een huis. Een heel andere bezigheid dan zingen en gitaar spelen! Maar het lukte! Al was het dan met behulp van zes tot levenslang veroordeelde lieden, die het Rijk aan Rudi uitleende als bouw vakkers. Over deze zes gevangenen kan Rudi met gemak een hele pagina van Moesson volpraten. (Met enige moeite heb ik hem hiervan weerhou den!) Later werden deze speciale bouwvakkers overgebracht naar Hol- landia. Rudi zou Rudi van Daim niet zijn als hij niet mee hielp aan de bouw van de soos in Manokwari. In een soos werd immers gedanst? Juist, op muziek van Rudi! In 1956 verhuisde Rudie met zijn ge zin naar Hollandia. Op een dag reed hij langs de aloon-aloon. Plotsklaps een hels kabaal. Zes aan elkaar geketende gevangenen liepen al schreeuwend achter zijn auto: Toean saja! Toean saja! En maar rennen. Ze zagen zich al opnieuw als bouwvak kers Achter de zes liep een ge wapende bewaker te zweten. Rudi koos eieren voor zijn geld en stopte de wagen. Na de boze bewaker uitvoe rig uitgelegd te hebben hoe de vork in de steel zat kon hij zijn weg ver volgen. "The Raindrops": Rudi van Daim en zijn muzikale kinderen. Holland In 1960 moesten de Van Dalm's voor de tweede keer evacueren. Deze keer naar Holland. Ze hadden inmiddels zes kinderen. Wie zei ook weer dat Nieuw Guinea onvruchtbaar is? Onderweg naar Nederland meende een douaneman uit Karachi een prach tige, zeldzame, opgezette paradijs vogel plus een ragfijne koraalwaaier om onbekende reden, zomaar nergens voor, te moeten vernielen. Nu nog, twintig jaar later, gaat Rudi op het puntje van zijn stoel zitten als hij met vlammende ogen exact vertelt hoe het daar toeging in Karachi. En Rudi kan goed vertellen! Een kleurrijk musicus deze Rudi van Daim. De keiharde leerschool die an deren hem lieten doorlopen en die hij zichzelf gunde, hebben van hem een succesvolle doorzetter gemaakt. De telefoon staat tijdens ons gesprek niet stil. Optredens. Er was er één bij die vroeg of Rudi ook wel dansmuziek speelde. Neen toch! Veertig jaar aan de bak. Je ziet het hem niet aan. |-| 2 KENDANGAN Misschien omdat deze plaat tot stand is gekomen op aanraden van Wieteke van Dort (blijkbaar ook al de pleeg moeder van de Ambonnezen) of mis schien wel omdat ik geen oor heb voor de muzikale kwaliteiten ervan maar de plaat "Ambon Manis E" van Ais Lawalata (Palm Club 71981 PC) is voor mij bepaald een zeer zwakke productie. Lawalata imiteert Mus Mu- lyadi, de begeleiding slaat reggae en de mooiste Ambonnese liederen wor den vocaal en muzikaal gemold. De hoes is echter kleurrijk. Nu moet ik meteen toegeven dat ik het niet kan hebben dat "Indo-liedjes" omgevormd worden tot disco-stampers of moder ne vocale uitingen. Ik hoop altijd op de traditionele krontjongstijl en in ie der geval verwacht ik een "lekkere" kendangan. Nu weet ik wel dat het vanuit een dergelijke "traditionele" houding moeilijk is om een plaat, die is uitgevoerd in een heel ander genre, eerlijk te recenseren maar bij muziek kom je niet uit met objectieve maat staven. Het gaat erom of een plaat in druk op je maakt, je ziel raakt. Of er een geschoolde zanger en een con servatorium-geschoold orkest bege leidt is in feite van ondergeschikt be lang. "Er staan veel authentieke instrumen ten op de plaat" aldus tante Lien in het aanbevelingsschrijven op de hoes. Ik heb me wezenloos geluisterd om die authentieke instrumenten te ont dekken. Ik weet nu nog niet wat ze bedoelt. Misschien wel de hawaii-gi- taar die je heel even hoort of de fluit die af en toe om de hoek komt. Zal wel aan mij liggen. Voor de krontjong zoekers moet ik deze plaat afraden, voor hen die "Indo-muziek" in een modern jasje weten te waarderen is de plaat "Ambon Manis E" wellicht een mooie aanwinst. "Pasar Malam Parels" en "Pasar Ma- lam herinneringen" zijn de titels van platen die door respectievelijk Philips (6423 380) en CNR (477 018) op de markt zijn gebracht. De eerste is weer een verzamelplaat van bekende num mers van o.a. Wieteke van Dort (hoe verzinnen ze het), Rudy van Daim én George de Fretes (arjati). De tweede plaat bestaat voor het grootste deel uit sprookjes "op z'n Indisch": Johan Fabricius vertelt over Assepoester en Sneeuwwitje. Rosy en Andres en de Suara Nusa Ina zijn verder te horen met eerder uitgegeven werk. Niks nieuws dus, niks bijzonders maar leuk om te hebben, te geven of te laten staan. Tenslotte is er bij Telstar nog een single uitgekomen van het (mij onbe kende) duo Cees en Monique. Zij zin gen "Tanah Air Ku". Mocht u weten wat de bedoeling van dit plaatje is dan houd ik mij voor uitleg aanbevolen. Onder de titel "Keroncong tempo doe- loe dalam bahasa belanda" is (o.a. bij Moesson) een cassette verkrijgbaar van de zangeres Netty. Zij zingt daar op onder meer: "Daar bij die molen", "Zeemanslied", "Zilveren draden tus sen goud" en "Ramona". Wanneer u die titels zo hoort knippert u misschien ook even met de ogen. Stelt u zich maar eens voor dat de Zangeres Zon der Naam "Putri solo" zingt of "Ter- kenang kenang". Maar daarom is deze cassette zo leuk: een Indonesische zangeres die het "Hollandse lied" in krontjong zingt. Ze doet dit niet altijd even zuiver (met name bij "Sarinah") en niet altijd even mooi (zoals bij "schoon ver van jou") maar de bege leiding beste mensen, de viool, de fluit en de gitaar worden zo meester lijk bespeeld. Als je naar die orches- tratie luistert vind je het soms jammer dat er op de cassette gezongen wordt maar toch is het leuk om Hollandse liedjes in krontjongstijl te horen zin gen. Een bijzonderheid aan deze cas sette is verder dat die goed is opge nomen. Dit in tegenstelling tot de meeste Indonesische cassettes die vaak niet om aan te horen zijn omdat de muziek op een slechte kwaliteit band met veel ruis te hard is opge nomen. Van harte aanbevolen dus. RALPH BOEKHOLT 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1980 | | pagina 5