&nó op 21 maart
Ralph Boekholt, de man achter en voor de
schermen en als het moest, op beide plaat
sen tegelijk. Nooit in paniek, snel in beslis
singen, direct mogelijkheden en onmogelijk
heden overziend. De grootte van deze foto
duidt op de grootte van zijn aandeel in de
organisatie van het feest I
12
PROOST I
Ik drink op de mensen die bergen verzetten
die door blijven gaan met hun kop in de wind.
Ik drink op de mensen die risico's nemen
die blijven geloven met 't geloof van een kind.
Ik drink op 't beste van vandaag en
van morgen.
Ik drink op 't mooiste waar ik van hou.
Ik drink op 't maximum wat er nog inzit
in vandaag en in morgen, in mij en in jou.
Dit gedichtje dat ik van Harryet Mars
man als cadeautje kreeg voor het jubi
leum, geef ik graag aan u lezers, door
met hetzelfde "Proost"! Als Moesson
blijft bestaan, danken wij dat aan U.
Dat wij een kwart eeuw overeind zijn
gebleven, komt door U. En dat ons
feest op 21 maart zo'n succes was,
kwam enkel en alleen door U. Als U
mij en de medewerkers bedankt voor
de gezelligheid op die dag, dan keert
die dank als een boemerang terug
naar uzelf.
Er waren natuurlijk mankementen ge
noeg die dag, altijd factoren waar te
weinig rekening mee gehouden was.
Bijvoorbeeld met het grote aantal be
zoekers (300 meer dan verwacht was)
dat tegelijk binnenkwam, terwijl de
Moesson staf (afwezig door diverse
omstandigheden) zo klein was, dat er
van een officiële ontvangst geen spra
ke kon zijn. Helemaal niet erg bleek al
gauw, want iedereen had de handen
vol om zelf vrienden en kennissen te
begroeten. En zo moest dat ook. Waar
bij ik mezelf niet wil vrijpleiten van het
feit dat ik te weinig tijd kon uittrekken
voor mensen die ik allang had willen
leren kennen, of met wie ik op deze
dag wat langer had willen praten. Alles
bleef bij een vluchtige ontmoeting, een
paar woorden. Dat spijt me erg. Wat
zou het goed zijn, als we zo'n bijeen
komst wat vaker konden hebben. Daar
hebben we dan weer het idee van een
"soos", een plan dat Ralph Boekholts
volle aandacht heeft en die er eens
ZAL komen. Maar daarover later.
Een bijzonder aspect op deze dag was
de aanwezigheid van en de kennisma
king met een aantal van onze Indische
auteurs die nooit eerder de kans kre
gen voor het voetlicht te treden. Nu
weet U tenminste hoe groot Dr. De
Graaf is, hoe Hélène Weski, Lea Mor
ris, Lia Warani, Ems van Soest, Plan
tersvrouw, Poirrié, van den Berg, Olaf
de Landell er uit zien. Olaf de Landell
was de enige schrijver die niet in de
Moesson-kring zit, maar door zijn
"Weerzien met Indonesië" heeft hij een
speciale plaats in onze favourite lec
tuur veroverd. Door een akelig mis
verstand is de stapel boeken die ik had
klaargezet, niet meegenomen. Wie als
nog zijn handtekening in een boek wil
hebben, ik zal hem vragen of hij die op
een sticker zet, die U kunt inplakken.
De microfoon-installatie op het toneel
deed het op een gegeven moment niet.
Microfoons leiden een eigen leven,
hebt U ooit een uitvoering meegemaakt
waar niet iets met het geluid aan de
hand was? Ze moeten met tact en
zachte hand tot hun plicht worden
overgehaald, dan nog gillen ze op on
verwachte momenten en zwijgen hard
nekkig als er geluid verwacht wordt.
Daardoor vielen hele gedeelten van het
toneelstukje weg. Apa boleh boeat, er
was nog genoeg te beluisteren.
Na die krontjongmuziek van de Nachtsirenen
kan ik dat ge-oetikoetik van Sugimin op
zijn ukelele niet meer verdragen
