kenniómaking
Electrisch rijst koken
Mijn moeder had weer wat uitgedokterd. Uit een nevelig verleden had zij niet voor
de eerste en laatste keer familieleden opgedoken.
„Weet je dat je een neef op je school hebt? Je moet beslist met hem kennismaken.
Zijn moeder is een volle nicht van mij enz."
Dat volle was uiteraard nooit waar maar dat gaf allemaal niets, want wat het uit
rafelen van familierelaties betrof, was mijn moeder zeer indringend.
Ik verzette mij dus nauwelijks en maakte om de lieve vrede op school kennis met
mijn hervonden neef Willy Klay. Al gauw bleek dat wij elkaar erg goed lagen. Nog
sneller ging het contact van de respectievelijke moeders; bekokstoofd werd dat ik
maar eens bij de familie Klay moest komen logeren.
Mijn toen nog onbekende oom Nico, brengen. Inmiddels was het half zes
die over de komende logeerpartij van 's middags en begon het op een ver
een nieuwbakken neef door zijn vrouw
werd ingelicht zal - overeenkomstig
mijn latere ervaringen met hem - 'n on
vervalste vloek niet hebben kunnen on
derdrukken, gevolgd door "verdomme
wijf, wat is dat voor idioot die je nu
binnenhaalt". Slechts één afkeurende
blik van zijn vrouw moet ruim voldoen
de zijn geweest om hem te doen inbin
den. Nog wat verwensingen mompe
lend beloofde hij mij een zo onplezierig
mogelijke ontvangst.
Zo geschiedde dat mijn oom Nico mij
met zijn motorros een waarachtige
heel oude „Indian" uit Malang kwam
ophalen. Zonder verwijl moest ik op de
dickey seat, één hand aan de hand
greep de ander het koffertje en rijden
maar. De eerste oneffenheid in de weg
deed mij na een vluchtig onderzoek
ontdekken dat mijn zetel alleen nog
middels 1 spiraalveer aan het frame
was verbonden. Dit beloofde in elk ge
val een minimum aan zitcomfort.
Direct buiten Malang werd de lol pas
compleet; behendig werd door elke kuil
van de weg gestuurd en dat waren er
tot Batoe wel een honderdtal. Het kan
niet anders zijn geweest dan dat ik dit
traject grotendeels in de lucht fladde
rend moet hebben afgelegd. Met de
moed der wanhoop bleef ik met mijn
beide handen stevig vasthouden en
zorgde ervoor dat ik na elke vlucht
weer op de juiste plaats van vertrek te
rugkwam. Mijn oom Nico reed gelukkig
niet harder dan zo'n 70 km. Af en toe
verwaardigde hij zich zijn rooie facie
met de door een stofbril bedekte fel
blauwe ogen om te draaien, om breed
grijnzend belangstelling te tonen naar
mijn welstand,
„De rotzak probeert me te jennen"
dacht ik heel oneerbiedig „maar ik zal
je de lol niet gunnen".
Gelukkig drong de humor van het vlieg-
gebeuren ook tot mij door zodat ik al
voortdenderend mij rot laphte.
Enfin, Batoe werd gehaald, daarna wat
rustiger langs een slechte weg even
omlaag en weer flink omhoog tot
Djoenggo.
Einde motorcross.
Ik eraf, pest-Oom dito en vragen hoe
het was gegaan. Ik geen draad geven
„prima, leuk om zo eenvoudig te leren
vliegen".
De tweede beproeving moest nog ko
men, want daar waar wij afstapten
stonden twee fraaie paarden gereed om
ons verder naar „Soember Brantas" te
dacht wat duister spelletje te gaan lij
ken. Bovendien leek het mij sterk dat
mijn oom kon weten dat ik zo de pest
aan paarden had. Ik besloot weer niets
te laten merken, maar dat was makke
lijker gezegd dan gedaan.
