"I OPTIMIST Dorpsplein op zuid-Nias, met stenen banken en monumenten die ter ere van de overlede- Man van zuid-Nias in de vroeger gebruf nen werden opgericht. kelijke krijgsuitrusting. werden. Deze categorie varkens was zeer gewild op de markten van Suma tra en Singapore. Jammer dat door de oorlog de export en deze nieuwe bron van inkomsten voor de Niasser teniet werd gedaan. Ander soort vee had het eiland Nias niet. Wel waren er paarden aanwezig die uitsluitend als tourneepaarden wer den gebruikt. Naast de uitvoer van varkens was er ook een grote export van copra. Men beweerde dat het ei land een paar miljoen klapperbomen rijk was. Deze gelukkige omstandig heid had de Niasser te danken aan een toenmalige civiel gezaghebber, die met ijzeren hand regeerde, doch zeer recht schapen was. Om de Niasser een menswaardiger bestaan te bezorgen, vaardigde hij een bevel uit, dat ieder gezinshoofd een tiental jonge klapper bomen en evenzoveel pisangbomen moest planten. Aan dit bevel werd heel streng de hand gehouden. Ter controle werden dagelijks enkele op passers het land ingestuurd. Bij het niet nakomen van het strenge bevel werden betrokken personen bij de ge zagvoerder voorgeleid om 10 stok slagen als straf te ondergaan. Het was heel begrijpelijk dat die generatie Ni- assers de gezagvoerder verwenste. De latere generatie was hem juist dankbaar, daar men door de rijke oogsten een beter leven kon leiden. Om zijn nagedachtenis in ere te hou den werd zijn foto bij vele huisgezin nen aangetroffen. Zo leefde de naam van "ama boe oe gé oe", een man zo hard als de knoest (noest, in hout) bij vele Niasse gezinnen voort. Een ander leuk verhaal gaat over "tante post". VEEARTSENVROUW {wordt vervolgd) Op 9 november 1983 is overleden onze lieve Moeder, Oma en Omama A. M. M. GABRIËLSE-VAN RIJN (Ma Ga) wed. van Lt.kol. inf. KNIL bd. J. Ch. A. Gabriëlse. Namens de familie K. V. Fetter-Gabriëlse Bankastr. 19 3818 CG Amersfoort Soms heb je nergens meer zin in, maar dan ook in niets. Alles wat zo belangrijk was, alle plannen, alle moei te werden met één beweging wegge schoven ten behoeve van onverschil ligheid, het gevoel van laat alles maar barsten. Tijdens de studie psychologie zal dit verschijnsel ongetwijfeld twee hoofdstukken van een of ander hand boek beslaan. Dit gevoel gaat meestal over en men gaat verder waar men gebleven was. Met een lichte kater of juist met extra energie. "Alles is weer goed geko men," zegt men dan opgelucht, want het werkt erg drukkend op de om geving indien een persoon rade-, red- de- en redeloos ronddoolt of voor zich uit staart. Het normale patroon raakt dan verstoord en hoe men soms ook verlangt naar iets anders, iets span nends, het ontmoeten van een ver dwaalde geest is niet direkt wat men zoekt. Niettemin is zo'n ontmoeting best ver helderend, want eigen besognes wor den meteen een stuk kleiner en men komt erachter dat de eigen situatie zo slecht nog niet is. Maar ik dwaal af want ik wilde het hebben over de situatie dat je het niet meer ziet zitten. Alles zit tegen, iets is voorbij, geen uitzicht, geldgebrek, ziek en natuurlijk veel regen. Het nut van het leven wordt in je hoofd ter discussie gesteld en de dood of een emigratie zijn zeer in trek. Maar zoals dat gaat, je wordt moe, zo moe en je gaat slapen. Gewoon slapen als een levende dood en zoals je heel diep in je ziel hebt gewild, gebeurt dan: je wordt weer wakker. Nog even staar je naar het plafond, maar dan sta je op en overgiet je jezelf met water. En U weet, dat werkt zo verfrissend. R.B. 11 Bedroefd, maar vervuld van dankbare her inneringen, geven wij U kennis, dat na een liefdevolle verpleging In "De Braamberg" te Arnhem in alle rust is overleden, mijn lieve man, onze dierbare vader, broer, zwager en oom E. W. H. HENDRIKSZ op de leeftijd van 94 jaar. Arnhem: A. Hendriksz-lyas Ningsih en James Maass Grace Utrecht: E. Th. J. Soeters-Hendriksz Saint Laurent de Var: Mme. G. Hendriksz-Binet Neven en Nichten 6843 PV Arnhem, 13 november 1983 Geldropstraat 27 De teraardebestelling heeft op 17 novem ber j.l. op de Algemene Begraafplaats te Deventer plaatsgevonden. A

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 11