Bezoek aan Sri Lanka (Ceylon) - (I)
Sri Lanka is rijk aan natuurschoon, zoals bovenstaande foto van het strand bij Mount
Lavinia toont.
Reisverslag van een Nederlands echtpaar.
Een Nederlands echtpaar bezocht enige tijd geleden Zuid- en Oost-Azië. Sri
Lanka was de eerste stpopplaats. Hierbij volgt het eerste deel van hun verslag
over hun verblijf in Sri Lanka.
Sri Lanka wordt wel eens de parel van de Indische Oceaan genoemd. Het is
een mooi land, met een zeer gevarieerde natuur, mooie stranden, dichte bossen,
rijke sawah's, goed onderhouden thee- en cocosnootplantages, rubber en suiker
riet en talrijke kleine privé perceeltjes met groenten, vruchten enz. De steden
zijn overvol, ontstellend druk en lawaaierig, stoffig als het droog is. Er is de
gewone verscheidenheid van gebouwen van groots en modern tot krot. Dit geldt
zowel voor regeringsgebouwen als voor woningen.
De bewoners van Sri Lanka zijn vrien
delijk, goedlachs, praterig. De drie
bevolkingsgroepen: Singalezen (groot
ste), Tamils, vooral in het Noorden en
Burghers, afstammelingen van Neder
landers, nogal trots op die afstamming,
zichzelf een tikkeltje beter voelend,
maar daar trekt geen enkele Singalees
zich iets van aan.
Onderwijs en medische verzorging zijn
goed. Het onderwijs is kosteloos incl.
de universiteit. Leermiddelen moet men
zelf betalen. Dokters zijn belachelijk
goedkoop vergeleken bij Holland. Mijn
man had pech, iets fouts gegeten.
Dokter moest komen. Bezoek (pil
len drankje voor 2 dagen) totaal
Rs. 37,50 9,75). Of de sociale
voorzieningen goed zijn weet ik niet
precies, maar er zijn weeshuizen en
bejaardentehuizen.
1 Rupee 1 kwartje. Je word flink
afgezet als toerist. De regering doet
daar ook een beetje aan mee. Alle
toegangsprijzen voor openbare gele
genheden zijn voor de toerist hoger,
b.v. Zoo - volw. 2,5 rupees. Maar
toeristen Rs. 8,
Kandy
Kandy is de oude hoofdstad. Gelegen
in het bergland, heeft het een bijzon
der aangenaam klimaat. Het is een
klein, vriendelijk stadje, maar ontzag
gelijk druk. De grote trekpleisters voor
dit stadje zijn, behalve het klimaat o.a.
een prachtige botanische tuin en daar
in weer de grote verzameling orchi
deeën.
Heel mooie variëteiten in grootte, kleur
en tint en de man die ons rondleidde
hield echt van zijn bloemen, dat merkte
je aan alles. Hij introduceerde ze als
goede vrienden. De tweede grote at
tractie is de Boedhistische tempel, die
als relikwie een tand van Boeddha
heeft. Persoonlijk vind ik het een lelijk
gebouw. Maar altijd weer treft mij de
devotie van de tempelgangers, die hun
kleine offergaven van geurige bloemen
komen brengen en zich dan volkomen
overgeven in hun gebeden, waarbij
het getrommel en het melancholieke
geluid van een soort blaasinstrument
hen helemaal niet schijnt te deren. Kin
deren, mannen, vrouwen, jong en oud,
men beleeft z'n "zijn in de tempel". De
muzikanten zijn afstammelingen uit ou
de geslachten, die zo hun religieuze
plicht vervullen. Kandy ligt in de om
arming van twee rivieren en onder één
van de bruggen is een olifantenbad
plaats, van tamme werkolifanten wel te
verstaan. Ze willen ook wel eens wat
kunsten vertonen op bevel van hun
kornak. Helaas toen wij er waren was
er maar één olifant en die vertikte het
om kunsten te vertonen. Mij best, want
eigenlijk schaam ik me als mens altijd
als ik die prachtige creaturen gedwon
gen zie worden om allerlei stomme
dingen te doen. Kandy heeft de mooi
ste universiteitscampus van Sri Lanka.
