A
senmannen, de distributeurs, meestal
regeringsmensen. Want die inden het
geld van de tani wel, maar droegen
het niet af aan de fabriek. Het geld
werd eerst even vastgehouden om er
"mee te spelen". En dat is niet zo gek
als U weet dat sommige banken hier
wel tot 10% rente per MAAND ge
venen dat op een totaalbedrag
van eventjes Rp. 45 miljard I I Onge
veer op dezelfde tijd werd ook een
corruptiezaak bekend gemaakt i.v.m.
de herbebossing. Ook hier weer wa
ren de hoofdschuldigen de tussen-
mannen. En dit keer ging het over het
niet afgeven van de zaden voor her
bebossing en/of de financiering ervan.
Beide zaken kwamen in het openbaar
vlak nadat Prins Bernhard samen met
Minister Emil Salim van Landbouw een
grote inspectie-tocht hadden gemaakt
over Sumatra voor het Wereld Natuur-
fonds.
Minister Salim merkte bij thuiskomst
op dat de verwoesting nu rond de
20 miljoen hectare bedroeg en als het
snel opgeknapt zou worden een living
kon geven aan ongeveer 10 miljoen
mensen. Maar als dit niet zou gebeu
ren dan zou Sumatra, eens hét land
en toekomst voor transmigranten zelf
duizenden mensen moeten overbren
gen naar andere delen van Indone
siaI
Vorig jaar stond in Newsweek ook
een waarschuwend verhaal over dit
wilde kappen van tropische wouden.
Een paar aardige regels uit dat stuk:
De tijd die U nodig heeft om deze
regel te lezen zijn weer 8 hectaren
oerwoud verdwenen.
's Werelds armste volken vernietigen
letterlijk hun toekomst.
De werkelijke crisis vandaag is geen
olie maar hout.
En vooral die laatste zin is volgens
mij de grootste boosdoener hier in
Indonesia. Want voor de kleine man
in de verafgelegen desa, die vaak
niet eens weet wat hij morgen zou
moeten eten, is door de hoge wereld-
prijs van olie dat beetje minyak tanah
voor een eventueel fornuisje niet te
betalen. En een vuurtje heeft hij echt
wel nodig om die karige maaltijd van
hem wat beter klaar te maken
anders zou het helemaal niet te eten
zijn! En dus gaat hij wel even de
berg op en de utan in om wat hout
te kappen voor zijn vuurtje
En hoewel de tropische wouden
slechts 10% van de wereld bedekken,
huisvesten ze haast 50% van al het
planten- en dierenleven. In het wilde
weg kappen zou dit aantal tot 20%
kunnen terugbrengen vóór het einde
van deze eeuw.
Want net zoals de Indianen in het
Amazonegebied worden opgedreven
door de "timber-tycoons" zo is het
ook hier het geval. Zei een Westerse
concessie-houder net terug uit Nw.
Guinea: "We wisten pas dat er ook
mensen woonden toen onze tractors
met pijl en boog beschoten werden...!
Want de bosbewoner en de ladang-
mens weten dat het bos hun bestaan
is en ze hebben een goed gevoel voor
ecologie. En met hun rondtrekken
richten ze lang niet zoveel verwoes
ting aan als de oprukkende timber-
tycoons met al hun beschaving. Het
kontakt tussen de "beschaafde en on
beschaafde mens" is heel traumatisch.
De Dayak offert aan de geest van de
boom voor hij hem omkapt en het ver
wart hem verschrikkelijk als hij ziet
dat de "indringers" niets overkomt
en terwijl die zomaar zonder maar iets
te offeren tientallen bomen per dag
omhalen
(Adat tempo dulu berbeda dengan
masa sekarang, schreef de Sinar Ha-
rapan hierover!) En heel langzaam
gaan deze bosbewoners toch ook ten
onder aan de beschaving.
De jonge mannen zijn goedkope werk
krachten in de hout-exploitatie en ver
der hebben de Indringers met drank,
prostitutie en allerlei ziekten grote ver
woesting aangericht onder de autoch
tone bevolking.
De hele ecologie is in de war. Met
het opdringen van de mens en het
verwoesten van het oerwoud is ook
de dierenwereld goed in de war. Maar
omdat bepaalde dieren extra be
schermd worden door het Wereld Na
tuur Fonds beginnen ze op bepaalde
plaatsen een ware plaag te worden.
Zo meldt de Sinar Harapan van 2 janu
ari jl. dat het afgelopen jaar in de
omgeving van Sawahlunto op Suma
tra negen mensen zijn verslonden door
tijgers. Meestal rubbertappers in ver
afgelegen rubbertuinen.
De enige manier om ontbossing tegen
te gaan, zegt Newsweek, is de reden
ervan te miniseren, nl.: het gebrek
aan brandstof, veevoer en landbouw
grond.
(lees verder volgende pagina)
Hier zijn de mensen bezig de graspolletjes heel moeizaam op de kale berghellingen te
planten die ze eerst nog wat "bewerkt" hebben. Zodat het bij een regenbui niet tegelijk
naar beneden gewassen wordt. (Foto: Rogier)
7