REIZEN IN INDONESIË
JAVA-TOUR
Wij, dat zijn vier echtparen nu woon
achtig in Brisbane, zijn kort geleden
naar Indonesië en Bali geweest en
hebben er een fantastische tijd door
gebracht. Wij zijn allen geboren en
getogen in Indonesia en hebben In
donesia in geen 35 jaar terug gezien.
Een adres van een zekere Nj. E. Mar-
tohusodo, woonachtig Jl. A. M. Sangaji
no. 43, Yogyakarta, vermeldde een
villa in Kaliurang. Die huurden we.
Deze villa met drie slaapkamers was
werkelijk voortreffelijk. Een Indone
sisch echtpaar zorgde voor het eten
en ook dat was uitstekend.
Kaliurang is 1 km van Yogya verwij
derd. De route die we gevolgd hebben
is als volgt:
Eerst Jakarta waar we in een Guest
house (Guesthouse D.G.I.), Jl. Teuku
Umar 17, hebben gelogeerd voor de
prijs van Austr. 20.00 per echt
paar, het avondeten was extra. Uit
stekende verzorging. Hier hebben we
drie dagen doorgebracht en toen zijn
we naar Bandung gegaan waar we ge
logeerd hebben bij de fam. Sutrisno-
Pelz, Jl. Cimanuk 14, voor twee nach
ten. Gunstig gelegen.
Hierna naar Tasikmalaya voor één
nacht en via de zuidkust naar Yogya
BALI - LOMBOK RETOUR
In juli 1980 was ik enkele dagen in
Denpasar en bivakkeerde voornamelijk
in hotel Elim, Jalan Kaliasem 3. Een
hotel, dat ik een ieder kan aanbevelen.
Het is schoon, netjes, goedkoop, heeft
een restaurant, is gelegen aan een
rustige zijstraat, vlak bij het postkan
toor. Ze organiseren ook de goed
koopste bustochten over het eiland.
Op 17 juli liet ik mijn zware bagage in
hotel Elim achter en liep naar Jalan
Veteran, waar ik in een roda tiga
(3-wiel taxi) stapte, die me naar het
busstation op Pasar Kambodja bracht.
In een volle bemo ging het vandaar
via Batoe Boelan en Klungkung naar
Padang Bai. Daar heeft de Pelni (ex-
K.P.M.) een steiger voor veerboten
naar Lombok. De veerboot heette Koe-
da Poeti, maar hoe groot was de
tegenstelling met de naam (wit paard).
De boot was in jaren niet geverfd, alle
ijzerwerk was roestig. Het houtwerk
verweerd en vermolmd. Het was te
klein voor auto's en er was alleen een
motorfiets, verder veel manden met
djeroek en blikken. Hoe langer de reis
duurde, hoe viezer het aan dek werd.
Het was Ramadan en men was te lui
om 2 meter te lopen en in zee te spu
gen, nee men spuugde op het dek.
Iemand gaf over op het dek en nie
mand ruimde het op. De kok slachtte
3 kippen en het bloed bleef op het
dek liggen. Plots kwam er een school
van tientallen dolfijnen aanzwemmen,
die om het schip speelden. Even later
waar we eerst de sleutel voor de villa
in Kaliurang moesten halen bij Dr.
Martohusodo. De familie in Yogya
heeft ook een uitstekend Guesthouse,
doch wij wilden de bergen in waar het
koeler is. De prijs daar was ook Austr.
20.00 tot 25.00 per avond per echt
paar. Hier brachten we een week door
en toen zijn we naar Batu gegaan naar
het Hotel Palem, goede verzorging en
ook heel schappelijk in prijs.
We hebben een bus gehuurd van S.
Budhi Waluyo, woonachtig Jl. Jangli 5,
Semarang. De heer Budhi met zijn
meisje en monteur haalden ons in Ja
karta van het vliegveld en wij hebben
van zijn diensten gebruik gemaakt
over geheel Indonesië. Zijn service is
fantastisch en het zijn heel prettige
mensen om mee om te gaan. Zijn meis
je heeft een hoop prijzen voor ons
kunnen afdingen.
