Hans Martinot over "Het land onder de zon" Op reis met een Indonesisch journalist door het Indonesië van vandaag. Op de veranda van een klein hotel aan de kust van Neira, een van de Banda- eilanden, heeft Mochtar Lubis zoete aardappelen met nootmuskaatjam gegeten. Het smaakte hem heerlijk. Van zijn moeder (90 in Muara Soro in het Suma- traanse Zuid-Tapanuli kreeg hij zijn lievelingsgerecht: gebakken karper met rode peper, ui en citroen. In Tretes, het vakantiedorp in de bergen ten zuiden van Surabaya werd hij gewekt door kwetterende apen op zoek naar voedsel bij de keukens achter de bungalow. En in het busje, dat hem van Tenggarong naar Samarinda in Oost-Borneo bracht, zat hij naast een vlotte jongeman, die helaas kokosolie bleek te gebruiken om zijn sluik, lang zwart haar in model te houden. Dan wordt zo'n rit geen pretje. Enige maanden heeft Mochtar Lubis door zijn vaderland gereisd voor zijn nieuwe boek "Het land onder de zon", dat als ondertitel draagt: Het Indonesië van nu. Hij noemt het zelf een logisch vervolg op zijn eerdere boek "Het land onder de regenboog", waarin hij de geschiedenis van de Archipel beschreef. "Kom met mij mee en bezoek het Indonesië van vandaagIk kan niet beloven dat het allemaal even mooi en ontroerend zal zijn", schrijft hij in zijn voorwoord. Ook als men die waarschuwing goed in de oren knoopt kan men het er ge rust op wagen die uitnodiging aan te nemen. Het boek is meer dan een reis verslag. Het is een heel persoonlijk dagboek van tochten over Java, naar de Molukken, Lombok, West-Irian, A- tjeh, Kutai en andere delen van de archipel. Het is ook een journalistieke repor tage over de noden, de verwachtingen, de vreugden en de frustraties van de mensen, die in het Indonesische staats verband leven. Het is een beetje een reisgids. Het is bovenal een heel fei telijk verslag van hetgeen een kritisch waarnemer zag, hoorde en ondervond. Mochtar Lubis neemt geen blad voor de mond. Dat heeft hij nooit gedaan. Hij noteert in zijn boek een bezoek aan de gevangenis in Madioen, waar hij meer dan vier jaar heeft gezeten wegens zijn felle artikelen tegen cor ruptie en machtsmisbruik en zijn niet aflatende strijd voor de vrijheid van meningsuiting. "Een haveloos gebouw De binnenplaats ziet er nog troostelozer uit dan toen; het onkruid staat er kniehoog." Een heel persoonlijk dagboek. Dat is het omdat Lubis de ontmoetingen en gesprekken beschrijft, die hij tijdens zijn reis had met vele vrienden en relaties, die de lezer wel onbekend moeten zijn. Zij zijn weduwnaar ge weest en weer getrouwd, zij hebben een andere baan, hun haar is wat dun ner geworden. Persoonlijk ook, omdat hij zijn lezers deelgenoot maakt van zijn stemmingen onderweg. Lichte ver ontwaardiging over een politie-agent, die hem verkeerde informatie gaf, waardoor hij uren moest omrijden, vreugde over grote behulpzaamheid bij pech aan de auto, teleurstelling over de vele regenbuien - hij reisde in de natte moesson. "Ik heb het ge voel dat ik in een glazen onderzeeër zit", schrijft hij over een tocht over de Bukit Barisan, toen het water met bak ken uit de hemel viel. Heel persoonlijk, maar daarom niet minder lezenswaard. Een journalistieke reportageover ambtenaren, die ver van de grote cen tra tegen matige salarissen en met wei nig comfort om zich heen ploeteren aan verbeteringen in hun regio, over ontbossingen op grote schaal in vele delen van het land, waardoor kale, on vruchtbare