Reisbureau Holwerda WERELDREIS MET HET VLIEGTUIG POIRRIÉ MOESSON "alleen in de wereld"). Toen ze oud was ging haar man naar een bini muda en liet haar onverzorgd ach ter. Wèl mocht ze in het huisje blijven wonen. Iets verderop in de kampong woont haar pleegdochter, zelf getrouwd en met een gezin. Die kan zorgen voor één maaltijd per dag en haar kleren wassen. Méér kan de dochter echt niet doen! Halinah werd blind, heeft geen inkomsten en leeft in voort durende angst, dat haar huisje instort, vóórdat zijzelf overleden is. Zo was de toestand in 1976, toen Pa ter Pruim haar "ontdekte" en wij haar voor het eerst ontmoetten. In 1978 blijkt er heel wat ten goede gekeerd. Via de pater krijgt ze nu steun van de Halin en kan ze een oogoperatie on dergaan, waardoor ze weer kan zien. Lezen kan alleen nog maar bij mond jesmaat, maar ze kan haar omgeving tenminste goed zien. Ze is erg vrolijk en kwebbelt er lustig op los. (Trou wens twee jaar geleden was ze al net zo!) Een paar keren heb ik haar op gezocht en gezellig met haar gengo- brold. O ja, het huisje is op enkele vitale punten gerepareerd, dus als ik nu over de pangungvloer loop, golft het hele huisje niet meer. Op het punt van de religie is het een beetje kusut. Van huis uit was ze R.K. en door haar huwelijk is ze Islamiet geworden. Pa ter heeft de knoop doorgehakt en haar tot "Chrislam" benoemd. Zelf zegt ze, dat ze de lieveling van God is. Ze kan immers weer zien en de pater zorgt nu toch voor haar en haar huis is weer gerepareerd! In een heel andere kampong (in de parochie van Pater Rijper) ga ik op zoek naar Ronnie, Leo en Meitie. In 1976 woonden ze met nog wat broer tjes en zusjes samen in één kampong huis en beschikten ze over één slaap kamertje voor tien personen. Meitie is 35 jaar, getrouwd met een Javaan, die werkloos is en naar zijn geboorte plaats Tegal terug ging in de hoop daar beter te slagen in het vinden van werk. Af en toe zoekt hij zijn gezin op en elk bezoek laat duidelijk sporen na. Meitie had toen acht kinderen, nu bijna negen. Ronnie was bemochauffeur, maar kon dit zware werk niet meer aan, dus verkoopt hij nu benzine. Daartoe heeft hij zich twee plastic jerrycans aangeschaft één emmer één trechter. Voorts heeft hij zich een plekje van het trottoir toegeëigend en klaar is de nering! Af en toe stopt een bemo om een paar liter te tanken. Dit schijnt voldoende op te brengen voor een bescheiden living en boven dien heeft Ronnie na twee dagen be merkt, dat hij net zo goed een jonger broertje bij al dat plastic op 't trottoir kan laten staan, zodat hij zich thuis gerieflijker kan installeren Leo is bus chauffeur. Die twee kostwinners zor gen voor de schare van 15, daarin ge steund door incidentele geldzendingen van een tante in Nederland. En als de nood tot de lippen stijgt is er immers nog altijd Pater Rijper! In 1978 blijkt de situatie gewijzigd. Ronnie is ge- "Help Sophie, Fort de Koek dondert naar beneden!" trouwd en heeft een kind. Leo idem. Meitie is, met haar acht kinderen, in een eigen woning getrokken. Finan cieel is er niets veranderd. Over een maand verloopt het contract van Mei- ti's huis en wordt het 9de kind gebo ren. Waar ze dan naar toe moet, weet ze niet. Misschien trekt ze dan weer bij haar broers in. Dan zijn ze er met z'n twintigen! Of ...pater Rijper moet voor de zoveelste maal soelaas bie den. Voorlopig maken ze zich daar niet zo erg druk over. We krijgen elk een groot glas warme koffie kuwe kuwe en de jonge moeders tonen met trots de vruchten van hun huwelijk. En zo ontmoet ik in de komende da gen nog de families Fabrani en Achy- ani (Gervais), Iflé, Simon en de Kos ter en anderen. In de kampong of nog net niet! Vlak langs de kali of pal aan de grote weg. Allen zijn probleemge vallen, de één wat meer, de ander wat minder. Ze weten zich staande te hou den op een onbegrijpelijke wijze, maar hebben (althans naar mijn mening) echt géén toekomst. En dat vind ik eigenlijk nog het meest triest. Op het einde van mijn verblijf in Bo- gor staat mij nog iets plezierigs te wachten. Ik ben n.l."ontdekt"! Door een ex-ll. van de Herstelmulo te Am- bon uit de jaren 1946/47. We ontmoet ten elkaar heel toevallig en hij herken de mij dadelijk als zijn wiskunde-on- derwijzer van 32 jaar geleden. Zelf is hij nu leraar Duits aan de Rijks-SMA in Bogor. Ook zijn vrouw heeft van mij les gehad. "Alleen maar in de 1ste klas", zegt ze verontschuldigend, "want ik heb de A afdeling gedaan". Henk en Roos, zo heten ze, hebben andere ex-leerlingen, die nu in Jakarta wonen, gealarmeerd en op 5 augustus 's avonds worden we met de auto uit Bogor gehaald en naar Jakarta gere den, alwaar, ten huize van Daan en Juul, de reünie gehouden zal worden. In een lange rij (er waren er meer dan 40) trekken de "meisjes" en "jongens" aan mij voorbij. Hartverwarmend, ik geniet er intens van. Tot mijn genoegen merk ik, dat zeer velen van hen voor aanstaande functies bekleden bij het Rijk of in de handel. De gastheer is zelfs President van het Gerechtshof in Jakarta en bewoont dan ook een prach tig, luxueus ingericht huis. Er wordt druk gepraat, veel gelachen, veel en lekker gegeten, veel gespee- ched enje bent Ambonnees of je bent het nietal gauw vormen ze een kring en zingen Kole Kole en Sayangé en (op mijn verzoek) Ombak putih putih, ombak dateng dari iaut! En er wordt gemenaried en in de han den geklapt en langzaam door de knieën gezakten ik ben weer in Ambontemidden van velen!! Er zijn dagen voor nodig om de over weldigende indrukken te verwerken... en de enorme massa cadeaux te be wonderen. Een onvergetelijke ontmoe ting! Vóórdat ik het goed besef is de 11de augustus aangebroken, de dag van mijn vertrek naar Nederland (na een overbrugging van een week in Singa pore). Het afscheid valt zwaar, ik heb ook zo'n heerlijk verblijf gehad in mijn geboorteland. BERT VAN AHEE Zwolle, febr. 1979 21 dagenf 4250,per persoon Route: Amsterdam - Singapore - Honolulu - San Francisco - New York - Amsterdam. 28 dagenf 4650,per persoon Route: Amsterdam - Singapore - Bangkok - Hongkong - Honolulu - San Francisco - New York - Amsterdam. a. prijzen zijn incl. hotel, transfer en excursies. b. verlenging is mogelijk. Informatie: Tel. 070 - 46 89 50 of 46 89 51 Telex: Holwé 32743. Loosduinsekade 497, 2571 CM Den Haag AL UW STENCILWERK VLOT EN VOORDELIG VERZORGD DOOR Prins Mauritslaan 36 - Den Haag - Telefoon 070-54 55 00 54 55 01 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1979 | | pagina 29