r
Nieuws uit Indonesië
Wij verzorgen uw reis naar en in Indonesië beter
door middel van onze kantoren in:
Jakarta - Bandung - Yogyakarta - Surabaya - Bali.
Bovendien hebben wij vertegenwoordigers in
Singapore - Bangkok - Hongkong - Taipei.
GESLAAGDE TEST
Nu ook in Nederland gevestigd
Van Baerlestraat 154, Amsterdam. Tel.: (020) - 716776. Telex: 11855 VAYA NL
Praktische manier om analfabeten op te sporen
Jaren geleden op de drukke weg tussen Bogor en Sukabumi. Een groot aantal
politieagenten en militairen, met revolver resp. geweer bewapend, vormen een
barrière, en houden elke bus van beide richtingen aan. "Allemaal uitstappen"!
De passagiers, meest pasarvrouwen, van of naar huis komend, schrikken op.
Wat nu weer? Worden er verdachte personen gezocht? Zal al hun barang worden
doorzocht op wapens of andere verboden waar?
Onder het wakend oog van de militai
ren, dat niemand zal "ontsnappen",
worden de passagiers door de agenten
verderopgeduwd naar een inham aan
de kant van de weg, waar een aantal
tafeltjes staan, met mannen in civiel
er achter; de tafeltjes zijn bedekt met
paperassen en boekjes. Een voor een
moeten ze voor een tafeltje komen.
"Zo, kom maar eens vlak voor mij
staan". En het vrouwtje krijgt een boek
je voor haar neus, op een willekeurige
bladzij geopend. "Lees eens wat hier
staat". Het is eengewoon A-B-C
boekje voor de eerste klas van de L.S.,
het equivalent van "Mies, aap, bok..."
van onze kinderjaren. Als het zonder
hakkelen gaat, krijgt zij een potlood in
de hand, en moet op een blanco-blad
netjes haar naam schrijven. Zijn deze
"proeven van bekwaamheid" naar be
horen afgelegd, dan mag ze nog een
klein rekensommetje maken (hoeveel
is 10 12?), en mag ze terug naar de
bus. Geslaagd
O wee, als er geen woord uitkomt, en
het schrijven niet lukt. Straf staan een
eindje verderop bij een man aan een
ander tafeltje, terwijl de bus vertrekt
(moet zij maar met een volgende bus
meegaan). Want daar komen de "ge-
zakten" op de bon I Naam en adres
genoteerd. En ze moeten tekst en uit
leg geven, waarom ze nog niet kunnen
lezen en schrijven, terwijl toch overal
in de desa's lessen voor buta-huruf
(analfabeten) worden gegeven. Na een
stevige reprimande om spoedig de les
sen te gaan volgen mogen ze gaan.
De genoteerde adressen worden later
verzameld en uitgezocht en doorge
geven. De betrokken Lurah wordt op
zijn beurt op het stoepje geroepen en
krijgt van de Camat een uitbrander,
dat zijn onderhorigen nog buta-huruf
zijn
Bij deze "razzia's" werd toentertijd
merkwaardig genoeg opgemerkt, dat
de echte desa-vrouwen (met sarong,
baadje, en slendang om, en een sirih
pruim in de mond) vlot konden lezen
en hun naam schrijven (zij het niet
calligrafisch) maar de "dametjes" met
felkleurige jurk, veel bedak, en lip
stick, stom bleven, en alleen krassen
maakten. Tja, die eenvoudige vrouwtjes
deden gewillig wat hun gezegd was,
of waarop hun (klein)kinderen hadden
aangedrongen, maar de beauties had
den het te druk met andere zaken.
Misschien vinden de lezers de boven
genoemde manier van doen nogal
"primitief", maar ze was effectief. Met
een intensieve campagne in de daarop
volgende jaren is het analfabetisme in
snel tempo teruggedrongen. Althans
op Java zijn er praktisch geen volledige
buta-huruf meer, tenzij onder hoog
bejaarden. De regering moet wel alle
zeilen bijzetten, om wat bereikt is, niet
verloren te laten gaan. Er is nu een
project aan de gang om door massale
verspreiding van zeer eenvoudige lees
boekjes de kennis onder het eenvou
dige volk nog verder op te vijzelen.
En in Nederland? Zijn we de opschud
ding vergeten van enige tijd terug, toen
bleek, dat in dit zeer geciviliseerde
land toch nog duizenden Nederlanders
werkelijk analfabeten waren (en nog
zi-jn?)M.F.
STEEDS MEER ANALFABETEN
OP CURSUS
Er is geen geld en er is geen mankracht
om de snel wassende stroom analfa
beten, die zich aanmeldt voor de anal-
fabetiseringscursussen, op te vangen.
Alleen al in de provincie Zuid-Holland
lopen dit jaar 47 projecten.
In 1977 verried een rapport, dat zich in
Nederland tussen 100.000 en 400.000
analfabeten 'verborgen' hielden. Daar
na is men begonnen met het geven van
cursussen in het kader van het tweede
kans onderwijs. In 1980 meldden zich
2000 Nederlanders, die niet konden
lezen en schrijven.
Een jaar later waren dat er 5000 en dit
jaar hebben 10.000 mensen de moei
lijke drempel overschreden. De ver
wachting voor 1983 is 20.000 en naar
het zich laat aanzien zal die verdubbe
ling zich de komende jaren blijven her
halen.
HAAGSE CRT.
N.B. Voor iedereen die in Ned. Indië
normaal lagere school onderwijs heeft
genoten zal de "Open School" cursus
op de televisie "Ik heb u lief mijn
Nederlands" een openbaring zijn. Hoe
is het mogelijk dat Nederlanders in
het uitsluitend Nederlands sprekend
geboorteland nog de elementaire re
gels van hun taal moeten worden bij
gebracht door middel van allerlei ezels
bruggetjes, grapjes en liedjes. Heeft u
zoiets ooit in Indië meegemaakt? En
dan te weten dat men hier al sinds
1900 de Leerplicht kent. q
