STREEPJE VOOR,
STREEPJE NA
BOEK BES PR EKING
Al jarenlang sjouwt Rogier van 's morgens vroeg tot 's a-
vonds laat met zo'n tien kilo foto-apparatuur om zijn nek
het leven door. Recht-op lopend kan ik me hem bijna niet
meer voorstellen. Ik heb hem wel eens gevraagd of hij nu
niet stapelgek wordt van al die zware tassen. "Neen, juist
niet, als ik die spullen afdoe, voel ik me incompleet," be
weert hij. Hoe dan ook, die verknochte camera-liefde be
zorgt ons geregeld die prachtige voorplaten en omdat hij
dingen ziet gebeuren en hij een vlotte pen heeft, komen
er ook nog goede praatjes bij. Soms zendt hij ook zomaar
foto's. "Moet je zelf maar wat bij schrijven!" Dat lukt me
soms min of meer, het best schrijf ik over dingen die ik
zelf gezien heb natuurlijk. Toen Rogier me deze foto
(rechts) zond, wist ik het echt niet. Wat moet je nu bij zo'n
foto schrijven? Het bijzondere is natuurlijk, dat alles wat
er op staat gestreept is. De shirts van de jongelui, de
tralies op de achtergrond, de ananassen liggen op rijen,
de muur heeft liggende en dwarse streepjes. Leuk hoor
Rogier, erg leuk I Maar wacht, ik heb ook nog zo'n ge
streept geval herinner ik me. Een goede kennis bracht
me eens de foto links. Ook streepjes, maar nu "nader dan
de rok". Iemand maakte dit plaatje van hem toen hij net
"gekerök" was na een stevige kouvatting (dat blijkt!).
Waarschijnlijk met een gobang, zulke fraaie tijgerstrepen
krijg je alleen daarmee. Het paste wel mooi bij zijn ge
streepte pyamabroek vindt u niet?
En met deze halve pagina vol strepen zet ik een streep
onder dit praatje.
L.D.
N.B. Voor de oningewijden: kerök
een soort massage met een hard voor
werp (geldstuk, kurk, een glaasje) om
de kou uit het lichaam te wrijven,
gobang oud Ned. Indisch koperen
muntstuk van 21/2 cent.
NIET MEER DAN EEN RAT
In zijn aankondiging van de eerste
bundel van Hélène Weski, "Van Men
sen en Machten", schreef C. Schaap
in Moesson, dat deze "uitstekende
vertelster" "meesterlijk de sfeer van
het oude Indië weet op te roepen".
Met een herhaling van dit oordeel
zou ik, bij de verschijning van een
nieuwe bundel onder bovenstaande
titel (wederom bij Moesson) kunnen
volstaan.
Inderdaad, Hélène Weski is niet alleen
een uitverkoren vertelster, maar haar
voornaamste verdienste ligt in het
scheppen van een atmosfeer, die de
lezer van de eerste tot de laatste re
gel boeit - zeker de "Indische" lezer -
maar, dunkt mij, ook de Nederlander
die thuis gebleven is en dus niet ge
confronteerd wordt met een verleden
dat ons, Indische mensen, zo dierbaar
is. Want schrijven kan ze!
Deze tweede bundel telt zes verhalen;
de titel is ontleend aan het tweede
van dit zestal. Het is de Javaanse
vrouw van een gewezen planter die
haar man in een ruzie dit afschuwelijke
oordeel voor de voeten werpt. Zij
delen, naar men eerst dan gaat be
seffen, een gruwelijk geheim.
Misschien zullen de beide laatste ver
halen, die het kampleven tot onder
werp hebben, velen onder ons, die de
bezetting hebben meegemaakt, het
diepst treffen. Maar het zou niet juist
zijn, een voorkeur uit te spreken voor
één of twee van de zes. Elke schets
op zichzelf is een juweel. Een boekje
dat men, eenmaal opgeslagen, niet
meer neerlegt vóór de laatste blad
zijde.
JHR.
"Niet meer dan een rat", door Hélène
Weski, verkrijgbaar bij Boekhandel
Moesson f 18,50 1,90 porto.
(vervolg: "de vestiging van het Nederlands
gezag in zw. Nieuw Guinea")
zich meer vredelievend. Vijandelijkhe
den hadden echter niet plaats.
Op het Marine Etablissement te Soera-
baia werd op 27 januari 1902 in dienst
gesteld het toen juist in Indië aange
komen nieuwe opnemingsvaartuig 'Van
Doorn', dat ingedeeld werd bij de Gou-
vernements Marine onder bevel van
Gezaghebber W. de Jong. 6 Februari
daaraanvolgende voer de 'Van Doorn'
het zeegat uit om na het aandoen van
Makassar en Ambon op 21 februari op
de Merauke-rivier te verschijnen.
(wordt vervolgd)
9
