4joLve,ïda Een Indische in Holland f f f f f f f f reizen Ik ging voor het eerst naar Holland in 1948 met z.g. recuperatieverlof. We maak ten de "maidentrip" mee van de "Willem Ruys"; reisden eerste klas. Een onver getelijke reis I Te midden van rijke, chique Amerikanen en Engelsen zat daar een groepje "landverhuizers"; althans te oordelen naar hun armoedige kleding; een samenraapseltje. Maar een plezier dat wij met elkaar hadden I Wij kwamen aan op 23 januari 1948; hartje winter, temperatuur minus 5 graden. Ik had slechts een bruine zomermantel aan met een halve voering; verder had ik van de "bedeling" in Priok nog ontvangen een roze halfwollen trui, blauwe wollen sjaal, rode handschoenen en een paar Macco-directoires. Van een groene wollen veel te wijde japon had ik uit het onderstuk aan boord een groene rok gemaakt. En zo kwamen wij aan. Mijn man had een vrij behoorlijk wollen pak gekregen plus goede winterjas. Vanuit Rotterdam-haven werden wij in autobussen naar onze plaats van be stemming gereden; een opvangpen- sion in het Kenaupark in Haarlem. Daar kregen wij een onverwarmd zolder kamertje, waar de ijsbloemen op het kleine venstertje prijkten. Tot ons geluk waren in datzelfde pen sion ook een oom en tante van mij on dergebracht en de maanden, dat wij in dat pension zaten waren zij ons warme toevluchtsoord, want zij hadden wèl een heerlijk snorrende kolenkachel. Van de kledingbonnen, welke wij kre gen kocht ik een mooie wollen avond japon en deux pièces, geen winterjas. Dat vond ik gewoon zonde voor die paar wintermaanden in Holland. Ik wil de graag naar de opera en concerten; dus een paar mooie pakjes hadden mijn voorkeur. Toch was ik elke dag op straat, rillend in mijn zomerjas en met het gevoel alsof mijn kin elke keer afvroor. Op een avond zou ik naar de Fritsch Hirsch-operette gaan. Toen mijn tante mij in die fraaie avondjapon zag met dat sjofele zomerjasje bood zij mij haar winterjas te leen. Een hele mooie met bontvoering En dat in die tijd I Toen eerst ervoer ik wat een echte winter- MUZIEK Toen wij in 1963 vanuit Den Haag hier kwamen wonen en ik met mijn serie platen van o.a. George de Fretes, Rudi Wairata, Ming Luhulima en Rudy van Daim voor muziek zorgde, kwam mijn vrouw met de waarschuwing: "Denk aan de buren, zet dat ding zachter, niet zo hard." Ik stond helaas alleen, want ook mijn dochters vonden mijn lievelingsmuziek maar niks. Pas nadat ze "terug" zijn geweest, zijn ze daarin milder gewor den en heeft angklung-muziek ook een plaatsje hier in huis gevonden. Maar toen, toen ik niet al te hard aan de volumeknop mocht draaien, kwam de buurman bij m'n oudste vragen of zij "die platen van je vader eens moch ten lenen". Ja hoor, ze hebben het op een band opgenomen, zo'n grote reel, en we beleven het elke zomer dat ze bij de buren de muzieksluizen vol open zet ten met open raam. "Prachtig mooi", zeggen ze. S. P. MAAS (57) jas was En ik nam mij bij die gelegen heid heilig voor nooit meer kou te lijden als ik eens voor goed hier terug zou komen. Het was werkelijk een openbaring voor mij. Na een paar maanden slaagden wij er in een geriefelijker onderdak te huren en toen was ons leed geleden. Ik heb er prettige maanden gehad. We had den in de buurt een slager, die dol was op vissen. En menige brasem kreeg ik van hem. Toen ik voor goed naar Nederland ging in 1957 - weer met de Willem Ruys - overleed mijn man aan boord. Voor hem was het te laat. Gelukkig werd ik opgevangen door mijn lieve oom en tante. Na een maand of drie besloot ik als uitzendkracht te gaan werken en zo kwam ik o.a. bij de Hoogovens terecht. Daar heb ik in diverse afdelingen ge werkt, o.a. ook in het magazijn, waar alleen maar mannen werkten. Men vroeg mij o.a. hoe lang ik al in Holland zat. Op mijn mededeling, dat ik zo ongeveer drie maanden hier woonde kwam de reactie: "Maar me vrouw, wat spreekt U dan al fantas tisch Nederlands I" Nu had ik kunnen zeggen, dat ik die taal aan boord van de matrozen had geleerd, maar dat vind ik zo flauw. Ik heb die mannen van het magazijn in de lunchpauze om me heen geschaard en hen verteld over mijn afkomst, op leiding en milieu etc. Ik heb altijd heel prettig gewerkt bij de Hoogovens en toen ik naar Amstelveen zou verhuizen verzocht men mij toch aan te blijven, maar dat wilde ik niet. Ik moet zeggen, dat ik persoonlijk geen discriminatie heb meegemaakt. Ook bij de zuster van mijn man werd ik heel hartelijk ontvangen. Ik heb zowel In dische als volbloed Hollandse kennis sen en vrinden, hele trouwe vrinden. Ik heb een onvergetelijke jeugd in ons goede Indië gehad, waar ik heel dank baar voor ben en nog heel vaak aan terug denk. Die heerlijke tijd kan nie mand je afnemen. In 1977 ben ik teruggeweest naar mijn geboorteland. Dat was een heerlijke belevenis, maar ik zou er nu toch echt niet meer willen wonen. Hier heb ik tenslotte mijn vriendenkring opge bouwd en deze zou ik voor geen geld willen missen. Daarom ben ik hier best tevreden, maar ook intens dank baar, dat ik in het oude Indië de lang ste tijd gezeten heb. Een parelsnoer van herinneringen heb ik eraan overgehouden. JENNY HEETKAMP-SENSTIUS DE GOEDKOOPSTE TARIEVEN UITSLUITEND MET GERENOMMEERDE MAATSCHAPPIJEN New York v.a. Chicago v.a. Kansas City v.a. Minneapolis v.a. Los Angeles v.a. San Francisco v.a. Seatlle v.a. Toronto v.a. Ned. Antillen v.a. Paramaribo v.a. f 25,— CADEAU 1.100,- 1.230,- 1.370,- 1.320,- 1.530,- 1.530,- 1.430,- 1.109,- 1.675,- 2.294,- Singapore Bangkok Jakarta Medan Ambon Manado Australië Nieuw Zeeland v.a. v.a. v.a. v.a. v.a. v.a. v.a. v.a. Australië-Amsterdam v.v. Jakarta-Amsterdam v.v. 1.870,- 1.595,- 1.900,- 1.950,- 2.675,- 2.850,- 2.893,- 3.350,- f 3.565 2.418 Wij bieden de eerste 50 passagiers een cadeau aan t.w.v. 25,indien zij een reis boeken naar het Verre Oosten, de Ned. Antillen of Amerika. Dit in verband met onze verhuizing per 1 april j.l. NIEUW ADRES Laan van Meerdervoort 610 2563 BN DEN HAAG Tel. 070-46 89 50 of 070-25 68 60/61 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 12