BIBIK DINGKLIK
overvloedich als elders eenich lant
hebben mach".
Buiten goud en zilver - daarmee trof
hij ongetwijfeld la corde sensible bij
Heeren Meesters, aan welke dit rap
port gericht was. Om dat edele me
taal in Indië te vinden zouden zij nog
meer dan eens kostbare expeditiën
(o.m. naar Silida op Sumatra's West
kust) uitrusten; en de "springende fon-
teynen", welke zij het meest waar
deerden, waren niet zoozeer die van
"cristalyn waeter" als wel de fontei
nen van den Pactolus, den goudhou
denden stroom der oudheid.
De reiziger kwam nu aan het plaatsje
Tadie, den tweeden post op de route
van Samarang naar Mataram. In het
reisverhaal komen ettelijke plaatsen
voor, even twijfelachtig of even be
zwaarlijk terug te vinden als zoovele
namen op Valentijns kaart van Java.
Ze zijn onherkenbaar gespeld, of be
zitten twee namen voor één, of wer
den sedert verdoopt, of gingen in de
oorlogen van het Mataramsche rijk te
gronde. Wellicht was dit Tadie identiek
met het tegenwoordige Tadjeu in het
district Kadoewang, aan de noorde
lijke grens der residentie Soerakarta.
Het was, evenals het reeds gepasseer
de Selimbi, gelijk een poort des rijks,
een voorpost waar des sultans krijgs
volk was gelegerd en scherpe controle
werd gehouden over allen, die op weg
naar de hoofdplaats waren. Men kwam
hier aan een défilé, een bergpas waar
aan beide zijden het land "seer woest
van wildernis is ende met houten hey-
ningen beset; de poorten zijn van hout,
die tusschen de bergen als haere mue-
ren ingetimmerd zijn; niettemin can
men genoechsaem ter syden de poor
ten langs de ongebaende wegen over
't geberchte climmen, doch den over-
climmer betrapt zijnde, dat grootelyks
zijn perikel heeft, soude sulx met zijn
hals sonder genaede moeten boeten,
als een kenteeken dat hij een misdae-
der, fugityff, doodtslaeger, enz. wesen
moeste."
Hoe meer men de hoofdstad naderde,
hoe meer open het land werd, hoe
talrijker de dorpen. De kinderen langs
den weg, de volwassenen op den ak
ker werden steeds talrijker. Welhaast
waren de kampongs niet meer te tel
len, en daaronder waren er van 1000
tot 1500 gezinnen, zoodat, meende
Van Goens, "het schynt dat de Myrmi-
dones haer selven hier geplant heb
ben".
(Daarmee doelde hij op den volksstam
in Thessalië, welke luidens de sage
uit mieren was voortgesproten, en even
talrijk als deze geworden).
En welk een vruchtbaar en goedbewa-
terd oord vond men hier wederom
"Het land is aldaer soo ryck van
schoone rivieren ende springende wae-
teren, dat de nature schynt een proef-
stuck van vermaeck geformeert te
hebben, om haer selffs te verheugen".
De stijl was voor 't minst opmerkelijk
bij een Comp.-dienaar, die toch maar
kwam om "den vrede te caresseeren
KWEKELINGEN VAN DE ZUSTERS URSULINEN MALANG
Op bovenstaande foto, door Hetty Eichholtz ingezonden, staan de eindexamenklas meisjes
van de Kweekschool van de Zusters Ursulinen in Malang. Gemiddelde leeftijd 17 jaar.
Staande v.l.n.r. Coba Dumoulin, Mieke Oltmans, Frouke Hevel (t), Wies van der Son Brou
wer, Sophie Han, Adri van Son, Joop Hildering, Cobie Füglistahler, Bea van Dissel, Nolly
de Wit. Half knielend (met vlechten) Mary van de Pol, zittend Hetty Wolterbeek, Klaaske
Neisingh (t), Nelly Ong, (half staande) Elly Weynschenk en Ely Cismazia. De examenklas
is niet compleet, op deze foto ontbreken: Noortje Wouters, Rita Bolland, Bep Wouterloo,
Kitty van der Linden, Betsy Esser, Annelise Vrouwenfelder, Nelly van Dam, en nog een paar
van onze oude klasgenoten. De foto is van Jopie Rab-Hildering. Waar zijn jullie gebleven
luitjes? Hetty Eichholtz-Wolterbeek, Willem de Zwijgerlaan 11-b, 2582 ED Den Haag.
en aen te houden", en concessies ten
aanzien van den rijstuitvoer te ver
krijgen.
Nog twee voorposten moest men voor
bij, Oepak en Kali Adir. Bij dezen laat
ste ging er in de Solo-rivier een zoo
felle stroom, "dat een cloeck man hier
onmaghtig is tot de knie in 't waeter
te staen sonder weg gespoelt te wor
den". De route leidde hier voorbij de
badplaats Sintjaja, bij voorkeur door
inlandsche vrouwen bezocht ter zake
van het geloof, dat deze wateren het
euvel der steriliteit konden opheffen.
In dit opzicht huwde het Oostersche
bijgeloof zich aan het Westersche; of
waren er niet ook in Europa bronnen
aan te wijzen (de Sauvenière te Spa
b.v.) aan welke dezelfde kracht werd
toegekend?
Eenmaal Kali Adir voorbij, was men
ook op het gebied der hoofdstad aan
beland. Een weg van twee mijlen leng
te strekte zich uit van dit punt, en liep
rechtstreeks aan op den kraton. Die
weg geleek één volkrijke straat. De
hoofdplaats was toen omsloten door
een muur van gehouwen steen, die
echter danig in verval was, en zoo oud
reeds dat de meestbejaarde inlanders
van den bouw geen heugenis meer
hadden.
(wordt vervolgd)
Geweldig, die nieuwe batiks. Motief
Afrikaans, ontworpen in Frankrijk -
Gemaakt in Holland - Geïmporteerd
via Hongkong en de prijs van Dior
11
