O
Het recht dat z'n loop had
ORIENT TRAVEL B.V.
INDONESIË: retour 2.060,— per KLM
Ma liet me wel 'ns zilvergeld uit haar klerenkast halen, 't Lag daar in nette
stapeltjes van stuivers, dubbeltjes en kwartjes; een stapeltje voor elke dag van
de maand. Het kopergeld had ze in haar sleutelmandje, tussen de sleutels en
nagelschaar en allerhande dingetjes die ze zo nodig mocht hebben geduren
de de dag. De kast was op slot en de sleutel lag in dat sleutelmandje.
Al dat zilvergeld deed me geloven dat m'n ouders er warmpjes bijzaten, maar
't was malaise en het geld werd niet gemakkelijk of soms helemaal niet ver
diend. Wat wist ik van geld af met m'n vijf hele levensjaren.
PROMOTIE MR. KOESNADI
Op donderdag 12 februari promoveer
de aan de Rijksuniversiteit te Leiden
Mr. Koesnadi Hardjasoemantri, die van
1974-1980 cultureel attaché aan de In
donesische ambassade in Den Haag
was en thans de functie vervult van
directeur-generaal van het departe
ment van ruimtelijke ordening in Ja
karta.
In zijn proefschrift analyseert hij het
systeem van hoger onderwijs in Indo
nesië en de betrokkenheid van instel
lingen van hoger onderwijs bij de ont
wikkeling van de landbouwgebieden.
Hij gaat uitvoerig in op de dienstver
lening van studenten aan de gemeen
schapsopbouw. Het zogenaamde KKN-
project heeft volgens de promovendus
zijn betekenis bewezen en levert een
belangrijke bijdrage aan de regionale
ontwikkeling. Kuliah Kerja Nyata be
tekent studie-dienstplan. Het is een
soort stage, die niet noodzakelijker
wijze iets met de specifieke studie te
maken heeft. Aan een universiteit waar
het KKN-systeem is ingevoerd, moet
iedere doctoraal-student drie maanden
lang in een desa ontwikkelingswerk
doen.
Het KKN-project wordt op steeds meer
universiteiten toegepast. Het is de be
doeling, dat op den duur iedere Indo
nesische doctoraal-student er mee te
maken krijgt.
DR. CREUTZBERG
Vijf medewerkers, verbonden aan de
Afdeling Sociaal Wetenschappelijk On
derzoek van het Kon. Instituut voor de
Tropen werken aan een publikatieserie
Changing Economy in Indonesië (CEI),
een project dat de economische ge
schiedenis van het voormalige Neder-
lands-lndië tijdens de koloniale periode
1815-1940 in cijfers weergeeft.
In een aantekening bij dit bericht in
een publikatie van het Instituut lezen
wij voorts:
"De naam van mr dr P. Creutzberg zal
altijd onlosmakelijk aan het project
verbonden blijven. Het is Creutzberg
(o.m. oud-hoofdambtenaar bij het De
partement van Economische Zaken te
Batavia, het huidige Jakarta) geweest
die het project is begonnen en die er
met ongekend enthousiasme tevens de
nodige vaart in heeft gebracht. Creutz
berg liet nooit na vooral aankomende
onderzoekers met raad en daad terzijde
te staan. Als een soort van tegenpres
tatie werd hem op zijn 75e verjaardag
een feestbundel aangeboden, met ar
tikelen van zijn eigen 'bibit'. Bovendien
mocht Creutzberg, die thans nog als
adviseur aan het project verbonden is,
in 1980 van de Leidse Universiteit een
eredoctoraat in de letteren in ont
vangst nemen".
We hadden een huis in Blimbing toen.
