PASAR SENANG" in Utrecht
Linkerfoto: Jan Jellese op Holioway Beach nabij Cairns. Rechterfoto: Uitzicht op Cairns en omgeving vanaf Kennedy Highway.
Zaterdag 10 maart a.s. organiseert de werkgroep Pasar Senang van de
Sektie gerepatrieerden afd. Utrecht weer haar knusse Voorjaars-Pasar.
Als vanouds is het adres: de "Prinsenhof", Eykmanlaan 431, Utrecht.
Open v.a. 11.00 u. tot 23.00 u. Ook nu is de toegang gratis.
Event, busverbindingen zijn lijn 9 en de ringlijnen 10 en 20.
Gezellige stands met o.a. Oosterse sieraden, batik, handwerken, Toko
Obral, schiettent en vanzelfsprekend de bekende Indische hapjes en
drankjes (tjendol en ijs sjang-hai). Ook het rad van avontuur is weer
present met zeer aantrekkelijke prijsjes.
SLAMAT DATANGI!
Voor inlichtingen tel. 030 -51 55 66 030-61 29 63
Jutting en Kuhr op weg naar Cooktown
(Kingsplain) met een door hen geschoten
wild zwijntje.
(Vervolg: "Oude vrienden in Australië")
Jaap is een gelukkig en blij mens, die
er zeker geen spijt van heeft dat hij
en zijn gezin ooit naar Australië zijn
geëmigreerd. De avond voordat wij
Cairns verlieten, brachten hij en Fan
ny ons een grote, zelfgemaakte koe-
wéh lapis. Voor onderweg, zeiden ze.
Verder krijg je dan Max Wijshijer en
zijn vrouw Essy. Ook al niet meer de
jongsten, want Max is inmiddels 67,
doch nog vol enthousiasme en trots op
wat er is bereikt in de loop der jaren.
Max was niet te beroerd - en dat geldt
ook voor de anderen om als tukang
kebon te werken in de Botanie Gar
dens van Cairns. Hij komt er rond
voor uit dat hij zich in de beginne heel
"klein" voelde. Ze hebben een mooi
huisje en ook heel wat vruchtbomen
in de achtertuin. Ten tijde van ons be
zoek, logeerde mijn neef bij hen, die
vanuit Canada (Vancouver) naar Aus
tralië was geëmigreerd. Zal men zich
afvragen, waarom die zo'n omweg
moest maken. Wel, eenvoudig omdat
het toen, en nu spreek ik van de zes
tiger jaren, haast niet mogelijk bleek
om als "gekleurde" Australië binnen
te komen. De tijden zijn echter ver
anderd en de Australische politiek
blijkbaar ook.
Een neef van Essy, Karei Smith, zijn
vrouw Lies en zoon Rolf, emigreerden
kortgeleden vanuit de U.S.A., waar zij
jaren hadden gewoond in Californië
(Halfmoon Bay). Zij hadden daar een
goed bestaan, doch vonden het uit
eindelijk toch beter zich in Australië
te vestigen, omdat ze denken dat het
leefklimaat er beter is en omdat er in
de nabije toekomst meer kansen zijn.
Het land is nog dun bevolkt en er zit
ten rijke bodemschatten.
Tot slot komen wij bij Fred Kuhr, zijn
vrouw Dee en zwager Oet Jutting.
Kuhr is achter in de vijftig, terwijl Oet
Jutting inmiddels 73 jaar is geworden.
Hun huis en tuin is volledig in "Nieuw-
Guinea-stijl" gehouden en staat als
het ware midden in de rimboe, want
overvloedig begroeid is het zeker.
Compleet met bèbèks in de tuin en
een hond die met toegeloken ogen zijn
domein en wat daar binnentreedt, ob
serveert.
Aan alles komt een eind, zo ook aan
ons verblijf in het zonnige Cairns. Wij
namen afscheid van onze goede vrien
den en op dinsdag 2 augustus, in de
vroege ochtenduren, vertrokken wij
voor de lange reis huiswaarts. Mario
en Mary Battiato stonden ons bij de
ingang van het motel op te wachten.
Handen werden geschud en daar gin
gen wij. Ochtendrood kleurde de om
geving en de suikerrietpluimen wieg- De Wallaman Falls nabij Ingham,
den in de wind, als zeiden ze ons
vaarwel. Kom terug ja, zeiden onze
vrienden en vriendinnen, kom terug.
Met Jaap Veldhuijzen zou ik willen
zeggen: "Als de Schepper het wenst
en ons tijd van leven laat."
LOUIS BECKMAN LAPRÉ
23
