00
BALI EN DE HONDEN
Ik woonde op Bali tussen aanvang
December 1932 en Augustus 1934.
Vóór December 1932 was er een ge
fortuneerde toeriste, haar naam was
voor zover mijn geheugen correct is
Mrs. Courtney, Engelse van nationali
teit, op Bali geweest. Evenals nu blijk
baar het geval was, werd Mrs. Court
ney hevig ontsteld over het afgrijselijke
lot hetwelk toen ook al honden be
schoren was.
Mrs. Courtney schonk een belangrijk
bedrag aan de Britse RSPCA en dit
had als resultaat dat in 1933 een Britse
- zeer deskundige - dierenarts arriveer
de, uitgerust met een truck waarin alle
toen bestaande veterinaire hulpmidde
len waren, nodig om honden te behan
delen. Met aanvankelijk enige bestuur
lijke terughoudendheid maar nader
hand beter op gang gekomen voorlich
ting aan de kampongs werden de hon
den naar een vooraf aan de kampong
bevolking bekend gesteld punt ge
bracht om te worden behandeld, het
geen vrijwel steeds resulteerde in het
doen inslapen van de dieren. Aan lange
bamboes werden diverse honden ge
bonden en meegesleurd, het middel
daardoor erger dan de kwaal lijkende.
Na enkele maanden bestond de be
handeling doorgaans uitsluitend in het
doodschieten van de dieren.
Toen het geschonken bedrag op was
en geen fondsen van N.l. zijde konden
worden verleend, vertrok de dierenarts
weer.
C. M. WAP
BOEKEN VOOR CORRIE
Lilian, ik kan me niet zo goed uitdruk
ken op papier en ik ben bang, dat je
niet weet, hoe dankbaar ik je ben.
Mijn bibliotheek (nu al 7000 boeken),
dat is werkelijk mijn lust en leven, daar
put ik al mijn kracht uit.
Al die abonnees van 3 jaar tot vol
wassenen toe, die voor een schijntje
(Rp. 200,per maand) de duurste
boeken kunnen lenen (boeken van Rp.
6.500 per stuk!). Dat is toch allemaal
kunnen bloeien, voornamelijk door jul
lie morele en financiële hulp!
CORRIE SAPTODEWO
Jl. Veteran 50, Bandung
Meer hoef ik er niet aan toe te voegen.
U weet nu hoe goed de boeken en
tijdschriften die u ons gezonden heeft
al die afgelopen jaren, terecht zijn ge
komen!
Char. Fds. Tjalie Robinson
DAON ROEKOE ROEKOE
Deze plant is mij zeer wel bekend en
wordt bij het koken, voornamelijk van
vis, en ook in de rendang Padang
welhaast altijd gebruikt. Voor zo ver
het mij bekend is, wordt dit alleen
gebruikt op Sumatra alhoewel de
plant op Java ook voorkomt.
Ik ben zelf afkomstig van Padang waar
de roekoe-roekoe plant thuis een
"must" is. Nadat wij ons in Jakarta
hebben gevestigd hebben wij deze
plant nog vaak voor gerechten gebruikt
maar voor zover wij kunnen nagaan
is de plant bij de Jakartaan weinig of
geheel onbekend en men gebruikt hier
de kemangi-plant die een hele grote
gelijkenis heeft met de roekoe-roekoe.
Dus op Java groeit de roekoe-roekoe
ook, alhoewel alleen nog maar bij de
meeste Padangse families die het zaad,
of van kennissen, of van Padang heb
ben gekregen.
Toevallig ben ik nog in het bezit van
een foto van deze plant en die sluit
ik hierbij in. De bloeiwijze is, zoals U
ziet, gelijk aan die van de kemangi,
maar de reuk verschilt nog al wat en
is, naar onze smaak, veel geuriger.
De foto is ongeveer de helft van de
ware grootte van de bloem en het blad.
