DE I.E.V.-J.B.
Excursie van de I E.V.-J.B Bandoeng, die van Bandoeng eerst naar Garoet leidde. Daar begon de eigenlijke tocht die, via de Engelse
Wei" naar Pengalengan ging en vandaar weer terug naar Bandoeng. Foto links: even een stop op weg naar Garoet. Op de foto o,.a.
Theo v.d. Wege, de gezusters Grashuis. Foto rechts: een dansje na aankomst op de "Engelse Wei met o.a. Eugene Souweine, Wien
Montung en John Neyenhoff.
Over de politieke activiteiten van de Jongeren-Beweging van het Indo-Europees-
Verbond in het voormalig Nederlands Oost Indië, wil ik het niet hebben. Die wa
ren afgestemd op de grondslagen van het grote IEV. De jongeren van toen pro
beerden weliswaar hun eigen ideeën op vergaderingen en in het lijfblad "Onze
Stem" krachtig te poneren, maar de discipline en het respect voor de oude
garde was toch wel zodanig, dat men zich uiteindelijk bij de door deze ouderen
genomen beslissingen neerlegde. Omstreeks 1938 zat ik als bestuurslid in de
lEVJB-Bandoeng. Voorzitter was Alein Veer. Eén van de overige bestuursleden
was Erna Dandrieu, vlot-gezellig, Erretje genoemd. Beiden zaten bij het onder
wijs. Zonder op lof uit te zijn, kan ik rustig stellen dat er pit en vaart zat in het
team. Dat werd dan ook hogelijk door het Bandoengse IEV-college gewaardeerd.
Als bestuur vonden wij het vanzelf
sprekend dat het ledental moest wor
den verhoogd. Daarbij was de kwanti
teit niet nummer 1, maar wel de kwali
teit. Dat wilde dus zeggen dat de nieu
we leden zoveel mogelijk overtuigd
moesten zijn van de doelstellingen van
de IEVJB i.e. van het IEV, waarvan wel
één van de voornaamste was, de
maatschappelijke verheffing van de
Indo-Europeaan.
De gevolgde methoden werden zo een
voudig mogelijk gehouden. Namelijk
gesprek van individu tot individu, van
individu tot groep en van groep tot
groep. Vervolgens het buiten de groep
uitdragen door middel van, op de pu
blieke belangstelling gerichte, activi
teiten. B.v. door mee te doen met het
inzamelen van gelden ten behoeve van
het Emma-fonds en andere sociale in
stellingen. Mijn artikel tracht een beeld
te geven van een effectieve methode
waarbij de politiek niet-direkt op de
voorgrond trad. Wel de eenheid en de
gezelligheid binnen het verbondsver-
band. Wat leent zich daarvoor beter
dan het maken van kortere en lan
gere uitstapjes of van het oplossen
van puzzels tijdens een fiets- c.q. wan
deltocht. Allemaal in de vrije natuur
van Bandoengs omstreken dan wel er
gens anders in de Preanger. De poli
tiek kwam toch even om de hopk kij
ken, wanneer tijdens de lunch een
losse opmerking door een bestuurslid
of aangezochte "oudere" leden werd
geplaatst. "Gaat het goed met je job
bij de spoorwegen? Denk je dat er
toekomstmogelijkheden zijn?" Of: "Nu
je het hier zo meemaakt, vind jij ook
niet dat een ieder het naar de zin
heeft? Blij is lid te zijn van de IEVJB?"
Punt van vertrek en aankomst het IEV-
clubgebouw. Naar ik mij kan herinne
ren had het IEV zijn onderkomen eerst
aan de Bragaweg/hoek Oude Hospi-
taalweg. Naderhand aan de Naripan-
weg, in de buurt van de Bragaweg en
wel tegenover het DENIS-gebouw.
Om het gezellig te houden werd de
tochtduur binnen redelijke grenzen ge
houden, dan wel werd een pauze in
gelast. Het theebier, de tjendol of wat
er aan verfrissende drank was, stond
op de pleisterplaats klaar. In een teil
met ijskoud water, waarin de ijsblok
jes nog dreven; natte (hand-) doeken
erover met een IEV-JB-er erbij, om de
dorstigen te laven. Voor, tijdens en na
de uitreiking van de niet-kostbare
maar leuke prijzen, was er gelegenheid
om het, door elke deelne(e)mer(-ster)
zelf meegebrachte, tijdelijk in de kan
tine van het clubgebouw, bewaarde
lunchpakket open te maken en de in
houd te verorberen.
In dat zelfde jaar 1938 was er te Ban
doeng een congres waarbij de plaat
selijke IEVJB als gastheer optrad voor
diezelfde beweging uit andere plaat
sen. Onder andere Soerbaia en Ma-
lang.
's Morgens en 's middags werd in het
IEV-clubgebouw, aan de Naripanweg,
druk vergaderd. De politieke aspecten
en resultaten werden uiteengezet en
vergeleken. Daarbij werd steeds na
gegaan of alles wel paste binnen de
uitgangspunten-encadrering, van het
"grote" IEV. Notities werden gemaakt
als er sprake was van kritiek op het
plaatselijk IEV-bestuur ten aanzien van
beleid en uitvoering.
De deelnemers uit andere plaatsen
waren ondergebracht bij Bandoengse
families van lEVJB'ers. 's Avonds
kwam men weer bijeen omdat er een
gevarieerd programma op het toneel
werd uitgevoerd. In de zaal zaten ver
tegenwoordigers, niet alleen van het
Bandoengse IEV-bestuur, maar ook
van het Hoofdbestuur.
Zoals in die jaren gebruikelijk werd er
na afloop van de toneelpresentaties
tot diep in de nacht gedanst. Zonder
iemand tekort te willen doen - want de
Indische jongen en het Indische meisje
dansen nu eenmaal goed - waren op
vallende figuren op de dansvloer Jan
Slootman, Elly Macaré, haar zusje
Deetje, Annie Raas, uit Soerabaia, en
Nono Guldenaar. Zij vielen op door
stijl (ballroom-dancing).
Bekende figuren uit het wereldje van
de IEVJB uit Bandoeng waren Dita
Hendriks, de gezusters Ems, Elly en
Nelly Calicher, Loulou Eman, Ducloux,
Macaré - de broer van Elly en Deetje
- Wien en Eef Montung, Mien Orth,
Noes Rüler, Elsje Baumgarten, haar
neef Loeloe Reygers, een bekende
12