„Ik neem „Tommie" en neem jij de an
dere „Sebab" maar, dat is een heel
kalme" zei de liefhebbende Oom.
Het opstijgen ging voortreffelijk; daar
na gaf Nico zijn paard de sporen en
aangezien „Sebab" precies dat navolg
de hetgeen zijn baas „Tommy" liet
doen, stoven wij over de bergpaden.
Eerst een tijd door de kinabossen, daar
na door kaal heuvelterrein om ten
slotte nog net voor donker in Soember
Brantas aan te komen. Zo goed als ik
kon stapte ik af, zonder te laten mer
ken dat er iets met mijn zitdelen en
stuitje moest zijn gebeurd.
Na mijn tante Eddy, mijn neef Wil en
zijn twee zusters te hebben gegroet,
zag ik nog net het nagloeien van de top
van de Weliran door de ondergaande
zon. Genoeg avontuur voor een dag.
Na het avondeten kon mijn oom Nico
zich kennelijk niet meer inhouden en
vroeg schertsend hoe deze dag mij was
bekomen.
Mijn antwoord, dat ik volop genoten
had maar dat het nu wel tijd werd mij
een zalfje te verstrekken voor mijn zit
vlak, brak het ijs; wij hebben beiden
hartelijk gelachen.
De volgende ochtend vroeg, toen de
dauw nog op het gras lag, zag ik voor
het eerst hoe mooi Soemer Brantas
was gelegen, vlak onder de water
scheiding van de Ardjoeno/Weliran en
in het Zuiden de Andjasmoro, een wat
rommelig onregelmatig gebergte, don
kergroen en zwaar bebost. En in die
voelbare rust van weidegronden, bloe-
Op 6 januari j.l. overleed Edwardine Klay-
Bickes, Oma Eddy, zoals ze door iedereen
genoemd werd. En wie Eddy en haar man
Nico in Indië gekend heeft, weet dat die
namen onverbrekelijk verbonden waren met
"Soember Brantas", een van de mooiste
boerderijen, bloemen-groentenkwekerijen die
Java gekend heeft. In ons blad van april '76
schreven we over deze "pioniers in de goe-
noeng" n.a.v. het boek dat Eddy Klay op
haar 80ste jaar schreef. "De herinnering is
het enige paradijs waaruit wij niet verdre
ven kunnen worden. Wij kregen zoveel om
dankbaar voor te zijn." Het is Oma Eddy's
levensmotto geweest, toen ze die laatste
jaren van haar leven in het bejaardenhuis in
Lochem sleet.
Op de dag dat haar overlijdensbericht bin
nenkwam, bracht iemand nevenstaand ver
haal. Wist hij van dit bericht? Had hij dit
verhaal daarom geschreven? Het werd ons
niet duidelijk. Voor de zoveelste maal heb
ben wij ervaren dat de dingen altijd op het
goede moment bij ons samenkomen.
L.D.
mentuinen, huizen en stallen begon een
nieuwe dag.
In de jaren erna kwam ik veel te weten
van deze oom en tante, pioniers die
„Soember Brantas" vanuit een wilder
nis van de grond af hebben weten op
te bouwen. Deze Klayen waren keien.
MUDA Sr
Veilig, makkelijk en tijdbesparend
NATIONAL RICE COOKER
Inhoud 1 liter f 112,50
Inhoud IV2 liter f 122,50
Inhoud 1,8 liter f 132,50
Inhoud 2,8 liter f 200,
Inhoud 3,6 liter f 225,
Nooit meer aangebrande rijst. Rijst in de pan, knopje indrukken, klaar! U kunt
uitgaan, andere dingen doen zolang als U wilt. De rijst blijft, ook als ze gaar is,
op temperatuur.
Verzendkosten f 7,/ƒ8,- - Abonnee's Moesson 3 termijnen mogelijk.
Tjalie Robinson BV - Prins Mauritslaan 36 - Den Haag - Giro 6685
10