De Beste Jaren van Mijn Leven (XI) "INGET MATI" "AD PATRES" Fa. Johs. Ouwejan Zn. WIE WAT WAAR WANNEER Kerstmis in Rantjabali Het verzoek om iets te schrijven over een plek, die ons heel lief is - er is er een, die boven aan de lijst staat van alle bekende plekjes, die ik mij tot in details mijn leven lang (en dat is lang!) - herinnerd heb: Rantjabali. In de vroege morgen, het eerste licht van de dag over Bandoerig, stapten wij aan het station op het treintje naar Tjiwidej. Behalve dat de kleine, vin nige locomotief dikke wolken hout- rook uitblies, waarvan een deel door de neergelaten kree's in ons gezicht, was er weinig bijzonders aan dit tra ject. In Tjiwidej stond de vrachtauto aan het station te wachten en reden wij in de cabine mee. De weg begint "gol vend", kleine hellingen, die langzamer hand in omvang toenamen, dan weer moeitevol stijgen, dan weer omlaag, totdat bij de voet van de Patoeha deze alleen maar stijgend in talloze bochten door het oerbos wringt. De auto be gint warm te lopen, het is een gok of we zullen kunnen blijven rijden; wij zijn nog een paar uur van het doel af, dus dit is wel spannend. Met wat rust en waterverversing bij een warong wil het wel eens lukken. En laat ik maar aan nemen, dat het deze keer lukt en wij rechts het oerbos kwijt raken. Tenslot te passeren wij een zijweg, waaraan een groot bord is opgesteld met de na men van 5 of 6 thee-ondernemingen, waar deze weg langs voert, met de af stand in palen, tot de laatste: 22 paal: Tjisadea. Hier stappen wij uit de wagen en lopen het kleine stukje weg naar het huis. En we denken ook aan het verhaal van St. Joris, waarbij ook| elk jaar een maagd moest worden geofferd, tot de Ridder de strijd aanbond met de draak en het land van deze boze geest be vrijdde. In ons verhaal hierboven ont brak helaas de Ridder. En de diepere etherische betekenis is wellicht, dat geen schuld onbetaald kan blijven, de wet van karma dus, en dat, om iets begeerlijks te ontvangen, er een offer gebracht moet worden, of dat men moet kunnen afzien van het begeerde (de haarnaald) om vrij-uit te gaan tegenover zichzelf. Ook bestaat de traditie van het offeren in Indonesië nog steeds, o.a. het be graven van een karbouwenkoD bij de bouw van een nieuw gebouw. En ook in het Oude Testament komt men het brengen van een mensoffer noa tegen. Het is een treffend verhaal en vol mys tiek en symboliek. Begrafenis- en Crematie-Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS en ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Fred. Hendriklaan 7 Den Haag, Tel. 070-556427 (3 lijnen) Een kinabos aan onze rechterhand, links de hoogopgaande berg met zijn bos en op een opengehakte plek het kleine huis. Het heeft bilik wanden en is met donkere pannen gedekt. Een open voorgalerij wordt door palmen in potten beschaduwd. Haast tastbaar staat het voor mijn geheugen. De klei ne tafel met de beide schommelstoe len, de sempiran, de olielamp, die van de zoldering hangt, verder niets. De stilte, een frisse, ernstige stilte. Binnen is de tafel gedekt in de lang werpige binnengalerij, waar aan iedere kant twee deuren uitkomen van de ka mers, die het huisje omvat. Zij hebben alle 4 een raam en een bed, maar daar blijft het dan ook bij. Om de tafel bin nen staan 6 rechtleunige stoeltjes. Ook hier hangt een olielamp boven de tafel. Aan het voorerf was een heldhaftige poging gedaan het tot een "oprit" te transformeren, d.w.z. er was een half cirkelvormig gazon met er omheen een Voor abonnées en niet-abonnées geldt het tariel f 5,per oproep/aanvraag. REDACTIE MOESSON. EXTRA BEWIJSNUMMERS UITSLUITEND TEGEN BETALING Wie kan inlichtingen geven over Joyce Gerritzen? Geboren te Bandung ge durende de Jap. bezettingstijd. InI Mw. A. M. Meister, Via Christomannos, nr. 15 1-39012 Merano, Italië. Th. A. Nagel, ex brigadier HR.HC.BRA., Westerafdeling van Borneo (Indonesia) zoekt kontakt met ex collega's. Brieven gaarne naar: Th. A. Nagel, Avenida Tiete no. 9, Vila Fiat Lux 05101 (Lapa) 01000 Sao Paulo (Capital) Brasil. Enige tijd geleden deed ik via Tong Tong, nu Moesson, een oproep be stemd voor dames die eventueel in dezelfde Japanse Kampen verbleven met mijn thans helaas overleden moe der, mw. Emmy Smith-de Haas, ge boren te Weltevreden (Batavia). Ik denk hierbij aan de kampen Blimbing- Tjeweng en Batavia (Tjideng?): Het is met grof krikil bestrooid pad. Op het achtererf was behalve de put een "ka- mar mandi", die bestond uit een ton, waar in een bamboeleiding water uit een kalietje voerde totdat een dito lei ding dit weer uit de volle ton verder afvoerde. Om dit geheel was een pa- gar, ondoorzichtig gelukkig. Dit was voorlopig ons huis. De oude mandoer huisde in een hokje naast de put. Er zal ook wel een dapoer geweest zijn, dat weet ik niet meer. Naast het huis was de "moestuin", waarvan de opbrengst geregeld als ondefinieerbare sajoeran bij de rijst tafel verscheen, maar waarvan we nooit de naam hoorden. Het was wel groen! Het werd Kerstmis. In Europa zaten de mensen in verlichte hotels, werden schotels rondgedragen, glazen gevuld, was leven (lawaai). Wij zaten die Kerstavond aan de kale houten tafel onder het bepaald niet verblindende, maar zo zachte, vrien delijke licht van de petroleumlamp en speelden met houten schijfjes op een zelf-getekend dambord. Het goudgele licht bescheen alleen een deel van de tafel, de bilik muren bleven schemerig. De stilte stond om ons heen als een beschermende muur. Je kon die stilte horen, wij gingen er zacht door praten. Alleen een tjitjak snerpte er even door heen. Later regende het, een aanzwellend ge ruis, dat uit het bos scheen te komen en dat ons nog hechter omsloot. Zo, in al die eenvoud leeft het in mij voort. ADDIE voor mij van groot belang te weten: data, jaar en korte beschrijving over haar met wie ik als kleine jongen met mijn twee zusters geinterneerd ge weest moet zijn. Kosten voor corres pondentie c.q. telefoon worden tenvolle vergoed. Bij voorbaat mijn oprechte dank. Arnold E. Smith, Zwaluwstraat 31, 4901 BC OOSTERHOUT. N.Br. Tel. 01620-5 04 93. Gezocht: het adres van Mw. Rudolph. Zij was tot 1950 woonachtig in Purwo- kerto bij haar ouders, de Fam. Beter. In 1950 is zij gehuwd met Jack Rudolph en is zij naar Nederland gekomen. Voor het laatst heb ik haar ontmoet in hetzelfde jaar te Valkenburg. Sinds dien is het kontakt verloren gegaan Zij kan mij bellen onder nr. 04406- 1 29 58. Desgewenst schrijven aan adres: Neerhem 52, te Valkenburg (L) postcode 6301 CJ. 23

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 23