berghellingen ontstaan. Over vuilnis in de baai van Ambon - "maar die is prachtig uit de verte". Over de vervallen huizen van de per- keniers op Banda en over de handel in oude Nederlandse borden op die eilanden "tegen hogere prijzen dan in de antiekwinkeltjes in Jakarta". En over de verloren levens van drie fa milies in de hoofdstad, bewoners van hutjes langs de spoorbaan, vlakbij de grote luxe-hotels en de hoge kantoor kolossen. Niet mooi, wel ontroerend. Overal breiden de steden zich uit en slechts zelden gebeurt dat evenwich tig. Een voorbeeld: Het nieuwe Balik- papan, schrijft Lubis, lijkt wel een we reldstad, met grote, moderne hotels, maar zijn voorkeur gaat toch uit naar het oude stadsdeel op de heuvels met uitzicht over de baai, grote bomen langs lommerrijke straten, goed onder houden huizen. Het nieuwe deel leek hem een soort pioniersstad "en tijdelijk onderkomen waar de mensen weer zullen wegtrekken als ze genoeg geld hebben verdiend". En ergens verzucht hij: "wij zien kinderen, kinderen en nog eens kinderen - het zijn er echt teveel, hoe lief ze ook zijn". Mochtar Lubis deelt de zorg van velen van zijn landgenoten over de werkgelegenheid - er zijn miljoenen werklozen - het on derwijs, de verarming van de bodem, de bureaucratie. Hij constateert ook aanslagen op de natuur en de cultuur. En wrang merkt hij op, als hij over de plantages van Deli schrijft: "De Ne derlandse tuan besar heeft plaatsge maakt voor de Indonesische tuan be sar, die ver van de arbeidersmassa een luxe leventje leidt. Met de lonen en de sociale voorzieningen is het nog steeds droevig gesteld". Kritisch blijft hij van de eerste tot de laatste dag van zijn reis, van de eerste tot de laatste pagina van zijn boek, maar hij is ook ontvankelijk voor de betovering van het Toba-meer, en hij weet te genieten van de witte stran den en de dorpen langs de kust van Bali, de kunstzinnigheid van zovele mannen en vrouwen her en der op de eilanden, de spreekwoordelijke gast vrijheid van de bevolking en van de oude verhalen en legenden, die ook vandaag nog verteld worden en ge kend. Het Indonesië van vandaag: niet altijd even mooi, waarschuwt de schrijver. Dat slaat zeker niet op de honderden foto's van Marianne en Han Hehuat, die het boek sieren. Om en om twee pagina's in kleur en in zwart-wit. En gelukkig niet alleen de theetuinen, de toppen van de vulkanen, de stranden en de danseressen, ook de mensen van vandaag aan hun werk en op weg er naar toe, de bussen waarin zij rijden, de winkels, de straten en de neon-reclames. Een werkelijk schitte rende collectie, aangevuld met histo risch fotomateriaal uit het bezit van het Koninklijk Instituut van de Tropen. H. MARTINOT BELANGRIJKE UITGAVEN OVER INDONESIË HET LAND ONDER DE REGENBOOG" door Mochtar Lubis f 51,50 porto f 6,25 HET LAND ONDER DE ZON door Mochtar Lubis f 55,porto f 6,25 "KIJK OP INDONESIË" door Bert Mastenbroek en Bob Ta- dema Sporry. Prachtige foto's en in formatieve tekst, f 34,50 porto f 6,25 "WONDERLIJKE VERHALEN UIT DE INDISCHE HISTORIE" door Dr. H. J. De Graaf Historische feiten, interessante bijzon derheden en anecdotes uit de kleurrijke historie van de oude koloniën. Boeiend, met groot gevoel voor humor geschre ven door een van de oudste deskundi gen op het gebied van de Indische His torie. Een naslagwerk voor nu en later 176 pag. - geïll. - f 49,50, f 5,porto 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1982 | | pagina 13