Geld voor Indonesië, geen eenvoudige zaak! Diverse Indonesische gouden sieraden AANGEBODEN speciaal voor handelaren PRIJS f 19,50 per gram bij afname 500 gram. TELEFOON 020 - 71 87 28 "Buka amplop, ada uang, lebih gampang" zo lees ik in Moesson van 1 nov. pag. 4. En dan nog wel binnen 5 dagen ontvangen! Nou vergeet het maar. Zelf tot febr. 1978 in Jakarta heb ik een aerogram uit Nederland misschien één of twee keer na 5 dagen ontvangen, gewoonlijk pas een week of later na dagteke ning (denk aan het weekend hier en Zon- of feestdagen ginds, als de postdienst stilligt). En een aangetekende brief? Weet U wel, wat er alzo nodig is, voordat men zo'n brief in handen krijgt? 1) Eerst een bericht van aankomst van een R-brief. Let goed op, van welk postkantoor dat bericht komt. Er zijn in Jakarta 5 hoofdpostkantoren (naast tientallen kleinere), en de brief is na tuurlijk maar op een ervan te vinden. 2) Ga met dat bericht in handen naar dat postkantoor, en zoek het nummer van het loket, op het bericht vermeld. Nu even het bericht inwisselen tegen je brief. Ho, ho, niet zo vlug. Waar is uw legitimatie? Dus je eigen post-iden- titeitskaart, geldig voor dat bepaalde postkantoor (die voor Jakarta Pusat bv. is niet geldig voor Jakarta-Selatan). Heb 'je ze niet? Nou ja, in Jakarta neemt de lokettist genoegen met je persoonsbewijs (kartu penduduk) die elke inwoner van Jakarta moet hebben; eventueel met een paspoort. Heb je ook dat niet? Sorry, maar gaat U eerst een legitimatie vragen aan Uw eigen lurah (wijkhoofd). 3) Vergeet bij dit alles niet de ver voerskosten voor Uw oude getrouwe. Als hij het niet breed heeft, zal hij niet te vinden zijn in de mooie woonwijken, maar aan de rand van de Grote Stad. Dat hoofdpostkantoor ligt niet naast de deur. Dus op de stadsbus. In feb. kost te het nog Rp. 50,per rit, nu waar schijnlijk meer; meerrittenkaarten en overstapjes zijn onbekend. Minimaal zal hij 2 x Rp. 50,wellicht 4 x Rp. 50,moeten betalen (als hij 2 lijnen moet nemen) om zijn brief af te halen. Als hij nog kan fietsen (en een fiets heeft), zijn er uiteraard geen buskos- ten. Maar hij moet wel voor het post kantoor "parkeergeld" betalen Rp. 50,voor "titipan sepeda". Als hij het vertikt en de fiets zo maar ergens de poneert, moet hij niet verbaasd zijn bij terugkomst zijn fiets niet meer te vin den. Al het voorgaande is nog "gemakke lijk" als men in Jakarta (of een andere stad) woont, waar postkantoren zijn, en men straat en huisnummer heeft. Maar als Uw getrouwe Pak Kromo of Bu Sarinah ver in het "binnenland" woont, in een desa? Daar is misschien een postkantoortje per ketjamatan (on derdistrict) te vinden, misschien niet eens, en moet men naar de kawedanan (district) gaan. Hoe dan? Aangenomen, dat Uw R-brief duidelijk en volledig ge adresseerd is, komt dat bericht ten slotte bij de lurah terecht. We praten niet meer over 5 dagen, we zitten nu in de orde van weken. Door de keba- jan (dorpsbode) wordt Uw getrouwe bij de tjarik (dorps-secretaris) geroe pen, die hem het bericht laat zien. Op het platteland heeft practisch niemand een post-identiteits-kaart of iets derg. Dus heeft hij een legitimatie, oftewel een stempel van de kalurahan nodig. Dusbetalen "administratie-kos ten". Is Uw getrouwe niet in staat de lange weg naar het postkantoor af te leggen, dan wil de kebajan dat wel voor hem doen, natuurlijk tegen billijke vergoeding. Ten lange leste krijgt dan Uw getrouwe die amplop in handen, Rp. 5000,minus "bijkomende kos ten". Vitale vraag is dus: Waar woont Uw getrouwe precies? In een stad of er gens in een desa? Volledigheidshalve geef ik hier nog andere wegen van overmaking naar Indonesië. a) Langs elke branch van AMRO of Alg. Bank Nederland (welhaast in elk dorp te vinden, dus U behoeft niet naar A'dam te gaan). Zij hebben een kantoor maar alleen in Jakarta, dus niet geschikt voor personen elders. Gaat zeer snel, iets meer dan een week. Geadresseerden hebben wel een legitimatie nodig; Banken werken secuur. b) Per buitenlandse postwissel, waar voor U bij elk postkantoor terecht kunt. Kunt U dus naar elk postkantoor in Indonesië zenden, en daar ook af te halen, niet beperkt tot Jakarta. Maar als geadresseerde in een desa woont, krijgt U dezelfde verwikkeling als bo ven aangegeven. Deze overmaking kost minder dan de Bank, maar duurt veel langer, zeker een maand. Want ingewikkelder. U maakt een bedrag over in U.S. dollars (internationale re geling), hier te betalen volgens dag- koers. De postwissel (rose kaart) gaat eerst naar het hoofdkantoor van de PTT. in Bandung. Daar wordt de rose kaart herschreven op een blauwe kaart, waarop het dollarbedrag vol gens dagkoers in Indonesia wordt om gezet in Rupiahs. De blauwe kaart wordt doorgezonden naar de ge adresseerde, die het geld kan innen op het betrokken postkantoor, natuur lijk met legitimatie enz. c) D.t.v. HALIN - adres: Nassau Zuy- lensteinstraat 9, Den Haag, afspreken hoe en wat. HALIN heeft vele contactpersonen over heel Indonesië BUITENLANDSE POSTWISSEL HET MAKKELIJKST Van diverse kanten kregen wij op "Geld voor Indonesië" (pag. 4 Moesson no. 7) reacties. Men was het er niet over eens dat de door schrijver gesuggereerde manier van overmaken, het mak kelijkst en het goedkoopst was. Veel eenvoudiger is de gewone "buitenlandse postwissel", bij elk postkantoor gratis verkrijgbaar. Men vult het postwisselformulier in, het bedrag wordt in U.S. dol lars overgemaakt, de tegenwaar de wordt door de geadresseerde in Indonesië in Rupiahs ontvan gen. U hoeft niet met dollars bij het postkantoor te komen, men rekent daar uit wat U in Ned. guldens tegen de dagkoers van de dollar moet storten. Dit is inderdaad de makkelijkste manier en de onkosten zijn ge ring. Het dugrt ongeveer 3 weken voor deze postwissel in Indone sië kan worden verzilverd. Wijzelf maken (naast andere be talingen per Bank) geregeld van deze postwissels gebruik. Tjalie Robinson BV. verspreid, die con amore en zeer nauwgezet gelden doorgeven aan be gunstigden. Met name belast HALIN zich met periodieke (bv. maandelijkse) uitkeringen aan personen, d) Incidenteel zou men bemiddeling kunnen vragen aan een missie of zen dingscorporatie, die werkzaam is in of nabij de woonplaats van de begunstig de, en met wie hij bekend is. Langs "interne clearing" kan het geld dan bij de persoon terechtkomen. Dit zou de weg zijn, als men iemand wil bereiken in het diepe binnenland van Sumatra, Kalimantan enz., waar geen postkan toor e.d. is maar wel een missie- of zendingspost. Hoe U ook geld wilt overmaken, denk hier aan: 1. Bereken goed, wat Uw begunstigde nu met zo en zoveel rupiahs kan doen. Help goed. 2. Doe een flinke portie boven op het bedrag, dat U hem "netto" in han den wil geven, vanwege de "bijko mende kosten" zoals ik boven aan gaf, en zoals U met enig nadenken wel kunt bevroeden. God zegene Uw vrijgevigheid. M.F. 22 karaat met rijkskeur. 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 5