POIRRIÉ
Wandelen naar
Tandjong Per ah
Het deel van de Perak-Boulevard, dat "Lovers' Lane" werd genoemd.
Haven vol bedrijvigheid, kruiers af en
aan rennend, vertrekkende en aan
komende passagiers, sommige nog
kersvers totok, geen syllabe verstaand
de taal van Indië.
Ik herinner mij nog heel goed, dat we
in de grote vakanties vaak naar Perak
wandelden. Ja mensen, inderdaad, wan
delden, want die moeder van ons liet
ons méér dan eens van die "afstands
marsen" maken tot kéék jouw voeten.
Eerst maakten we "wandelmarsen" met
de familie Hiele, die in Grote Kalongan
woonde, maar toen zij naar Salatiga
verhuisden, gingen wij met ons vijven,
onze gezinshulp (want baboe mag niet
meer zeggen toch) incluis.
We woonden vóór de 2e wereldoorlog
in de Kippensteeg (Krembangan), nou
iedere Soerabaiaan zal dus wel weten,
hoe ver gaans dat is tot de haven.
Langs Sampoerna-bioscoop ging 't
meestal, want eerst moesten wij bij een
Chinese djamoeverkoopster djampé
oesoes drinken, 't Smaakte wel vies,
maar ik had 't liever, dan die vieze
castorolie, die we, mijn zus en ik vóór
ieder nieuw schooljaar te slikken kre
gen.
Als de djampé oesoes opgedronken
was, kregen we van de vrouw een
stukje manisan, om de smaak weg te
werken. Mammie kocht dan nog wat
manisan pala en satroe asem voor on
derweg en voor thuis.
Verder ging het dah langs Perak-Bou-
levard naar ons doel: de haven. Mach
tig zeg, al die grote schepen en de
bedrijvigheid. Leuk al dat gedoe en
gewemel.
De thuisreis werd altijd met de kósóng
of taxi gedaan, want terug lópen brach
ten wij echt niet meer op.
Eten hoefden we thuis niet meer, want
overal ontmoette je diverse wande
lende gaarkeukens. We kleedden ons
om, dan voeten wassen en ons verfris
sen.
Vóór 't naar bed gaan werden mijn
zus, pleegzus en ik, om beurten met
beras kentjoor ge-bóböh door onze
mammie. Als 'n blok vielen we daarna
in slaap, om de volgende morgen fris
en fit op te staan. De wandelingen
maakten we 's middags tot ongeveer
6 uur, half 7.
In de jaren '46-'47 gingen mijn vrien
dinnen en ik, wanneer we eerder van
school vrijaf kregen, vaak liften naar
Perak-Boulevard, iets verder dan de
"grens". Meestal moesten we 'n pasje
aanvragen, maar soms konden we
"bróbös".
Er groeiden aan de kant van de Bou
levard njamploongbomen en de bloe
men roken heel lekker. Ze hielden 't in
de vaas ook lang uit, vandaar dat we
er gek op waren. Els, die de langste
van de groep was, klom met gemak in
diverse bomen (om de beurt dan),
plukte de bloemen en gooide ze naar
ons toe.
Een keer gebeurde 't op de terugweg,
dat we een lift kregen. Een luxe wagen
stopte en wie schetste onze verbazing,
toen een hoge ome ons vriendelijk
bevel gaf in te stappen. Daarentegen
keek zijn chauffeur, die een Indische
jongen was, zuur. We voelden ons in 't
begin heel klein tegenover onze gast
heer, maar die stelde ons dadelijk op
ons gemak en vroeg ons, op welke
school en in welke klas we zaten en
wat we op Perak deden. Om beurten,
elkaar telkens in de rede vallend na
tuurlijk, vertelden we over de mooie,
witte boemen. Het rook inderdaad zo
heerlijk, dat mijnheer van ieder van ons
een takje vroeg, om er zijn vrouw mee
te verrassen. Toen vroeg hij lachend
aan ons: "Weten jullie eigenlijk wel,
met wie jullie meerijden?" De een
dacht: "Een kapitein", een andere ver
onderstelde "een admiraal", of "een
Schout bij nacht". Iedere keer schudde
mijnheer lachend zijn hoofd. "Hebben
jullie thuis de krant?" vroeg hij, "dan
zie je op de voorpagina mijn functie,
niet mijn naam". En toen we hem vra
gend aankeken, zei hij: "Jullie kunnen
aan je ouders en vriendinnen vertellen,
dat jullie met de havenmeester meege
reden hebben". Alle jeetjes zeg, met
de havenmeester, dat was zéker iets,
dat je niet iedere dag tegen kwam.
Daarna gaf hij die Indische jongen op
dracht ons iedere keer een lift te ge
ven, wanneer we die nodig hadden.
Maar U gelooft 't of niet: 't bleef bij die
ene rit, want de jongeman zagen we
in geen velden en wegen meer. We
kwamen toch wel, waar we wezen
wilden.
J. BOOGAARD-STANEKE
"Japie is zóóó
vreselijk trots, weet je,
ik heb alleen maar
gezegd, dat hij op een
wandelende angkloeng
lijkt."
GOEDKOPE
RONDREIZEN NAAR:
INDONESIA - THAILAND
MEXICO - PERU
CHINA - EGYPTE - ISRAËL
Inlichtingen ma. t/m vrij. van
10 tot 20 uur. tel. 020-22 72 65
Postbus 17081 - Amsterdam-C.
17
