Tempo-Doeloe
bij de bank (II)
WAT
WAAR
WANNEER
RECTIFICATIES
Nagekomen Nieuwjaarswens
Nieuw Logeeradres
Guest-House "TAMARA"
Een van de belangrijke onderdelen van
een bankkantoor is de ingebouwde
kluis, of grote stalen brandkast. Niet
alleen omdat daarin het geld en waar
depapier wordt bewaard, maar ook
omdat de dagelijks in gebruik zijnde
boeken, registers, bundels enz. daarin
na sluitingstijd worden opgeborgen.
Kluizen en brandkasten zijn voorzien
van zware grendels en sloten, die al
leen met speciale sleutels geopend
kunnen worden. Maar voor het zover
is, moet eerst het cijferslot op de juiste
combinatie worden ingesteld, anders
kan de sleutel niet worden omgedraaid.
Het gebeurde op een ochtend dat de
daartoe bevoegde persoon de cijfer
combinatie draaide, maar zonder re
sultaat. De sleutel bleef onbewegelijk.
Foutief ingesteld, was de eerste re
actie; nog eens gedraaid en nog eens,
maar het gaf niets. En toen was Leiden
in last.
Het openingsuur had geslagen, het
personeel zat voor bijna lege tafels
en de Chinese kassiers zaten zonder
geld. Dit laatste was nog het minste
euvel, want De Javasche Bank was
dichtbij om het nodige kasgeld bij op
te nemen. De kassiers behoefden dus
niet bang te zijn om hun gezicht te
verliezen tegenover topers van andere
bedrijven en particulieren, die geld
kwamen opnemen.
Maar de administratie gaf wel zorgen.
De ingewerkte bezetting van het Se-
marang Agentschap wist precies wat
er op ieders afdeling gedaan moest
worden. Saldi van giro- en debetreke
ningen wist men wel ongeveer uit het
hoofd en op papier werd alles wat er
gebeurde zo goed mogelijk aangete
kend: op hoop van zegen ging het.
Intussen waren de technici van Linde-
teves-Stokvis gewaarschuwd en deze
kwamen snel om het euvel te ver
helpen. Alle getik, gesleutel en ge
morrel ten spijt, bleef het slot onbe
wegelijk. Goede raad was duur, maar
niet al te kostbaar zoals zal blijken.
Een locale kracht van "Lindetippes"
maakte de schuchtere opmerking dat
hun oude en reeds gepensioneerde
toekangslot, die een erkend meester
in zijn vak was geweest, misschien
iets zou kunnen bereiken.
Eerst werd er gelachen. Als men het
in Semarang niet kon klaren, hoe zou
Pak Wongso, nu ergens bij Oengaran
in de desa wonende, dit kunnen doen?
De tijd verstreek en de situatie werd
nijpend.
Probeer hem maar hier te krijgen; baat
het niet, het schaadt ook niet! En zo
geschiedde. Met een taxi werd de
mandoer van "Lindetippes" het ach
terland ingezonden en na een lang
durend uurtje kwam hij terug, verge
zeld van een oude Wongso, gebogen,
grijze haren en tandeloze mond, met
in zijn hand geklemd een boengkoesje
met vreemd uitziende sleutels en ijze
ren staafjes. En hij begon zijn werk.
Voor abonnées en niet abonnées geldt het tarief
f 5,— per oproep/aanvraag. REDACTIE MOESSON.
EXTRA BEWIJSNUMMERS UITSLUITEND TEGEN
BETALING
Liem Biauw Tik zoekt W. J. Moll, Hoofdop
zichter b/d Irrigatie Lumadjang tot maart
'42. Na de oorl. bij V. en W. Banjarmasin
tot 1949. Zijn kinderen: Elly, Tilly, Johnny
en Prully, zijn leeft, nu 80 jr. Reacties:
Postbus 11688, 2502 AR Den Haag.
VERVROEGDE REÜNIE Vechtwagens KNIL
op 17 apr. '82 (niet op 24) in De Kentering
te Rosmalen. Secr. S. Snél, St. Ansfridus-
str. 53, 3817 BE Amersfoort, tel. 033-1 8359
na 18.00 u.
