Het ontstaan van het eiland Amblau DE TIJD STOND STIL TOKO MOESSON Een stroom van nieuwe Batikartikelen 15 Geen oud-inwoner van de hoofdstad van Indonesië zal zich afvragen waar deze foto is genomen! Trouwens, ook de huidige Jakartanen kunnen u, zo nodig, inlichten, want veel is er niet veranderd in de omgeving van de Kali Besar Tjina, in het hart van de Chinese kamp in de hoofdstad. De kamp? - en niet "het" kamp, zoals de naam in goed Ne derlands zou moeten luiden, want deze is een verbastering van de oorspronkelijke Portugese: el campo. De kamp dus. Het centrum van de Chinese kamp intussen blijft Glodok en daar is wèl het een en ander veranderd. De rommelige maar gezellige pasar is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een modern gebouw van vier verdiepingen, waarvan de vleugels loodrecht op elkaar staan. Over Pantjoran is een luchtbrug gebouwd die het dus de pasargangers van Molenvliet-Oost en het noordelijk deel van de benedenstad gelegenheid geeft de pasar te bereiken zonder te worden overreden door het voorbijgierend verkeer. Het is allemaal erg mooi, maar lang niet zo gemoedelijk meer als toen de oude pasar nog in gebruik was. Ook op Glodok zijn tal van gebouwen afgebroken om plaats te maken voor nieuwe, o.a. vestigingen van banken. Een deel van de handel die zich vroeger ophield in de kleine toko'tjes die Glodok in zo groten getale bezat is naar de straat verplaatst. Het gevolg is, dat slechs een acrobaat in staat is zonder levensgevaar de bank of ander instituut zijner keuze te bereiken. Maar in de omgeving op onze foto afgebeeld is alles nog bij het oude. Zeer schilderachtig maarmen kan zich nauwelijks een voorstelling vormen van de hygiënische en Een deel van de Chinese wijk in het westelijk deel van oud-Jakarta. sanitaire toestanden in deze krotjes, die bovendien zo dicht bevolkt zijn, dat de ene bewoner er op verdacht moet zijn niet op de andere te trappen. Dicht aaneengebouwd is ook van doorstroming niet veel sprake. Maar de hier en daar nog gevolgde bouwwijze met de typische Mongools-chinese tentdaken, bieden wel een schilderachtig tafereel. In eeuwen lijkt hier weinig of niets veranderd: de tijd stond er stil JHR. (een Abonse legende) Ziet ge ginds die broodboom staan; de boom, waarvan een Ambonnees desnoods kan leven? Welnu, naar mij onlangs ter ore kwam, stond op Noessalaut slechts één zo'n boom. Het eiland bezat verder geen enkele andere broodboom en de twee broeders, die het eiland bewoonden, namen er telkens de vruchten van, zonder dat dit ooit moeite of ruzie gaf. Er waren zóveel vruchten aan de boom, dat de twee broers makkelijk konden delen. Toch, er kwam een jaar, dat de boom slechts één vrucht droeg en toen ont stond grote twist tussen de beide broers en niemand kon hen scheiden, want zij waren de enige bewoners van het eiland. De oudste kreeg nu de eerste rechten en nam de vrucht en ofschoon de jongste zich erbij neer legde, bleef een wrok in het hart van hem, die de dupe geworden was. De jongste dus, wilde nu het eiland ver laten, en ergens een herbergzaam strand opzoeken. Een prauw bezat hij reeds en toen zijn plan vaste vorm had aangenomen, bemerkte hij bij nacht, dat hij onverwacht weg dreef. Maar het was geen prauw, die hem vervoer de, want wat hij kon onderscheiden was eigen land. Het was half Noessa laut naar het hem toescheen en bij het licht der maan zag hij dat zijn "eiland" naar het Westen dreef. Zó had hij nog nooit op de Grote Banda Zee gevaren. Ofschoon hij dus op het land was, was hij ver van de zee. Waar zou het vreemde schip hem heen brengen? Een speelbal was hij nu van een gril van het noodlot; nergens stopte hij. Had hij maar een roer, een zeil om te laveren, dan zou hij naar een aanlok kelijk land koersen. Maar "wensen" konden niet baten. Met niemand kon hij spreken en in die grote nood, had hij slechts de dood voor ogen. Van waar zou er redding dagen? Wie zou zich durven wagen op dit varend stuk land? Wellicht was het door een vul kaan uitéén gespat. Het was hem, alsof hij machines ra telend hoorde wentelen, alsof hij harde knallen hoorde, alsof hij zwaveldam pen rook, zoals die uit de kraters op borrelden, maar alles veel erger. Het leek, of het schip om zijn as wentelde, of het dadelijk zou kantelen. Hij stond duizenden angsten uit op zijn wonder baarlijk schip. En zijn gedachten gin gen terug naar het verleden, toen ze als broeders samen leefden, zonder te twisten. Wat een droevige ellende heeft die ene Soekoenvrucht gebracht! Hij, "adé", was nu aan het overleggen, hoe hij alles in orde zou kunnen ma ken en plots kwam hem voor de geest, hoeveel beter het zou geweest zijn, als ze de vrucht samen hadden ge deeld, ieder had dan zijn gerechte deel gekregen, al was het niet veel geweest. Dom, dat ze geen van beiden op dat idee waren gekomen. Het morgenlicht begon te gloren, kwam door dikke nevelen tevoorschijn en niemand zag met meer verlangen naar dit morgenlicht uit, dan de een zame man op zijn wonderlijke schip. En hij hoopte, dat zijn schip ergens ten anker zou gaan. Adé keek om zich heen en zijn ogen rustten nu op Boeroe's kusten, naar het Noord-Westen, maar toch, hij bleef daar ver vandaan, want nu ont stond uit zijn varend land het eiland Amblau en het ligt daar nu sinds ontel bare jaren en de broers maakten vrêe; "Kaka" en zijn broer "Adé". INENG Kaka betekent oudste broer. De Am- blauers noemen de Noessalanders "Kaka" en de Noessalanders, de Am- blauers "Adé". Envelop-tassen groot en klein v.a. f 17,50 - f 22,50 Place-mat sets met glazen- onderzetters (6) 40, Batik-waaiers, prachtige motieven 12,50 Batik uitklapwaaiers gr. en kl. model 11,f 13, Grote keuze in kleedjes, lopers, ser vetten, place-mats, kussenslopen, slip pers. Kaftans, rokken, shirts afgeprijsd.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 15