BALI HAAI
We zouden onze intrek nemen in een
bungalow van het Sanur Beach Hotel,
vanaf het vliegveld een half uurtje rij
den. De bungalow beantwoordde pre
cies aan onze dromen, alles was ro
mantisch ingericht en er was een lig
bad en heel belangrijk een w.c. (Op
Java hadden we ergens gelogeerd waar
alleen een gat in de grond was). Dat
alles een beetje duur uitgevallen was,
nou ja
We gingen op verkenning uit en sloten
al gauw vriendschap met de bewoners
van het eiland die aan het strand aller
lei winkeltjes hadden. We lieten hen
zwemgoed voor ons maken, want ons
was verteld dat ze beeldige dingetjes
konden maken, snel en niet duur.
Wij hadden ons inmiddels flink ver
heugd op een middagje zwemmen,
maar groot was onze teleurstelling,
want de zwembroek van Peter paste
niet. Hij was wel mooi om te zien en
er zat nog een bijpassend overhemd
bij ook, maar ja, niets aan te doen.
De volgende dag toch lekker zwemmen
vanuit een gehuurde boot. Peter had
een duikbrilletje gekocht en ging op
zoek naar koraal. Ik bleef liever maar
wat rond spartelen in de nabijheid van
de boot.
Toen ik weer in de boot zat vroeg ik
aan de roeier of er weieens haaien in
de buurt rondzwommen. Hij antwoord
de dat ze meestal achter de branding
zwommen en weieens ervoor kwamen.
Op dat moment voelde mijn maag aan
alsof ik in een achtbaan zat.
De gedachte dat hier weieens haaien
konden zwemmen maakte me ziek,
vooral omdat ik de film "Jaws" had
gezien.
Peter kwam weer aan de oppervlakte
Haaien op en haai vóór de kust. Vlees van
de jonge haai moet lekker zijn en men
schrijft er bovendien bijzondere kracht aan
toe.
(Foto's: Rogier)
en ik meende een haai te zien, natuur
lijk had ik op dat ogenblik mijn contact
lenzen niet in. Een angstige kreet van
mij deed Peter in de boot vliegen, zelfs
onze roeier was geschrokken van mij.
Groot was Peters woede toen het bleek
een drijvende zak te zijn. Hij had zich
lelijk bezeerd bij het haastig klimmen
in de boot.
Voorlopig hadden we geen van beiden
meer zin om te zwemmen.
IRENE URIOT
DE BALI HAARWRONG
Het haar wordt alleen tot de nek uit
gekamd, het loshangende wordt meest
al warrig gelaten omdat het zich ge
makkelijker laat vastzetten. Een dunne
sliert haar achter wordt apart gehou
den, terwijl de rest schuins opzij wordt
getrokken en in een slag om de hand
tot een losse lus wordt gedraaid. Bijna
net een kondé dus. Nu wordt de losse
sliert gebruikt als "bind-touw" om de
wrong gedraaid en ingestopt. De Bali
nese windt bovendien altijd een doek
(handdoek meestal) om het hoofd met
een schuinse overslag om de haarlus
heen.
25
