Wie verre
reizen doet,1
belt altijd eerst Aurora.
i
WA
O
De gesprekspartners die thuis
zijn in de tarieven- en prijzen-
jungle. Die weten wat een hotel
op Bali, Hawaii, in Melbourne
en Toronto mag kosten.
Die weten welke luchtvaart
maatschappijen hun reizen
prettig prijzen.
Voor uw reizen naar o.a.
INDONESIË - HAWAII
U.S.A. - CANADA
AUSTRALIË - NW-ZEELAND
SRI LANKA - THAILAND
HONGKONG - JAPAN
SINGAPORE - MALEISIE
FILIPIJNEN - TAIWAN
Op de vlucht
voor de Jap
Wisma DGI
(Guest House Raad van
Kerken in Indonesia)
Aurora Reizen,
TRAVEL SERVICE B.V.
Clauskindereweg 28 -
1069 HN Amsterdam-Osdorp.
Tel. 020-199377/199396.
Kantooruren: ma. t/m vrij. 09.00 - 17.00
zaterdag tot 13.00 uur.
financieel gewaarborgd
door Nationale-Nederlanden.
Toen ook het complete etablissement
gereed was en in gebruik was geno
men werd dit kustlicht nog eens ver
eerd en wel door een bezoek van
Gouverneur Generaal Mr. I. W. van
Lansberge in 1877.
Voor de moderne schepen met een
grote verscheidenheid aan navigatie
middelen zijn vuurtorens op plaatsen,
waar gevaren schuilen, misschien niet
meer die lichtende wachters in de
nacht die ze vroeger waren. Toch
ondervindt menige zeeman, jong of
oud, het vertrouwde licht van een
vuurtoren als een gewaardeerd steun
tje in de rug.
F. C. BACKER DIRKS
Informatiebronnen:
Steffens, W.: "Kort overzicht uit de
geschiedenis der kustverlichting in
Ned.-lndië".
diverse jaargangen van het tijdschrift:
"Het Nederlandsche Zeewezen."
Javasche Courant van 27 juli en 20 au
gustus 1875.
Koloniale verslagen 1874/1875.
Crommelin, Liesbeth/Suchtelen, H. van:
"Nederlandse vuurtorens".
Ik had voor een zieke vriend een zak
je suiker van de Jap gestolen. Het werd
ontdekt en ik werd aan een paal bij de
Japanse barakken vastgebonden. Iede
re Jap die langs kwam moest me een
klap geven. De een sloeg met de vuist,
de ander met de vlakke hand en weer
een ander nam een eind hout waarmee
hij mij een flinke tik gaf.
's Avonds kwam een Japanse sergeant
bij me en zei: "Tomorrow you will
die!" Om een zakje suiker????
De volgende dag moest ik voor een
2 meter hoge muur staan en kwamen
6 Jappen aanmarcheren. Ze gingen
5 meter voor me staan en toen kwam
er een Jap. officier die mij vroeg of ik
nog een laatste wens had.
Ik zei: "Mag ik zien met welk kaliber
geweer ik doodgeschoten word?"
Het werd toegestaan en toen ik de ge
weren bekeek heb ik ongemerkt de
tromp van elk geweer zodanig omge
bogen, dat de kogel bij het verlaten
van de loop de schutter zelf zou raken.
Ik ging weer bij de muur staan en bij
het commando "vuur", lagen er 6
dooie Jappen op de grond.
Van de consternatie maakte ik gebruik
om over de muur te springen en er
vandoor te gaan. Ik hoorde allerlei Ja
panse commando's en het geluid van
startende motoren en ik wist toen dat
de jacht op mij begonnen was. Ze wa
ren gemotoriseerd en ik zou geen en
kele kans hebben. Maar daar zag ik
een autoped staan. De pet zette ik op
mijn kop en met de auto ging ik verder
in de richting van het grote bos.
De Jappen kwamen hoe langer hoe
dichterbij want ze reden harder dan
ik. Gelukkig had ik nog een blikje
huzarensla bij me. De sla at ik op en
de huzaren stuurde ik op de Jappen
af. Ik reed verder en kwam toen bij
een diep ravijn waar geen brug over
lag. Zeker 10 meter breed en de Jap
pen kwamen alweer dichterbij, nadat
ze de huzaren hadden verslagen.
De meeste mensen zien de splinters
in andermans oog wel, maar de balk
in eigen oog niet, maar ik zag hem
wel. Ik trok hem uit mijn oog en legde
die over het ravijn. Ik liep eroverheen
en trok hem aan de overkant weer weg,
zodat de Jappen er niet overheen kon
den. Ik rende naar het grote bos waar
ik safe was. Maar ik had geen kaas
gegeten van land- of tuinbouw en zou
toch gedoemd zijn te sterven. Maar ik
vond in mijn zak nog wat boerenkool.
De kool at ik op en de boeren hebben
het land voor mij bewerkt, totdat de
oorlog was afgelopen.
TH. KEMPFF
Jl. Teuku Umar 17, Jakarta Pusat,
tel. 342896. Nadere inlichtingen
J. A. R. PURVIS, tel. 073-563684,
Vught.
INDISCHE
OVERLEVERINGEN
door J.ARMOYEUR2
Djokja
Een stenen beeld, dat geluid gaf.
Voor een huis, dichtbij 't hotel Toegoe
in Djokja, staat een stenen beeld on
der een sawoboom (een vruchtboom
met hard hout. Sawo's hebben de
grootte van een appel; er zitten zwar
te pitten in).
Op een morgen liep een jongen daar
bij rond; hij zocht sawo's, om sawo-
pitjes te krijgen, want op school was
het niets anders dan "adoe ketjik".
(Een kinderspel, waarbij men sawo-
pitjes laat "vechten". Niet van de
sawoboom met grote vruchten en
zwarte pitten, maar van de kleine
soort met bruine pitten).
Terwijl hij daar aan 't zoeken was,
hoorde hij plotseling het geluid van
een broedende kip. Hij keek om zich
heen, nergens was een kip te zien.
Hij hoorde 't geluid weer, maar nu kon
hij heel goed de plaats bepalen; het
kwam uit het stenen beeld.
Telkens, als hij dat beeld de rug toe-,
keerde, dan liet het dat geluid horen,
maar telkens, als hij er vlak voor ging
staan, was het stil.
Een rare geschiedenis.
21