Wie weet iets van wijlen mijn vader, Rudolf
Ferdinand Leunissen, geb. 9-5-1900 te
Banda-Neira te vertellen. Hij was K.P.M.-er,
Landstormer, krijgsgev. in Struiswijck, en
werd op transport met de "Yunyo Maru" op
18-9-1944 ter hoogte van Indrapoera ge
torpedeerd. Aangezien ik bezig ben een
boek over Banda te schrijven zou ik tevens
willen vragen, wie mij hiervoor foto's van
Banda-Neira, Banda Poeloe, Ai en andere
Bandanese eilanden, Ambon en andere Mo
lukse eilanden, perkenierswoningen, onder
nemingen etc. zou willen afstaan. Alle per
sonen die de naam Leunissen dragen en
uit het voorm. Ned.-lndië afkomstig zijn,
zijn aan elkaar verwant, aangezien zij allen
afstammen van: Leenderts Leunissen, als
luit. in dienst van de VOC, in 1731 te
Banda-Neira aangekomen, geh. met Raquel
Gilles, geb. te Banda-Neira 19-5-1704, overl.
te Banda Poeloe Ai 8-3-1785. Voor het sa
menstellen van een genealogie zou ik allen,
die de naam Leunissen dragen alsmede
aanverwanten willen verzoeken, zich met
mij in verbinding te stellen. M. A. E. Leunis
sen, Z.H.B. Hoven 46, 2513 PV Den Haag.
René den Daas is niet overleden ge
lukkig, hij is nog springlevend! H.
Zwartjes die het aardige stukje met de
foto van de "Hawaiian Little Boys" in
zond, vergiste zich. René den Daas
leeft nog, het is zijn broer Walther die
overleden is. Vergissen is menselijk
en soms pijnlijk. In dit geval: selamat
hidoep René den Daas, we zijn blij dat
u er nog bent I
Redactie
Rick van Zijp
Een lelijke drukfout in het nummer van
15 januari. Er stond onder het artikel
"Dit is Indonesië" op pag. 18 Rick van
Lip. Moest zijn Rick van Zijp. Druk
fouten zijn altijd vervelend, maar in
namen dubbel zo erg I Sorry Rick I
Aan allen van "Herinneringen a/d Pledang
Bogor" een gezegend en voorspoedig 1982
toegewenst door F. Kluin-Jansen te Assen.
BOGOR
Mevr. S. Indromojo, jl. Sanggabuana 3, Bo
gor, vlakbij 's Lands Plantentuin. Ruime
kamers, hartel. ontv. en prima verz.l Er
wordt ook Ned. en Eng. gespr. Verv. aanw.,
ook voor afh. vliegv. Jakarta. Referentie in
Nederland: tel. 070-67 51 18.
in Bandung heeft 8 moderne twee
persoons kamers met eigen bad
en toilet voorzien van warm en
koud water.
Voor verdere inlichtingen telef.
053-76 16 45
Het kostte een kwartiertje peuteren
met zijn primitieve materiaal en toen,
plotseling zei het slot "klik" en de
grendel kon verschoven worden. Hoe
het was gegaan konden de kenners
van de techniek niet uitleggen, trou
wens Wongso evenmin. Gevoelswerk
was het geweest, met een mensen
leeftijd aan ervaring. De mandoer van
"Lindetippes" was nog het meest trots;
hij was op het verlossende idee ge
komen Wongso te halen. Deze laatste
kreeg een (voor hem) ruime beloning
en werd met een taxi weer desawaarts
gestuurd en het kantoor kon beginnen
orde op zaken te stellen, terwijl de
technische mensen het slot uit elkaar
schroefden en het schuldige onder
deeltje vervingen.
Het werd voor de kantoormensen een
namiddag en vooravond van hard wer
ken om alle transacties van die dag,
van de kladjes over te brengen in de
officiële administratie. Zonder over-
werk-betaling natuurlijk. Van een c.a.o.
had niemand nog enige weet I
Met het bovenstaande zou het verhaal
over de kluis afgelopen zijn, ware het
niet dat er toch nog iets verder te
vertellen was over het hardnekkig niet
open gaan. Na de Japanse invasie
weerstond de kluis alle pogingen om
deze te openen. Tijdens de na-oorlogse
periode met de peloppors was er even
min succes. Maar de daarna komende,
ons bevrijdende en beschermende
Brits-Indische troepen slaagden er in
met moderne middelen de deur er uit
te blazen. We vonden echter niets van
enige waarde; daar was in maart 1941
al voor gezorgd.
In de aanwezige vooroorlogse admini
stratie hadden de bevrijders uiteraard
geen interesse.
OUD-BANKMAN
21
