ONZE LAATSTE
LANDVOOGD
Jhr. A. W. L. Tjarda van Starkenborgh
Stachouwer is, 90 jaar oud, overleden.
De mare van zijn dood is eerst gepu
bliceerd nadat de crematie had plaats
gehad. Zelfs de datum van zijn ver
scheiden (16 aug.) werd niet in het
communiqué vermeld. Niemand die het
voorrecht had hem te ontmoeten, zal
het verbazen: hij was wars van uiterlijk
vertoon. Naar het uiterlijk een onbe
wogen figuur, die zichzelf zoveel mo
gelijk op de achtergrond hield. Schijn
baar ongevoelig en moeilijk te be-
invloeden. Een regentenfiguur, zoals
ook zijn vader als "gouverneur" (com
missaris der Koningin) van Groningen
geweest was en als zodanig groot ge
zag onder "zijn" volk genoot. Maar
ook een man die 's morgens naar de
zetel van het Provinciaal Bestuur wan
delde met op tien pas afstand een
lakei die zijn bontjas droeg, als de
weersomstandigheden niet toelieten
dat hij zelf die droeg!
Telg dus uit een aristocratisch ge
slacht en diep doordrongen van het
feit dat noblesse oblige. Nochtans werd
deze edelman een figuur die in het
bijzonder in de kring van ons "kolonia
len" een welhaast ongeëvenaarde po
pulariteit genoot. Dat is voor een deel
het gevolg geweest van het feit dat hij
ieder die hem ontmoette, respect af
dwong. Wat hem echter behalve een
geachte figuur de liefde van de gehele
Indische gemeenschap opleverde, was
zijn houding gedurende de oorlog, toen
hij weigerde Indië te verlaten en zich
aan de vernederende behandeling van
de nieuwe heersers te onttrekken.
Over de levensloop en de belangrijke
posten die de overledene heeft be
kleed zijn de dagbladen zo uitvoerig
geweest dat Moesson erover mag zwij
gen. Zijn loopbaan was via een be
scheiden begin als advocaat kortweg
briljant. Men mag er aan toevoegen,
dat hij over alle eigenschappen be
schikte om een schitterende carrière
op te bouwen. Het hoogtepunt daarvan
is ongetwijfeld de landvoogdij geweest.
In een volgend nummer zullen wij enige
persoonlijke herinneringen aan deze,
ondanks zichzelf geliefde, maar vooral
hoogst gerespecteerde figuur publice
ren.
JHR.
(foto welwillend afgestaan door
De Telegraaf)
3
