DE VERRASSING KIMM Indische spekkoek SPUI 167a DEN HAAG Onze gouden bruiloft vierden mijn vrouw en ik ten huize van Indonesische vrienden in Jakarta. Er was veel be langstelling van andere Indonesische kennissen. De enige belanda in het gezelschap was onze oude vriend Chris Broekhuyzen. Dat was in 1978. Een louter privé-gebeurtenis, die het vermelden niet waard zou zijn in ons tijdschrift, ware het niet, dat zich bij die feestelijke viering een ons diep-tref- fend voorval had voorgedaan. Trou wens ons verblijf in Indonesië was op zichzelf al bijzonder. We waren er na melijk in 1977 ook al geweest en bij die gelegenheid hadden onze vrienden ons al bewogen onze gouden bruiloft in Indonesië te komen vieren. "Jullie zijn in 1928 in Betawi getrouwd en dus behoor je je gouden feest daar te vie ren", was de overtuigende motivering van de suggestie. Op de avond van de grote dag, ge zeten op het traditionele platje en in de tuin van onze gastvrouw, weduwe van onze beste Indonesische vriend, terwijl de kambing zijn laatste tocht (aan het spit) maakte, verhief zich plotseling een stem en tot onze ver bazing en ontroering weerklonken daar in de tropenavond de eerste woorden van "Waar de blanke top der duinen", gevolgd door een ganse reeks Neder landse liedjes uit de bekende bundel: Kun je nog zingen, zing dan mee. Een heel koortje van oudere Indonesiërs bleek nog uitstekend op de hoogte van het oude liederenboek. Voorzanger en leider wasPak Said, onze oude vriend, nationalist van het eerste uur, leider van de Taman Siswa-scholen in Batavia en daarna in Jakarta, bekend onderwijsdeskundige, ijverig geassis teerd door Sri Hudyonoto, de bekende schilderes, echtgenote van mijn oud collega Sudjoko Hudyonoto. Wij waren verbaasd, getroffen, ontroerd, ten prooi aan een storm van emoties. Hoe was het mogelijk dat die mensen na zo lange tijd zich zo volledig de jaren van hun schoolgang herinnerden? Plotse ling realiseerde ik mij ook weer, met diepe vreugde, dat de persoonlijke be trekkingen tussen mijn Indonesische vrienden en onszelf, zelfs in de barste tijden tussen de Japanse capitulatie en de souvereiniteitsoverdracht, nooit ver broken waren geweest, ofschoon ik toen, als woordvoerder van de In dische regering, met de Zwarte Piet rondliep en het mikpunt had moeten zijn van revolutionaire woede. Dit voorval kwam mij in herinnering toen een welwillende lezer van Moes son mij een brief zond van een Indo nesiër, gepensioneerd middelbaar amb tenaar, die Nederland wel eens had willen bezoeken. Daartoe miste hij, nu hij er de tijd toe had, de middelen. Bij wijze van compensatie voor het ont breken van de gelegenheid zichzelf lijfelijk naar de andere kant van de aardbol te begeven, had hij een reis programma opgesteld aan de hand van U raadt het al, de befaamde zang bundel die in het voorafgaande ook al zo'n belangrijke rol speelde. Het be gon dus natuurlijk met het, alle oude ren onder ons, bekende "blanke top der duinen". Het allermerkwaardigste was, dat hij van de diverse liederen alle coupletten nog kon opschrijven. De man moet een ijzeren geheugen hebben! Dit alles gelardeerd met een schat van historische en andere bij zonderheden over de plaatsen, die de denkbeeldige reiziger bezochtom jaloers op te wordenWaren wij dan toch niet alleen uitzuigers en on derdrukkers JHR. Het gehele ritueel werd spiedend ga degeslagen door de overige jongens, die tevens kreten slaakten als: "Eerst van mij, eerst van mij". Daarbij over het hoofd ziend dat de tiener, die het moest doen, alleen in het bergje tollen kon slaan. Niet direct een enkele in het bijzonder. Want slaagde de starter erin een tol uit de kring te zwepen, dan kon de bezitter ervan meedoen. En zo kon het gebeuren dat de mees te kinderen vrij snel ook hun speel goed lieten meedraaien. En dat laatste was belangrijk. Want als het draaien binnen de cirkel ophield, moest het voorwerp weer bij de overgeblevenen. De kans dat het de aanval van de puntige spijkers zou overleven was weer minder geworden. Als de "Hoop van Allen" licht achter over boog, zijn rechterarm naar achter strekte en die vervolgens naar voren zwiepte, was de spanning op haar hoogst. Aan het eind van het touw, knalde de tol één of meer tollen uit de hoop, of niets, en bleef draaien. Als het goed was. Een ieder zag direct of zijn eigendom buiten, of binnen, de kring lag. Behalve de kundigheid van de "tollenaar" waren ook van beteke nis de hardheid van het hout en de nagelpunt van het speeltuig. Handige vaders hadden wel eens die punt wig vormig bijgeslepen. Waarbij zij dan wel aan hun eigen jeugd moeten heb ben teruggedacht. Want eigenlijk was het "lietjiek"I Na al het "gekerem" van de tolslachtoffers vertoonden die min of meer diepe gaten in hun, oorspron kelijk o zo gladde oppervlak. Overigens kocht Leo zijn tollen, met bemiddeling van kebon, voor 5 cent per stuk. Soms ook 3 benggols, maar dan was het een grote, met een lange spijker. Het touw vlocht de jongen zelf van 2 of meer lijnen tali rami, waar bij zijn lenige tenen, naast de vingers en de mond, goede diensten bewezen. LEO SMIT Uit: "LEO, een Bandoengse jongen" Stort 18,op giro 158225 en U ontvangt een spekkoek van ca. 500 gram, in speciale ver pakking, franco thuis. "KIMM", Joh. Verhulststraat 98 Amsterdam-Z. Tel. 020 - 72 84 61 EERBIEDIG TOEGEWIJD AAN ALLE OUDERS VROEG OF LAAT GEHALVEERD TOT MOEDERS HERRIJZENIS NIET GEWENST periode 1943-1946, het vervolg op "het zelfgedolven graf" 1941-1943, afhaalprijzen 19,75 en 18,75. SPITSROEDEN LOPEN I EN II Een letterlijk uitgevoerde kastijding ondergaat elk mens nu nog in figuur lijke betekenis. Hoe de "pijnen" te verdragen, te verwerken? Folder op verzoek! Afhaalprijs f 5,50 per deel tje. Auteur: LEONORE GEORGE (Hoff- meister) Meppelweg 497, 2544 AM Den Haag, tel. 070 - 66 47 06, ook postbus 33815, 2503 BC Den Haag. 's WOENSDAGS GESLOTEN Heeft weer vele nieuwe modellen in 22 kt. gouden briljanten sieraden. briljant ringen vanaf750, briljant oorknoppen vanaf500, briljant hangers vanaf500, Bovendien tijdelijk bij besteding van een bedrag van 500, een fraai zwaar verzilverde theelepel met molentje cadeau. Gaarne tonen wij U vrijblijvend onze modellen. 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1981 | | pagina 17