Wij gebruiken het roekoe-roekoe blad
tot heden ten dage hier in Holland
daar wij het blad of vanuit Indonesië
of vanuit Curagao ontvangen waar een
zus van mij woont. Het jonge blad of
de top van de plant wordt gebruikt en
niet de bloesem. De plant zelf is een
struik (heester) en kan tot borsthoogte
groeien en voelt zich goed thuis op
de laagvlakte en op zanderige grond.
H. F. STEIN
"TABARIN KIDS"
Uit een telefonisch ontvangen reactie
op mijn artikel in het Soerabaja-num-
mer is mij helaas gebleken dat ik een
grote "misser" heb begaan. Ik had ver
meld, dat de drummer Ponkie Breukers
was overleden. Toen mij verteld werd
dat zulks niet het geval was en mij zijn
telefoonnummer werd opgegeven, heb
ik hem onmiddellijk gebeld. Het deed
mij goed de stem van de inmiddels
80-jarige Ponkie weer te horen en te
vernemen, dat het hem en zijn vrouw
heel goed gaat. Hij vertelde mij, dat
"men" destijds hem had verward met
zijn broer, die overleden is. Hij woont
in Rotterdam aan het adres Palster-
kamp 8b. Ponkie, nogmaals sorry voor
deze afschuwelijke vergissing. Mis
schien houdt dit wel in dat je nog heel
lang in goede gezondheid zal leven,
iets wat ik van harte hoop.
Voorts is mij na het lezen van mijn ar
tikel gebleken, dat ik verzuimd heb te
vermelden waar de belangrijkste man
van de Tabarin Kids, nl. Wally de Fis-
ser, verblijft. Hij is in de vijftiger jaren
naar Amerika geëmigreerd, zou in
Portland in de Staat Oregon wonen.
Als hij dit artikel leest of als iemand
anders weet waar Wally is, laat het mij
dan weten s.v.p.
RUUD SWART
DOUANE
"Voor een niet-Soerabajaan is het al
minder prettig om het hele nummer
van 15 oktober enkel over Soerabaja
te moeten lezen, waar hij totaal on
bekend is, maar als de haven van S.
slechts een dertigtal douane-mensen
telt, dan is het maar een armzalig ha
ventje. Rectificatie van het onderschrift
op blz. 33 "het voltallige douane per
soneel in Emb. Kemirie aanwezig",
lijkt me niet overbodig, zal de Soera-
bajaan zich niet op zijn tenen getrapt
voelen. Tg. Priok telde voor 1942
tussen de 4 en 500 man en na 1950
wel tweemaal zoveel. Ik was ook
douane ambtenaar."
H. M. MALEE
Het uitgeven van een speciaal Soera-
baja-nummer is gedaan om een groot
aantal lezers een plezier te doen, niet
om enkelen te ergeren. Wij hebben
het risico van dat laatste maar op de
koop toe genomen.
Het "voltallige douane personeel" zal
inderdaad wel te bescheiden zijn ge
taxeerd, maar bedoeld werd ook het
personeel dat onder en met de heer
Maidman gewerkt heeft, dus assisten
ten, administratief- en personeel in
opleiding. Dat een haven als Priok
1000 man douane nodig had, lijkt ons
wel erg veel. Of "koelies" en haven
personeel meegerekend?
Hoe dan ook, we zijn er zeker van dat
de Soerabajaan zich niet beledigd zal
voelen, we kennen de meesten als
ruimdenkend en vergevingsgezind!
Red.
LAWANG
In Moesson van 15 sept. las ik het
artikel over Lawang en Malang-gan-
gers. Geboren in Malang en ook ge
woond hebbende in Lawang ben ik de
ze zomer voor het eerst teruggeweest
in mijn geboortestreek. Meer dan ooit
ben ik het gemis gaan voelen van
enig contact met iets of iemand van
vroeger. Is er een adres uit deze
groep tot wie ik me zou kunnen wen
den?
J. G. TER MORS-MULDER
Postbus 2 - 3402 JJ IJsselstein
11
