3n 3-loUancl ótaat een Wuió om precies te zijn, in Ouddorp op Goeree. In dat huis woont mijn dochter met haar man aan een weggetje in een buiten wijk. En in hun woning hebben zij voor moeder een eigen domeintje ingericht. Samen met hen, het paard en de lam metjes BE-leef ik graag het wisselen van de jaargetijden. Nog een paar maanden, dan zullen opnieuw fluitekruid en witte meidoorn hun sluiers van oude kant overal neerleggen en weghangen over wegbermen en hagen. Zoals de plaat jes laten zien die ik verleden jaar schoot. Foto's die voor zich zelf spreken. Het is onvoorstelbaar dat in zo'n druk vakantiecentrum nog sprake is van rust en vredigheid. En toch is het waar. Zelfs in het hoogseizoen zijn er grote delen van het strand en zeker de schorren waar je geen mens ontmoet. Alleen een grote verscheidenheid van water vogels die je wantrouwend opnemen. - 'Wat moeten die indringers op ons terrein - De massa's lillend vlees hopen zich op in de direkte omgeving van frite-tenten en ijswagens. Wij gaan over de dijken waar uitbundig de klaprozen staan te gloeien tussen margrieten en kamillen. Van de laatste verzamelen we een hoeveelheid om te drogen tegen evt. verkoudheden in de winter en andere kwaaltjes. We dalen af van de dijk, want beneden tussen de stenen van de zee wering liggen overal geurende kussens bloeiend walstro, trosjes gele donsjes. Met ook de exacte geur van mimosa; heerlijk. In de schorren komen de zeeasters in knop. Als die opengaan, eind augustus, magnifiek die vlaktenpaars zo ver het oog reikt. Nu zoeken we maaltjes zeekraal en lamsoor bij elkaar. Hoog in de lucht juichen de leeuwerikken. Of ik wil of niet, mijn gedachten gaan naar de sawah's, waar ik langs de kanten semangi plukte, zoete waterklaver. Kangkoeng en goendoh. Ik ruik de geur van Gandar soeli, ik hoorde manjars tierelieren. En warm dat het daar was Hier trouwens ook. "Wordt je niet moe mama?", maakt Non zich bezorgd. Een beetje wel ja; en ik heb een dorsteen dorst Jammer dat thuis de mousserende klapa moeda niet staat te wachten. Maar jadan neem ik een biertje. We lopen terug met bloemen en groenten in de tassen. Naar onder de dijk waar ergens de auto staat te wachten in de brandende zon. Alle raampjes dicht. De hitte doet ons achterover tuimelen als de portieren opengaan. Ik wacht nog even. Zie een bosje alsem staan en ik neem er een flinke bos van mee. Bijvoet in het voetbad na een douche doet wonderen. We rijden door het dorp om bij Haméteman, de viswinkel dikke gebakken schollen te kopen, zoals je ze nergens anders eet hier in Holland. Thuis. Ik neem een douche en het voetbad van alsemtakken, en ik voel de brandende moeheid wegtrekken uit mijn benen Lekker uitrusten op het terras op een lange stoel met een koud pilsje. Aan het fornuis staat Non friten te bakken. We eten er rauwkost bij en een scholletje. In het topje van de meidoorn zingt de nachtegaal op het heetst van de dag zijn hoogste lied. Nog meer? Neen toch zeker HARRYET MARSMAN 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 4