O "BEVRIJDING TAMUANG 1945" BOEKHANDEL MOESSON PAS VERSCHENEN de Roman "DE MARINIERS VAN KLADEMAK", door Ruurd Eisenga. Deze roman vertelt over de jacht op Indonesische infiltranten op het voormalige Nederlands Nieuw- Guinea in 1962. Lees het verhaal over ontberingen in de rimboe, de schermutselingen met de infiltranten van Soekarno en over het leven in de havenplaats Sorong. Een vlot leesbare, boeiende roman die deels op de werkelijkheid berust. Het boek is uitgevoerd als paperback (ingenaaid), en telt 252 pagina's en kost 17,90. Stort dit bedrag op girorekening 1634604 t.n.v. R. B. Eizenga, De Finne 22, 8458 CS Tjalleberd. Na ontvangst van dit bedrag verzenden wij het boek per kerende post. Het artikel van de hand van Mr. de Jong voert me in de geest naar het kamp Tamuang in Siam terug, tijdens de spannende dagen rondom de capitulatie van Japan. Wilde geruchten deden (alweer) de ronde dat het Japanse leger eindelijk had gecapituleerd. Behalve het vreemde gedrag van sommige Japanse soldaten, belast met de Japanse keuken - ze waren meer zwijgzaam onder elkaar, we werden niet zo uitgescholden, we mochten (zij die daar werkten) een ananas meenemen - was er verder niets te merken aan de Japanse soldaten die af en toe de barakken afliepen, de Japanse vlag bij de wacht wapperde nog De Japanse Kolonel was even stug, zelfs gingen er geruchten dat hij or ders had gegeven massagraven rond om het kamp te maken. Grimmiger kon het niet I In de verte hoorden we echter af en toe, als je goed luisterde, heel in de verte mensengeluiden, ledereen scheen ongeduldiger mèt het uur om los te breken. Niemand wist hoe. De spanning steeg I De waterdragers en wagons brachten als gewoonlijk het water naar de keukens. Het eten zag er even droevig uit als gewoonlijk. In de ziekenbarakken stierven als gewoonlijk een aantal ernstige zie ken. De wachten werden door ons goed in de gaten gehouden. Ze bleven op hun post. Overal na het avond appèl zag je grote groepen krijgsge vangenen bijeen om met elkaar de situatie te bespreken. Een dag later verschenen er vlieg machines over het kamp die met pa rachutes pakketten neergooiden aan de kant waar de droge sawah aan het kamp grensde. Eerst durfde niemand iets te doen. Hoe zou de Jap reageren als we het kamp uitgingen, vroegen we ons af. Wat er daarna precies gebeurde ont ging mij geheel. Er kwam echter veel beweging: Mogelijk dat de Jap de kampleiding toegestaan had het kamp te verlaten. Mensen liepen naar de ladang en brachten de pakketten bin nen. Officieel was ons nog steeds niets medegedeeld van de bevrijding. Geen stemming om met Engelsen en Australiërs volksliederen te zingen. Maar na het avondeten, toen het wat donkerder werd, namen we, d.w.z. een honderd krijgsgevangenen, de vrijheid in eigen hand. Als een troep mieren werkten we ons door de bamboe pag- ger aan de zijde waar we de dag te voren de vreemde geluiden van een volksmassa meenden te vernemen. In die richting liep een ieder in het duis ter tot we na tien minuten in een kam pong terecht kwamen, waar we voor het eerst hoorden van de atoombom die op Japan was gevallen. Er was muziek, we zagen voor het eerst Sia mese dansers, er werd gedronken, kortom er heerste daar een feestelijke stemming. We stonden, een Austra lische vriend George en ik, even gek te kijken, maar spoedig verdwenen we in de feestvierende massa. Ik weet niet meer waar ik geld vandaan had, maar we kochten koekjes en drank en dans ten met de troep mee tot we er ge noeg van hadden. Zo beleefden we onze vrijheid, zo'n 37 jaar geleden. En nu nog een ander nuchter feit. Het plan van Lord Mountbatten om Singapore "terug te nemen", heeft men aan deze kant van de Pacific nooit serieus genomen. Mountbatten kwam met de gekste ideeën toen hij zijn zin niet kreeg om een vliegdek- schip voor zijn plan. Tijdens een con ferentie kwam hij op het idee een kunstmatig vliegveld op zee van zg. Pykrete (kunstmatig gevormd ijs) ge maakt, aan de conferentieleiders te introduceren. Dat maakte geen indruk. Dat was in 1944. Generaal McArthur die overigens genoeg moeilijkheden had met de vloot had vastgesteld, dat hij Singapore en het overgrote deel van de Indische Archipel gerust kon schrappen als gevaarlijk terrein van de vijand. Hij zou een brug slaan over de eilan den boven Manilla, waar hij beloofde Met ingang van 15 januari 1983 zijn onderstaande boeken in prijs VERLAAGD de Graaf, Wonderlijke verhalen uit de Indische historie 49,50) f 35, Historische feiten, interessante bijzon derheden en anecdotes uit de kleur rijke historie van de oude koloniën. de Haan, Mnemosyne, gedichten. 19,50) f 9,50 Habnit, Autopioniers van Insulinde. 29,50) f 19,50 Fotoboek over de historie van de eer ste auto's op Java, Sumatra, Bali. de Jongh, Olie en zweet, een traan een lach. 14,50) 9,50 Onomwonden levensverhaal van een vrouw die haar man, die boormeester is bij de olie-ontginning, door dik en dun volgt. Knaud, Herinneringen aan Soekaboe- mi. Fotoboek 25,f 15, Knaud, Tussen schemering en dage raad. 49,50) f 25,— De achtergronden en de herkomst van de Javaanse Wajang Poerwa. Marsman, Nasi mètEcht Javaanse recepten (f 16,90) f 9,50 Weski, Niet meer dan een rat. 18,50) f 9,50 Indische vertellingen. terug te keren nadat hij Nieuw Guinea en de Philippijnen had heroverd. Het plan heeft heel wat levens gekost zoals men weet. Nadat Manilla in zijn handen was gevallen, kon tenslotte de strijd met de Japanse eilanden worden ver wezenlijkt. En zo is gebleken dat in derdaad een eventuele herovering van Singapore in deze jaren verder geen rol heeft gespeeld. JAN SCHLECHTER lowa - USA 17

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 17