mr ra llil Rini Carpentier Alting nn m R Iffl [71 1 .5 1 1 i h Casa Koetjing CXI) Lieve mensen, Allang niets van jullie gehoord en daarom maar zelf eens het initiatief genomen tot het plegen van een brief. Hoe is het ermee? Druk voor Kerstmis? Hier alles wel, in gedachten nog steeds bezig met Menorca - als er tijd voor is, uiteraard. Toen we die eerste avond weer thuis waren en naar alle lichtjes van de stad keken en als vanouds het stralend kleinood van de kathedraal tegen de nachtelijke achtergrond zagen schitteren, moest ik denken aan die wonderlijke constructies, die we op Menorca hadden gezien, de talayots. Vertelde ik je toen al van dat andere stoere bouwwerk, dat de naam draagt van Sa Naveta d'es Tudons? De naam zegt het al min of meer, het heeft de vorm van een omgekeerd schip, het woord Navire zit erin. Het is opgetrok ken van onvoorstelbaar grote, grijze stenen, die allemaal glad afgekapt zijn. Naar boven toe wordt het gebouw steeds iets smaller en op de een na laatste rij topstenen, die het dak vor men, ligt ineens weer een heel lang en geweldig exemplaar. Je krijgt de in druk dat de bouwers het pas vonden toen ze al een heel eind waren gevor derd. Maar wellicht dat iemand met een bouwtechnische opleiding zal ver klaren dat men indertijd zo'n natuurlijk gevoel voor evenwicht, kracht en macht en hoe het nog meer mag heten, bezat, dat die gigantische steen daar met opzet is geplaatst, anders enz. (volgt natuurlijk een eindeloos knap en oervervelend betoog.) Middenin de voorgevel is laag bij de grond een nauwe doorgang. Op de knieën liggend naar binnen glurend ziet men dat het vrij donker en erg zanderig is. Ergens achterin is een soort nis en een opgang naar de tweede verdieping. Ik ben er niet in- geweest! Wonderlijk knap gemaakt is dit oudste bouwwerk van Europa. Het staat in een kale vlakte in de buurt van Ciudadela. Men weet niet waar het voor diende, misschien was het wel een soort heiligdom waar de pri mitieve steentijdperk bewoners bijeen kwamen voor religieuze bijeenkomsten. Een soort kerk? Hoeveel moeite en inspanning heeft de mensheid zich getroost om iets moois en duurzaams te bouwen voor geesten, de goden, hun geloof in iets beters en hogers? Tussen de bouw van die ra- zendknappe naveta tot aan de griekse tempels, de tjandi's en de stoepa's, tot aan de gotische kathedralen zijn duizenden jaren verlopen. De liefde, de eerbied en het ontzag van al die men sen, van heel primitief tot de middel eeuwen toe, voor het hogere wezen, Het oudste bouwwerk van Europa staat in een kale vlakte in de buurt van Ciudadela op Menorca. de schepper, inspireerde hen tot on gelooflijke prestaties. Hoe beeldschoon en roerend zijn niet al die gotische ka thedralen, die zij de wereld nalieten? Gebeden en lofzangen in kantwerk van duurzaam steen, duizenden heiligen beelden gehouwen naar levende mo dellen, mensen van toen. Moeite noch kosten werden gespaard, kunstschat ten van groot gehalte aan ons toever trouwd. Door natuurrampen, aardbe vingen en oorlogen ging veel verloren, maar hoe majestueus staan de ruïnes nog altijd overeind, getuigend van een groots verleden, van kennis en rijkdom aan ziele-adel, van goede smaak, en devotie, ook van humor, van geloof in het goede? Tegen de avondhemel van dit eiland prijkt nog steeds de verlichte, middel eeuwse kathedraal. Overdag een licht grijs silhouet geprojecteerd tegen de spiegel van de zee, helder of nevelig. Ook zien we soms een vliegdekschip in de baai liggen, meestal net even rechts van de kathedraal. Het is ook uitgerust met torens en kantelen en immens, groots, majestueus, gigan tisch, super en hypermodern, er zijn ongeveer 5000 man aan boord. Een onvoorstelbaar groot gevaarte, drei gend donkergrijs, machtig en kil. Be doeld om ons erfdeel te behoeden, te beschermen. Bij dit enorme oorlogs schip vergeleken verzinkt de indruk wekkende kerk in het niet, het schip lijkt wel een nieuwe kathedraal! Onwillekeurig rijst de vraag, wat laten wij nu eigenlijk achter? Waarvan ge tuigen de moderne prestaties op het gebied van religieuze bouwkunst, schil derkunst, levenskunst? Misschien heeft de westerse mens van nu geen kathedralen meer nodig? Zijn alle ge beden en wensen reeds vervuld? Of heeft het allemaal niet mogen baten en bouwt men nu liever andere monu menten vag een nieuw geloof? Zonder opschik of fraaiigheden? Om met een klein variant op de wijze woorden van onze internationaal vermaarde schilder, Karei Appel te eindigen: we rotzooien maar een beetje an.' Tot de volgende keer, RINI TIEN VOOR TAAL Een Indische dame komt op bezoek bij haar Hollandse buurvrouw, een een voudig mens, met aangepast eenvou dig taalgebruik. Die buurvrouw bezit een enorme herdershond, een nerveus beest dat de vermoeiende gewoonte heeft aanhoudend om bezoekers heen te lopen of voor hen te blijven staan. Zo ook bij de Indische dame, die op een gegeven moment met een over redend "Ga toch liggen hondje!" het dier probeert kwijt te raken. Na enke le malen het verzoek vergeefs te heb ben herhaald, zegt de buurvrouw: "Ach, natuurlijk verstaat 'ie dat niet. Moet u segge: LÈGGE BEEST En zowaar zeeg het dier ogenblikkelijk als een zandzak neer. 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 9