O SARANGAN REÜNIE VAN 'GIJNEP Foio boven: Betere dagen voor oud-Saran- ganers in gezellig samenzijn na 40 jaar. Foto rechts: Ron Schüchner bracht met be geleiding van zijn zoon krontjongliedjes ten gehore. Gezien de fanatieke uitdrukking op zijn gezicht het opwindende lied "Koetjing maling djambal" Een groot aantal lezers van Moesson zal wel weten dat Sarangan een vakan tieoord is in de buurt van Madioen, weinigen zullen weten dat daar tijdens de Japanse bezettingstijd een Duitse school was gevestigd. Zoals ons wel bekend werkten voor de oorlog vele Duitsers in Nederlands Indië. Ze werkten in de cultures, bij Handelsmaatschappijen, bij de politie, de douane, enz. enz. Na de inval door Hitler in Nederland werden deze burgers en onderdanen van Nederlands Indië van de ene dag op de andere als misdadigers be schouwd, zoals bijvoorbeeld ook mijn vader. Deze "staatsgevaarlijken" wer den vóór de verovering van Ned. Indië door de Jappen, naar Deradun in het voormalige Brits-lndië vervoerd, vaak als beesten (zie: "Ondergang van de Imhoff", Moesson augustus 1980). De vrouwen en kinderen werden geïn terneerd in Blitar en het was voorna melijk deze groep, die na de inval van Japan, in Sarangan leerlingen en on derwijzers vormden van de Duitse school Sarangan. Hoe vreemd het lot kan lopen, even nog het volgende. Voor zover mij bekend werden de op gepakte Duitsers eerst verzameld in Ngawi. Mijn eigen schoonvader blijkt als miliciën in de bewakingscompagnie van dit kamp te hebben gefunctioneerd. De reünie van Sarangan werd dezer dagen voor de 2e keer gehouden in een bergachtig gebied in de buurt van Keulen, Höffer Hof (Höffe bei Oden- thal). Een prima Gasthof, goed eten en niet duur. Ik kan het iedereen aanbe velen die van mooie natuur, wandelen en lekker eten houdt. Het merendeel van de reünisten kwam uit Nederland, en behalve uit Duitsland kwamen ze uit alle delen van de we reld, zoals bijvoorbeeld uit Canada, Zuid-Afrika, Nieuw Zeeeland, Indone sië. Ik heb een grote voorraad "oude" Moessons meegenomen en die uitge deeld in de hoop dat zij ook tot de Moesson-familie zullen gaan behoren. Het grootste gedeelte van de inhoud van Moesson veroudert namelijk nooit. Uiteindelijk hebben wij allen dezelfde wortel, wij zijn "Heimkehrer" uit het voormalig Ned. Indië. Er werden dia's vertoond van Saran gan en omgeving, er werd gezongen, 40-jaar oude koeien uit de sloot ge haald, gewandeld en last but not least lekker gegeten en gedronken. Wij waren als één grote familie. Samen met mijn zoon heb ik nog wat Indische liedjes ten gehore gebracht, hetgeen zeer op prijs werd gesteld. Ook heb ik hen gewezen op de In dische literatuur, met name op de boeken van Tjalie Robinson. Ik hoop hiermede bereikt te hebben, dat "Sa- ranganers" ook tot de Moesson-fami lie gaan behoren. Als door dit epistel nog oud-Saran- ganers worden bereikt, die de volgen de reünie, over 5 jaar, willen mee maken, kunnen ze zich opgeven bij H. HACHGENEI Karolinenstrasse 22 7530 Phorzheim West Deutschland R. SCHÜCHNER P.S. Misschien dat U zich afvraagt wat "GIJNEP" betekent. Dat is Genoot schap Ijverige Nascholers En Part ners. Dit is een club die ik een tijdje geleden voor de gein heb opgericht maar die nu groeit als kool. Wij hebben, zoals het bij een genoot schap behoort, zelfs een vignet. Een buffel met een vogeltje op zijn rug, die hem van zijn teken bevrijdt. Een sym biose dus. Buffel pharm. Industrie. Vogel zijn wij, maar dit heeft uiteraard niets met het voorgaande te maken I 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1983 | | pagina 12