POIRRIÉ EN DE TECHNIEK The story of little Dumpy Sorry Jan, maar kun je niet beter zo'n af standsbediening kopen? Daar woeseroes a little boy, who was so little, that everyone gave him the byname Little Dumpy. He had six brothertjes and six sister- tjes. His father was a woodhacker and his mother was working in the hoes- holding. On a given day the father said: "I hold it not longer out, I work myself the blubber". "What do you gonna do now" mother said. "Well", the father said, "Tomorrow I bring the hole bubs into the wood, and when they are very enough, I let them in the steak". But Little Dumpy, very good by the time and heartsticke pienter, had heard everything. At night he at two sneeds door haaien van welke de driehoekige rugvinnen heen en weer kliefden door het sprankelende water. Af en toe schoten geweldige beesten als raket ten de lucht in, in hun pogingen zich voor de haaien veilig te stellen. Met een harde plons vielen zij terug, het water spatte op als fonteinen in alle kleuren van de regenboog. Stormvogels doken omlaag om een hartig hapje mee te pikken. Een schouwspel, zó fascinerend dat je er uren naar kon blijven kijken. Telkens verplaatste zich de school, iets naar links of naar rechts. In de westmoesson leek de natuur de scholen dichter naar de kant te roe pen. Soms zo dichtbij, dat de golven al dat zilver met zich meenamen en op het strand wierpen. Zó voor het op rapen, duizenden en duizenden spar telende spieringkjes of sardines. Op het strand stonden de vissers te wachten op zulke evenementen. Man nen, vrouwen en kinderen gingen dan het water in om de brei van vis in manden, netten en scheppen op te vangen. Ze werd op 't strand, opgetast tot bergen. Als de scholen zich weer "Met deze electronische tjobek en oelekan verover ik gegarandeerd de hele binnen landse markt". of bread and he slipped out of the bed, he went to the tuinpath and propped his tucks full of kaiselstones. The next morning the father bracht the children into the wood. And by every step Little Dumpy let fallen a kaisel- stone. When they were var genoegh in the wood the father let them in the steak. But Little Dumpy said to his brothertjes and sistertjes: "Kelm on, kelm on, doenot kraai; I bring you heelhouds bek". And via his kaiselsto nes they came home. The father was just sitting on the play as he heard the doorbel clingel. There was the hole bubs again. The next morning the father did het zelfde, but Little Dumpy had no time verwijderd hadden, werd de gevangen vis in zee schoongespoeld, op matten en stukken gedek te drogen gelegd. Als tenminste de zon niet verstek liet gaan. Wat in de westmoesson nog al 's gebeurde. Dan bedierf het grootste gedeelte en stonk het dagen lang uren in de omtrek naar rotte vis. Deze merkwaardige trek deed zich iedere westmoesson voor. Wat voor een schatrijke Chinees aanleiding was ge weest een visconserven-fabriekje op te richten. Van toen af bleef de zegen weg PLANTERSVROUW tegal akker; pondok hut; karang koraal; kentong tam-tam, seinblok; adat etikette; njamoeks muskieten; mroe- toe's kleine, gemene mugjes; aroewan samenscholing. Tante Trui vindt, dat Pindang op een houts koolvuur moet worden bereid. to pick up the kaiselstones, so he did it with a packy volkoren King Corn. (The only that you smite away is the verpacking). When the olders let them in the steak again, Little Dumpy said opnew: "Kelm on, kelm on, I bring you heelhouds bek, just like gister". But he could not find the way because die verrekte muskes had eeten up the bread, the children kraai and kraai. Little Dumpy said: "Keep your big waffles shut", and he clautered in a tree, looked om his heen and saw a little lichtje. It was the light of the house of a big rus and russen like to eat little children with houd and hair. But as I said, Little Dumpy was very pienter, he packed the seven miles leers of the (Dig rus and he sjouwed to their home. The father stood by the gardenhecky with a verrelooker and saw the hole bubs coming down. And when they are not storven, they live long and happy. RON. TERUG NAAR TEMPO DOELOE Een aantal oud-militairen en enthou siaste oud-lndonesiëgangers met een onstuitbaar verlangen van al het goe de uit tempo doeloe (zon, natuur, men sen) in Indonesië opnieuw te genieten, schreef ons het volgende: Wij zijn er in geslaagd in samenwer king met een grote, bekende Bank instelling, zeer goed verzorgde en toch heel goedkope groepsreizen te organiseren voor oud-lndonesiëgan- gers en belangstellenden. Schrijf ons een briefkaartje en wij sturen U direct nadere bijzonderheden. Postbus 23 te Cuyk De initiatiefnemers: Wiel Wolfs, Rietdekkersdreef 4, Cuyk, tel. 08850 - 1 34 42; Gerrit van Schip stal, Patrijzenveld 1, Cuyk, tel. 08850- 1 28 22; Janus Henst, Beerseweg 24, Mill, tel. 08859-1318; Dries Smeets, Zandstraat 8, Gennep, tel. 08851 - 2994; Frans den Brok, Valkstraat 16, Overasselt. Eerstvolgende reis: september 1979. Elk jaar 6 vluchten. Ook alleen retour Amsterdam-Jakarta mogelijk. De ware naam van de schrijver konden we niet achterhalen (het verhaal werd ons toegezonden) maar als ons instinct ons niet bedriegt, moet het een Indo geweest zijn. Want wie verstaat zo de kunst om van twee levende talen zo'n levendige gado-gado te maken? 31

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1978 | | pagina 31