Van snoepen, spelen en kattekwaad zoekt MEDEWERK(ST)ERS VAMU NEDERLAND voor diverse werkzaamheden De herinneringen zijn gebleven, diep in mijn geheugen geprent, maar ook vastgelegd in kleurige foto's en dia's, gerangschikt in volgorde van opname. Het onvergetelijke weerzien met In donesië ligt alweer achter me, de tussenpozen in de dromen over dat wonderschone land, die ik vlak na mijn terugkeer bijna iedere nacht had, worden groter. In de aanvang had ik elke ochtend bij het wakker worden moeite me te realiseren waar ik was. De gevoelens van heimwee komen vooral terug bij het vertonen van dia's voor familie, vrienden en kennissen. Evenals tijdens mijn verblijf in Indone sië, ontkom ik er niet aan, bij het beschouwen van bepaalde beelden, telkens vergelijkingen te trekken tus sen de rijke jeugd, die wij daar zo in tensief hebben beleefd en die van de huidige generatie. Wat een hemels breed verschil bijvoorbeeld tussen snoep- en speelgoedgewoonten en kwajongensstreken. Om met het eerste te beginnen. Bij het plaatje van de tukang kwee-kwee (in TT no. 9 zo voortreffelijk in dichtvorm gegoten door Helly v. Brink-Eweg) met zijn open trommels vol lekkernijen, ont staat er steevast een levendige dis cussie over de juiste betiteling en smaak. Namen vliegen over en weer: putuh majang, kwee tjrorot, nogosari, pastel, risolles, lemper en noem maar op. Verrukkelijkheden, die meestal plaatselijk werden geconsumeerd er gens onder een pohon kanari of an ders 's middags bij de thee. Heel wat anders dan patat frites, een melig kro- ketje of een frikandel in een onge zellige automatiek. En dan hebben wij het nog niet eens over die andere zaligheden, die je, zelfs op de onchristelijkste tijden, wel ergens kunt kopen. Zelfs midden in de nacht valt er wel wat te bikken op de hoek van een straat of op een pleintje waar betjak-kerels in hun vehi kels een tukje doen. Of het nu in Ja karta bubur ajam is op Pasar Pagi, kwee pantjong op Petjenongan of tahu Sumedang en tapé bakar in Bandung achter de gevangenis Bantjeuj. Maar als wij hier in Holland midden in de nacht een lekkere honger krijgen, zul len we het moeten doen met bitterbal len uit een vol, rokerig café of we scheuren maar weer een zakje chips open. Een ander plaatje, dat van een vissend jongetje, brengt ons al gauw op het onderwerp spelletjes. Is het niet op vallend, dat ondanks het "agressieve" karakter van diverse Indische spelle tjes, de aard van de Indo over het al gemeen zachtmoedig en vredelievend is? Enkele voorbeelden. Ik zie in dit kikkerlandje si Pang, Pih of Boetje al de vlieger van buurtgenoot Klaas, Jeroen of Bas uit de lucht halen met zijn vecht-lajang voorzien van ge- las tarik of gelas ulur, bewerkt volgens geheim resep van een Arab uit Gang Kernolong. Jang sting behoorlijk, maar wel effectief in het gebruik. Of ze schieten met het knikkeren de stui ters van hun Hollandse vriendjes bo- tjèl met hun favoriete gatjuk. En als bij het tollen de houtsplinters her en der vliegen, is de boot goed aan en wordt de "levensgevaarlijke" tol met vlijm scherpe kampak verbeurd verklaard. De ontaarde Indo heeft dan reeds, niet begrijpend, een stortvloed van verwij ten van een vertoornde buurvrouw of de vermanende woorden van het hoofd der school moeten verwerken. Voeg daarbij nog de stevige reprimande van een man van de dierenbescherming vanwege sinjo's voorliefde voor adu Vissende jongetjes halen nooit kattekwaad uit! djangkrik, en Pang, Pih en Boetje zul len worden bestempeld tot agressieve naturen. Dat blijkt immers uit hun spel letjes! Toch zullen deze knullen nim mer een AOW'er in elkaar timmeren om hem te beroven van zijn uitkering. Noch zuilen ze met z'n drietjes een argeloze wandelaar in de gracht gooi en. Toegegeven, het zijn verre van lieverd jes. Manga-jatten staat nog steeds op hun programma en ze draaien hun bruine knuisten er niet voor om, om een half dozijn kamprets in een doos met meel heen en weer te schudden en in Alhambra los te laten, net witte vampiers. Zeer grote paniek alom. Of walangs in een blikje met niet met na me te noemen stinkzooi te kotjok en ze de vrijheid te geven in de Centraal- bioscoop in Mèster. Moet je zo'n "be werkt" insekt op je schone blouse krijgen. Ampun! Een walang sangit is er heilig bij vergeleken! Natuurlijk allemaal in een tijd waarin je nog geen automaten kon kraken, telefooncellen vernielen, de ruiten van je school ingooien en hasj roken. Goed, ze doen het niet allemaal, uit zonderingen zijn er altijd, maar die be vestigen dan ook de regel. F. R. DE CEUNINCK VAN CAPELLE Tahu Sumedang, ook 's nachts om 2 uur te krijgen op Bantjeuj, Bandung. in een bedrijf, waar in gemoedelijke sfeer toch hard en intensief gewerkt wordt. Voor goede werk(st)ers een goede verdienste. Inlichtingen en sollicitaties: H. Edwards van Muyen, Gele Meerbloem 13, Wateringen, telefoon 01742 -3280 alleen tussen 18.00 en 19.00 uur. MIDDELBARE ZEEVAART SCHOOL MAKASSAR M.Z.S. 1947 - september - 1977 Een prachtig, zeer rijk met foto's en documenten geïllustreerd ge denkboek over de jaren 1947- 1950 van de M.Z.S. te Makassar, dat een stuk Indische historie vastlegt. Samengesteld onder leiding van de Heer F. Thielsch. Verkrijgbaar bij BOEKHANDEL MOESSON f 60,1- f 5,porto. 8

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 8