indische
gemeenschap nog heel wat op te bouwen valt,
willen wij ooit een programma brengen dat door
een groter gehoor gewaardeerd zal kunnen wor
den. Fleren zoals Fred Belloni en Flem (piano)
zijn tot veel meer in staat, als zij maar vrienden
kunnen vinden die gezamenlijk regelmatig willen
oefenen. Gaarne biedt de redactie van Onze Brug
haar bemiddeling aan om meer liefhebbers van
muziek met hen in aanraking te brengen. Voor de
medewerking van de heren Kientz en Tammarijn,
die belangeloos hun medewerking verleenden, alle
lof.
WAT KOMT
Op VRIJDAG 18 OKT. is de eerstvolgende Onze
Brug-Avond aan de beurt. Die wordt dan ge
houden aan het DE CONSTANT REBECQUE-
PLEIN 7 (feestzaal „De Lichtstraal" of feestzaal
van Gelder), een alleraardigst zaaltje, dat voorlopig
aangehouden wordt als kring-vergaderzaaltje voor
„Onze Brug". Wederom begint de avond om acht
uur.
Het De Constant Rebecqueplein ligt in het mid
den van de De Constant Rebecquestraat. Deze
straat loopt van de hoek van de Marnixsstraat
(waar het telefoonkantoor aan ligt, dus op het
eind van de Conradkadc) naar het Emmaplein,
dat ligt op de kruising van Veenkade en de Kon.
Emmakade.
Men komt er dus per tram met lijn 11, 2 en 5
(uitstappen hoek Conradkade/Weimarstraat) en
lijn 10 (uitstappen Kon. Emmaplein).
Feestzaal De Lichtstraal is een leuk eenvoudig
klein „tentje'!, zó erg eenvoudig dat het doet
denken aan de voor een feest ingerichte Chinese
achtergalerijtjes in Indië. Veel hout, veel papier,
veel „lollige" kleuren. Echt een zaal, waar wat
van te maken valt. Kom weer allemaal, leden in
Den Haag, en neem Uw oudere jongens en meis
jes mee!
De daarop volgende bijeenkomst heeft aldaar
plaats op VRIJDAG 1 NOVEMBER.