O Nieuws uit Indonesië BIBIK DINGKLIK 9 Zij wandelde door het gras van de "wei" en raapte een zuurtje (braam) op en Ems kwam door de tochtdeuren, uitdagend: Daar kwam een herdersknaapje gelopen langs de wei. Hij zei: "mijn aardig schaapje Ik zing nèt zo mooi als jij I Turelu, turelu, lu Zij droeg een zwartfluwelen broek en schoenen met gespen I Daarna bogen zij zich beiden naar de kwistig ver spreid liggende zuurtjes, al kwelende: Toen zongen zij tezamen Al in het gras, zo mals Zij plukten zoete bramen En zongen daardoor vals. Tralala, turelu, lu I Uitbundig was het applaus en de jon gens stampten geestdriftig op de vloer. De heer Swaving, napuffend van de halsbrekende rit naar Ambarawa, zette zich tot luisteren, want nu zouden zijn dochters Lola en Jenny haar debuut maken als Pierrettes, terwijl Betsy en Ony van der Spek als Pierrots zouden fungeren. Weer klingelde de bel en weer zwiep ten de tochtdeuren open om de lila Pierrots en Pierrettes door te laten, de laatsten met sierlijke bloemenguirlan- des boven het hoofd, de eersten met de gemetamorfozeerde tennisrackets- guitaars. "Hier zijn wij, hier zijn wij, hier zijn wij Pierrettes!" en het tegenduo op donkerder toon "Hier zijn wij hier zijn wij, hier zijn wij Pierrots I" DE VERKIEZINGEN NADEREN Op 15 december 1981 werd door het Centraal Kiescomité officieel de voor lopige kandidatenlijst voor de DPR van Indonesia gepubliceerd. De Golkar komt er op voor met 719 kandidaten, de PPP met 625, en de PDI met 456. Tot 15 januari 1982 konden bezwaren worden ingediend tegen personen of volgorde. Dan wordt de definitieve lijst gepubliceerd; twee weken daarna kan de verkiezingscampagne starten; en 15 mei 1982 is de dag van de verkie zingen. U weet, dat de kiezers hun stemmen uitbrengen voor drie lichamen tegelijk: het Parlement (DPR. Pusat), de Gewestelijke Raden (DPRD. ting- katl), en de Lokale Raden (DPRD. ting- kat II), d.m.v. drie verschillend gekleur de stembriefjes. Het totaal aantal gekozen leden van de DPR. Pusat is 360. Duidelijk, dat niet alle voorgebrachte kandidaten een Hoe jammer, dat ik mij de inhoud niet meer herinner en ook Ems, de auteur ervan, weet er geen woord meer van. Wel herinner ik mij, dat de dames uit roepen slaakten als "Wat allerliefst!" "Hoe snoezig!" en zo meer. Er volgden nog enkele nummers en dan een pauze. Het overheerlijke vanille-ijs ging rond. De baboe werd bijgestaan door be dienden van welwillende gasten. Ver snaperingen in de vorm van stapels dunne sandwiches met ham, kaas, rookvlees, paté de foie gras, fijnge wreven ei met mosterd etc. gingen rond. Wim presenteerde Henny van Thiel en nog zo'n "grote" sigaretten en de ouders lieten het voor deze ene keer oogluikend toe. De grammofoon ging weer, nu door mij opgewonden. Mijn ouders namen complimenten in ontvangst en daarna volgde het hoog tepunt van de avond, want nu werd "Die dumme Liese" ten gehore ge bracht. In dit stuk vervulde Ems verschillende rollen en moest zich telkens snel ver kleden. Dit wekte de bewondering van Henny van Thiel, die ik hoorde zeggen: "Die van Soest kan enorm voordra gen!" hetgeen zijn vriend beaamde. Stormachtige bijval oogstte Ems toen zij opkwam als de "Schweinehirt Jo- chen Christoph Stoffel!" "Hat nicht Strumpf noch Stiefel an, hat nur Holz- pantoffel!" De klossende klompen die zij droeg en die haar vele maten te groot waren, waren geleend van de heer Van Emmerik van de Witte Kruis- kolonie te Warak. De bamboehoed en de beige broek waren afgestaan door onze neef Tommy, en zijn broer Wim, die ook aanwezig was, herkende la chend de eigendommen van zijn jon gere boeng. Ems zette een bromstem op en het geestdriftig stampen werd luider. Zóveel succes had het ensem- zetel zullen krijgen. Het wordt dus een hevig trekken, tussen de drie "con testanten" om elk zoveel mogelijk stemmen te krijgen; en binnen elk van de partijen, wie zo'n fel begeerde ze tel zal bezetten. Daarom weer allerlei geïntrigeer, om zo hoog mogelijk op de kandidatenlijst geplaatst te worden ("verkiesbare plaats"). Wie onderaan de lijst staat, kan het wel vergeten. Is het in Nederland zoveel anders? Op elk stembiljet staan niet al die honderden namen. Ze zijn verdeeld over de "kieskringen" dwz. de Provin cies. Uiteraard staan daar de kandida ten bovenaan, die in elke provincie (Oost-Java, West-Java, Jakarta enz.) meer gezien of populair zijn I Er is een stelsel van evenredige ver tegenwoordiging; maar de "resten" van de vele Provincies kunnen wel eens voor een verrassing zorgen. M.F. ble, dat "Liese" gebisseerd moest worden en stemmen klonken: "Aller aardigst!" "Wat een rolvastheid", ter wijl critiek maar achterwege bleef. Groter werd nog de feestvreugde, toen een "strijkje" kwam opdagen en er af wisselend op déze EN grammofoon- muziek gedanst werd. Toen het al zeer laat was geworden, vleide Henny van Thiel nog: Hè meneer van Soest, nog één walsje De saucijzebroodjes en de koppen kippesoep, die het wandelend souper uitmaakten, waren schoon op; ook de schalen met poffertjes, ledereen was het er over eens, dat het een zeer ge slaagde kinderfuif was geweest, voor Ems een onvergetelijke 14e verjaardag. De zondag daarop kwamen enkele der bezoekers nog eens terug om er over na te pratenTot zover Jan. Zo gaaf als in de kindertijd kan het alleen worden, als je zelf nog iets van dit kind in je bewaart. De bereidheid tot geven en ontvangen, de spontane impuls om alles naar je beste kunnen te doen. De grootste factor was na tuurlijk, dat je allen nog bij elkaar was en als gezin en misschien hebben kin deren ook in die tijd het wel eens moeilijk gehad - maar dat was zo gauw vergeten! De blije dingen prevaleerden nog en het is de lieve kunst van die mensen geweest ze ook gaaf aan het kind door te geven. Zodat de boom van het kindergeluk vast geworteld blijft en elk jaar opnieuw tóch zijn bloemen blijft geven. Wie zou niet dankbaar zijn aan ouders die je het geschenk van het leven gaven, aan goede broers en vrienden? Al vind je het dan ook nergens meer zoals "thuis", de sfeer van thuis geeft je kracht en moed voor het doorstaan van gedenkdagen. Als jij met je hele familie op mij stemt word ik gegarandeerd de eerste vrou welijke burgemeester van Jakarta.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1982 | | pagina 9