Bogowonto BIJ DE VOORPLAAT INDONESIË LAND VAN ONS HART BOEKBESPR EKING I INDISCHE OVERLEVERINGEN Een mooie naam voor een mooie rivier. Toch is ze nog nooit bezongen geweest zoals de Bengawan of de Donau, de Rijn, de Mississippi, de Wolga, de Seine. Nu zal dat wel komen doordat die rivieren door gebieden en langs steden stromen waar veel mensen wo nen en daar zitten dus componisten en dichters onder. Maar de Bogowonto stroomt door dunbevolkte streken en dan moet het dus toeval zijn dat daar iemand zit die iets anders wil dan gewoon baden of vissen. Weet U precies waar de Bogowonto ontspringt? Voor U nagekeken, want ik was het zelf ook vergeten: op de Zuidelijke helling van de Soembing (Midden Java) in de afdeling Wono- sobo, residentie Kedoe. Ze stroomt langs Poerworedjo, nah, nu begint U al een idee te krijgen. Een histo rische rivier is de Bogowonto ook, want Dipo Negoro, de opstandeling uit de Java Oorlog (1825-'30) wilde - dat zegt men - om bijgelovige redenen de Bogowonto niet overtrekken. Dat had zijn gevangenneming tot gevolg en de oorlog was daarna gauw afgelopen. Er is een heilig graf op de Soembing, of dat met Dipo Neqoro te maken had Aan welke kant van de Bogowonto ik ook zou zitten, heden ten dage, ik zou er gewoon blijven zitten, niet overtrekken. Liefst zou ik een pondok- je willen neerzetten, daar waar Melle- ma stond toen hij deze foto maakte. Iedere dag opstaan met het gezicht op wuivende klapperbomen, elke avond de lampoe templek aansteken als de zon gouden kruinen aan de horizon zet. Het gespetter van een late baad ster, kippen die met onderdrukt ge kwebbel hun vaste slaapplaats voor de nacht opzoeken. Ergens een hond die aanslaat omdat de tjikar van de buren thuiskomt. Dan is er de nacht, plotseling en volkomen. Niet aange kondigd door aanfloepende straat verlichting, niet door het tv-journaal. Geen tv, geen radio, geen tv-gids om te zien wat je mist en niet wil missen. Obat njamoek en de lampoe templek, de lucht van klobot, van gebakken vis die de buren verderop voor het avondmaal aan het goreng zijn. Dat maakt me hongerig, ik moet zelf ook nog eten. Vuur aanmaken, rijst opzet ten. Geen zin, is er een warong in de buurt die nog wat eetbaars verkoopt? Te ver, morgen maar, zorgen dat alles gedaan is voor het donker wordt. De stilte maakt slaperig. Soms even het geluid van water, de Bogowonto. De Bogowonto, bogobogowonto, een lied, een cadans, Een gedicht maken, een lied maken op de Bogowonto Morgen, als ik rijst gekookt heb L.D. In Indië gewoond hebben betekent er van blijven houden, ervan blijven hou den betekent teruggaan, teruggaan betekent erover willen vertellen, schrij ven, dia's en foto's laten zien. Aan dit verlangen hebben honderdduizenden, toegegeven en wat de komende gene raties ons ook mogen verwijten, nooit dat er weinig over Indonesië is ge schreven of vastgelegd op de plaat Trouwens, de jongelui trekken er zelf ook vol branie op uit, vaak nog met meer vertrouwen dan de ouwelui die kritisch staan tegenover elke veran dering. Willem Drossaard ging enkele malen naar "zijn" land terug en zijn hart vloeide over van herinneringen en nieuwe ervaringen. Een man die be wust geleefd en gewerkt had in de tropengordel, van hart en verstand een opslagplaats had gemaakt van historie en cultuur, hij kon niet anders dan na het tweede weerzien zijn er varingen en gedachten op papier zet ten. Een uitstekend tekenaar, schilder, fotograaf èn een goed verteller zorgde hij voor het tot standkomen van een unieke reisgids. Geen gids in de nuchter-zakelijke be tekenis: opsomming van hotels, be zienswaardigheden, tips en prijzen, maar een lange "dongengan" vol wijs heid en romantiek, humor en boeiende wetenswaardigheden. Willem Dros saard vertelt het hoe en waarom, hij zet persoonlijke herinneringen in een nieuwe lijst en omlijst de dingen van nu met gedachten aan vroeger. Prach tige aquarellen, prachtige foto's van de heren Reerink en Bruynzeel die tot het reisgezelschap behoorden. Wat toch even een vraagteken zet bij de onaanzienlijke omslag, een bijzonder lelijke vlag die een kostbare lading dekt, kennelijk niet door Drossaard getekend of gekozen I Een boekje met een warm hart en daarom als leesboek of gids warm aanbevolen I "Indonesië, land van ons hart" - Willem Drossaard Prijs f 32,50 f 4,25 porto. door LARMOYEUR Soembing. Eens ging een man op jacht. Z'n schre den richtten zich naar de Soembing; want daar krioelde het van wilde var kens. Het was de beste plaats, waar hij heen kon gaan, dacht hij. En zo stapte hij voort met z'n geweer, z'n sabel en z'n jachtmes. Aan de voet van de Soembing geko men, ontmoette hij een stokoude man. "Waar gaat dat heen?" vroeg die. "De Soembing op," antwoordde hij, "varkens schieten." "Pas maar op met je varkens schie ten," waarschuwde de oude, "het is gevaarlijk daar boven op de berg." "Oh wat," zei de jager, "gevaarlijk op de berg? Hoe kan dat nu I Ik geloof er niets van." "Je moet het zelf weten," zei de grijs aard hoofdschuddend, "ga je gang dan maar." En de jager ging z'n gang. Dapper stapte hij voorwaarts. Wat kon hèm gebeuren? Toen hij 'n heel eind ge lopen had en al mooi op de helling gevorderd was, ontmoette hij een stok oud vrouwtje. "Waar ga je heen?" vroeg ze. "Nog hoger de berg op," zei hij, "var kens schieten." "O, doe het toch niet," smeekte ze, "hoger op de berg is het zo gevaarlijk, je komt er niet heelhuids af." "Wat kan mij daar nu overkomen?" vroeg hij. "Ik weet het niet," zei het vrouwtje, "maar doe het niet "Ik geloof er niets van", zei de man weer. "Nu, dan moet je 't weten," zei óók de vrouw. En evenmin naar haar als naar de man luisterend, stapte de jager verder. Helemaal alleen hoog de Soembing op. Plotseling zag hij niet ver van zich af rook uit de grond komen. Verbijsterd keek hij er naar. RookEn die rook verdween weer en toen stond er een groot vet varken. Op dezelfde plaats, 't Was natuurlijk uit de rook ontstaan. De man laadde z'n geweer en bracht het aan de schouder. Maar, voor hij kon mikken, bleef hij precies zo staan: hij was in een stenen beeld veranderd. Dat had het varken gedaan. En dat beeld staat er nu nog. Wat doet een mens ook zo hoog de Soembing op I 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 2