Naast ons woonde de familie Ticoalu
waarvan de zoon natuurlijk prompt Ti-
koes werd genoemd. Hij was een
vriend van mijn neef, Edu, die bij ons
inwoonde. Edu had nog meer vrienden,
de jongens Oudkerk-Pool (Piet en Wil
lie) die schuin tegenover ons woonden,
en de jongelui Schuilenburgh die ver
derop, richting Mendit woonden. Te
genover ons woonde de familie Gase
met een dochter, Nina met wie ik vaak
speelde tot grote opluchting van Edu
beslist. Die had het altijd erg druk met
z'n vrinden. Niet alleen druk met het
uitdenken maar ook met het uitvoeren
van allerlei dingen zoals dansen, zwem
men, voetballen, fietsen, enz.
Alles ging zo z'n gewone gangetje tot
ma op een goede dag de opmerking
maakte dat ze geld tekort kwam, en
van die dag af stopten de gesprekken
als ik in de buurt kwam. Vooral Edu
deed erg geheimzinnig. Het duurde niet
lang of ik wist wat er aan de hand
was, en het hele verhaal zit me tot op
de dag van heden niet zo lekker. Ik
vond het toen, en ik vind het nu nog
allemaal erg kassian. Maar dan, als vijf
jarige wist ik van recht dat z'n loop
moet hebben even veel af als van de
waarde van het geld dat ik wel 'ns
uit de klerenkast mocht halen.
Het schijnt dat ma en Edu tot de con
clusie waren gekomen dat kokki stal.
Maar hoe? Mijn slimme neef had een
plan uitgedacht (met öf Piet öf Willie
Oudkerk-Pool - ik geloof Willie) om er
achter te komen of kokki zich werkelijk
aan diefstal schuldig maakte. Edu zou
met veel en duidelijk hoorbare "dag
tantes" uitgaan, maar dan terug komen
met Willie en ze zouden onder de
kolong kruipen in de kamer van mijn
ouders. Intussen zou ma echt uitgaan
met mij en mijn broertje en een hele
poos wegblijven. Pa was er ook niet,
die was de dubbeltjes en kwartjes aan
het verdienen. Het was een uur of
vijf 's middags toen we met m'n moe
der uitgingen en toen we om 7 uur
terug kwamen heerste er grote conster
natie thuis. Edu en Willie hadden de
kokki op heterdaad betrapt zoals dat
heet, want nauwelijks had ma haar
hielen gelicht of kokki kwam de kamer
in, peuterde met haar kondé speld de
kast open en hielp zich aan wat geld.
Daar ze dacht dat de kust vrij was,
nam ze onze spaarpotten ook nog,
knielde neer voor het bed en begon
het geld uit de spaarpotten te peute
ren. Edu en Willie, glurend door de
kanten sprei, vonden dat ze nu maar
tevoorschijn moesten komen, dus kro
pen ze van onder de kolong tevoor
schijn en de rest kun je je zeker wel
voorstellen. Kokki vroeg om ampoen,
maar de jongelui besloten haar naar de
petinggi te brengen - zij in tranen. En
daar zag ma haar, in tranen en ze had
al spijt dat ze op het plan van de
twee detectives was ingegaan, maar
het was te laat om er wat aan te
doen.
Kokki werd voor het Landgerecht ge
bracht, en daar zag m'n moeder haar
weer, gekleed in een donkerblauw ge
vangenisplunje. Ma nog spijt dat kokki
betrapt was, kokki nog meer spijt dat
ze gestolen had. Op het hoe en waar
om ze gestolen had werd niet, al te
diep ingegaan, dat hoefde niet. Kokki
was schuldig en het recht moet immers
z'n loop hebben. Het recht kreeg z'n
loop en kokki kreeg haar straf: één jaar
met aftrek van hechtenis. Dus goed
toch? Maar waarom dan zit dit verhaal
me altijd zo dwars?
J.L. - U.S.A.
dé specialist op het Verre Oosten biedt aan
incl. 4 nachten hotel Jakarta en Bandung. Met Prijsgarantie.
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070-63 83 67
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 23 74 84
Groeneweg 1 - 1381 CM WEESP
Tel. 02940 - 1 48 88 1 79 58
BUITEN KANTOORUREN:
De heer F. Schirmer - Tel. 075- 17 07 80
20