Mocht dus een van uw lezers in de
nabije toekomst eens naar Indonesië
willen gaan dan kunnen we U beslist
vertellen dat het ons 100% is meege
vallen. De wegen waren uitstekend en
dan natuurlijk de natuur Die veran
dert nooit, het is er nog altijd even
mooi De warmte vonden we wel wat
vervelend daar we daar niet meer aan
gewend zijn; het was wel heet, vooral
was er een korte regenbui, gevolgd
door een prachtige regenboog die met
zijn uiteinden tot in de zee reikte. Bij
aankomst te Lembar op Lombok bleek,
dat er niet genoeg kaderuimte was.
Geen nood, te Koeda Poeti werd ge
meerd, naast een ander schip. Er wer
den enkele planken naar dat schip
uitgelegd. Zo kwam men via die schuit
aan wal. Met een bemo ging het door
het duister en langs een slechte weg
naar Cakranegara. Op de veerboot
had men me hotel Mataram aanbevo
len. Inderdaad netjes en schoon, maar
dit gold niet voor het restaurant. De
directie bestaat uit enkele Turken, die
vlot Indonesisch, Nederlands en En
gels spreken. De volgende dag vond
ik schuin tegenover mijn hotel op Jln.
Selaparang 40, hotel Selaparang voor
deliger en beter en dit gold vooral
voor hun restaurant, waar ik dan ook
steeds at.
Vanuit Cakranegara maakte ik uitstap
jes o.a. naar de stad Mataram met
veel kantoren en departementen en
ruim opgezet. Dit in tegenstelling tot
Ampenan een vuile plaats, met nauwe
en bochtige straten.
Dan in Cakranegara een bezoek aan
het waterpaleis Mayura, gelegen in
een vijver met veel lotusbloemen. Er
naast is een ex-zwembad met vies,
Reisverhalen zijn altijd gebaseerd op
eigen ervaringen, indrukken, voorkeu
ren en smaak. Wat de één zo ziet,
ziet de ander zus, denkt U daaraan
Pasar doorkijkje.
(Foto: P. A. Arends)
als je in de bus moest wachten voor
een verkeerslicht. Maar al met al was
het een heerlijk weerzien met het land
dat we toch nooit kunnen vergeten I
BOET EN RUTH SWEERIS-SIGRIST
KEN EN HETTY HENDERSON-
SALTZMANN
ARMAND EN KITTY LEEUWENDAAL
JAN EN RENEE DE GROOT
groen water, dat in 1972 werd ge
sloten.
Volgde een tocht naar Pura Lingsar,
via Utang en met een bemo over een
slechte weg. Bij een zijweggetje was
het uitstappen en lopen tot een laag
hek, om een soort hof. Via een helling
met kinderhoofdjes, komt men dan bij
een poort die naar een binnenhof
leidt. Daar is een vijvertje, waarom
een laag muurtje. In de vijver veel
geldstukken tussen waterplanten. Wat
nu de heilige palingen betreft, die ko
men alleen te voorschijn voor 9 uur
's morgens, of na 5 uur n.m. als het
koeler is. Ze worden gelokt met een
ei. Een oude priesteres kan daarbij
vertellen, wat er in de toekomst voor
je is weggelegd.
Tenslotte was er een bezoek aan Su-
ranadi, een vrij duur en luxueus hotel
in de heuvels. Daar in de buurt is een
offerplaats, waar vaak zwarte apen
naar voedsel komen zoeken. De kof
fie-, cacao- en vanille plantages in
dat deel van het eiland zijn erg primi
tief en slecht onderhouden. Het is er
wel uitkijken voor andjing galak.
Op de terugweg was er een grote
veerboot "Lembar", met volop ruimte
voor auto's en vrachtwagens. Men kon
echter niet op het schip komen zonder
door de modder te baggeren. Er was
een economische klasse met zachte
zetels en air-conditioning, maar harde
muziek. Bij aankomst te Padang Bai,
een propvolle bemo terug naar Den-
Pasar- M. DE LANGE
14
