"Na vijftig jaar
nog steeds Gendeng"
ALICANTE (Spanje)
MIJN VADER
WAS EEN HARDE WERKER
-
Ja, ja, ik ben nog steeds gendeng ge
achte lezers. Het begon reeds vroeg
in mijn kinderjaren. Wanneer ik game
lan of gendangan muziek hoorde, kon
ik mij niet bedwingen en moest ik op
de maat van de muziek dansen. Tandak,
U weet toch wel ja? Ik was er gek op
en wanneer er geen muziek was, dans
te ik op mijn eigen gemaakte muziek.
Ik zong dan: "Doeng, plak plak,
doeng", enz. enz.. Het kostuum be
stond dan uit allerlei kledingstukken
die ik op dat ogenblik kon bemach
tigen, zoals de dameshoed van mijn
moeder met voile, sieraden van mijn
zusters, vlinderdas van mijn vader enz.
enz. Mijn gezicht bewerkte ik ook met
die dingen die te vinden waren in de
make-up doos van mijn moeder. En
dan danste ik dat het een lieve lust
was. Ik deed het voor de grote spiegel
kast, zodat ik als enige toeschouwer
van mijn eigen "one man show" kon
genieten. Jammer dat ik niet in het be
zit ben van een foto uit die tijd.
"Si-gendeng kumat lagi", hoorde ik
wel eens zeggen, maar ik danste on
verstoord verder.
Een paar jaar geleden was ik op va
kantie te Surabaya en logeerde ergens
in Gang Kedung Dalam. Op een mid
dag, toen ik in de voorgalerij half zat
te dutten, werd mijn aandacht getrok
ken door gendangan muziek. Ik spitste
mijn oren, en niet lang daarna stonden
twee straatmuzikanten voor me die
direct op hun gitaren begonnen te-
spelen. Wat zongen en speelden ze
prachtig en wat een heerlijk ritme
Ik voelde iets onweerstaanbaars in me
opkomen. Langzaam stond ik op en
voordat ik het wist was ik in volle
overgave aan het tandakken, waarbij
zowat de hele Gang Dalam uitliep om
te kijken naar die tandakkende Orang
Blanda, (foto helaas te onduidelijk).
Nu, na vijftig jaar, ben ik nog steeds
gendeng en treed regelmatig op voor
verenigingen. Maar thans doe ik het
op aangepaste muziek en in de juiste
kostuums. En... omringd en geassis
teerd door vele schone jongedames.
Gendeng, bole bilang. Tetapi gembira
hati bung
R. F. VON STIETZ
moest hij controlewerk verrichten op
de Tjiboten; de opiumsmokkel moest
in die tijd worden tegengegaan.
De Tjitaroem, Tjiliwoeng, Tjimanoek,
waren boten van de Java-China-Japan-
Lijn. Deze schepen lagen op de rede
van Semarang. He was een goed team
tot tevredenheid van de hoofdcommis
saris. Mijn vader richtte toen een Po
litie Muziek Corps op en leerde zijn
ondergeschikten noten lezen en het
resultaat was geweldig Op 31 augus
tus 1931 op de verjaardag van Koningin
Wilhelmina, defileerde het Corps voor
de Gouverneur. De pers ("De Locomo
tief" en het "Algemeen Indisch Dag
blad") was aanwezig om voor de no
dige foto's en artikeltjes te zorgen.
Het Politie Muziek Corps was in die
tijd iets unieks. Mijn vader werd plot
seling ongeneeslijk ziek en stierf in
mei 1933. L v d WORM-FLOHR
T.k.a. compleet gemeubileerde
BUNGALOW op 1365 m2 grond,
8 km van Alicante. Rustig ge
legen met veel privacy en eigen
zwembad van 10x4 m., TV en
telef. Prijs n.o.t.k. Na overleg
mogelijkheid tot bezichtiging.
Tel.: 02208 - 4646.
Ik was acht jaar oud toen mijn vader
stierf. Op verzoek van pastoor Beek
hoven van de parochie Randoesari te
Semarang, waren we aanwezig bij zijn
laatste uren toen hem het Sacrament
der stervenden werd toegediend. Zijn
collega's, merendeels Indonesische re
chercheurs van de Gemeente Politie
te Semarang, liepen mee in de stoet.
Mijn vader had gediend bij het KNIL
en had de rang van sergeant toen hij
gepensioneerd werd. Na zijn pensio
nering was hij verbonden als muziek
leraar aan de Tiong Hoa Hwee Kwan
school en gaf hij ook aan particulieren
muzieklessen; ook aan onze hoofd
onderwijzer, de heer Mulder van de
Eerste School B te Semarang. Hij was
zeer populair onder de Chinezen van
de stad en had relaties onder de goed
gesitueerden. In de jaren twintig solli
citeerde hij bij de Gemeente Politie te
Semarang.
Mijn vader werd aangenomen en als
hoofdrechercheur aangesteld. Met zijn
ondergeschikten, de Indonesische re
chercheurs, ging hij collegiaal om en
ze konden altijd een beroep op hem
doen.
Hij ging persoonlijk met hen op pad,
vaak verkleed als Indonesiër. Ook
Wat in de heer von Stietz zit, zit in Robin,
de anderhalfjarige zoon van Rogier ook.
Zodra die maar ergens gamelanmuziek
hoort, het ritme van de gendang, dan gaan
de handjes meteen in die specifieke stand,
die geen Hollands kindje kent. Dan wordt
er ge"djoget", zittend desnoods, want het
benenwerk is nog niet je dat. Dat is dan
de Javaan in die kleine Indo I
De heer von Stietz in actie met zijn groep. De Javaanse dans waarvan ritme en beweging
hem met de geboorte zijn meegegeven.