Helaas ook hier grote onrust en onte
vredenheid onder de studenten. Dit uit
zich in stakingen, het niet verschijnen
op examens, maar ook, wat ik persoon
lijk heel erg vind, in gemene, keiharde,
zelfs wrede ontgroeningen. Dit alles
vindt z'n reden in het grote probleem
van de werkloosheid. Omdat ook het
universiteitsonderwijs vrij is, krijgt
werkelijk iedereen de kans om de een
of andere graad te halen. Maar een
maal klaar, heeft de maatschappij geen
plaats voor ze dusis dit niet het
zelfde wijsje in mineur, dat ook in Ne
derland zo'n beetje een tophit is?!
Op de campus ontmoetten we ook de
geestelijke verzorgers, d.w.z. twee van
hen: de priester, een nog vrij jonge
man, serieus, vriendelijk, ons tegemoet-
tredend met grote openheid. Helemaal
geen moeilijkheid om tot een gesprek
te komen. Uiteraard zeer bezorgd
over de gang van zaken, maar daar
naast ook een groot vertrouwen in de
jeugd, speciaal de intellectuelen.
De andere, de dominee, heette ons wel
kom met een brede lach op z'n gezicht,
op blote voeten en met verwarde haren,
want hij was net een robbertje aan het
stoeien met z'n dochtertje. Z'n mormel
van een hondje draagt de weidse naam
Tackeray. Hij geeft je het gevoel of hij
je al jaren kent. Z'n vrouw blijft on
zichtbaar, waarom weet ik niet, maar
we krijgen wel koffie. Hij zegt niet dat
het tafelblad gammel is, ik zet m'n
kopje neer en de heleboel kukelt om.
Ik schrik me wild, hij lacht: "Don't
worry. I should have mended it long
ago, now I know I have toen
zet alles weer in dezelfde onschuldig
en solide lijkende positie. Tackeray
heeft alles keurig opgelikt en komt me
bedanken, met z'n kop scheef en een
poot op m'n knie.
Tien minuten later zijn we samen in de
universiteitskapel en dan is daar een
heel andere sfeer. "Let 's say a prayer
for our friends".
Het afscheid is blij en vrolijk.
De Dambulla-rots
We zijn's morgens heel vroeg op stap
gegaan om bij de rots te zijn, voordat
de zon haar zo gloeiend gemaakt heeft,
dat er niet meer op te lopen is.
Eén ontzaggelijke granietmassa, eerst
glooiend, makkelijk te bestijgen, dan
zijn er trappen in uitgebikt, het werk
van mensenhanden, een paar eeuwen
vóór Christus. Trappen, trappen, trap
pen, je moet er niet aan denken, wat
een moordend werk dit geweest moet
zijn. Maar eenmöal boven val je van
de ene verwondering in de andere. De
voorgevel van het heiligdom is geres
taureerd, nieuwe stijl en lijkt popperig
bij wat we binnen gaan zien. De grot
in de rots moet er geweest zijn, maar
hij is vergroot en uitgediept. De ko
ning, die toen heerste, staat er levens
groot, martiaal, voor eeuwig in de
rotswand uitgehouwen. De hele zolde
ring is beschilderd en de kleuren zijn
nog heel goed. Ergens moet een mi
croscopisch klein spleetje in de rots
zijn. Sinds mensenheugenis drupt daar
met één enkele druppel water neer.
Het moet wel het zuiverste water zijn
dat je je denken kunt, gefilterd door
een enorm dikke rotswand heen. Het
wordt ook als heilig water voor rituele
doeleinden gebruikt. Achter in de rots
is het heiligste der heiligen. Daar is
14
