Over Olympische Spelen gesproken Blootvoets, lange haren (met strik) oneffen terrein, 100 meter dames. Rennen meisjes 12 Polsstok hoog, hoe hoog? 3 meter? Ruiz (Spanje) Tully en Bell (USA) haalden in '84 5.45 m. Maar die kwamen dan ook op een zachte matras neer, deze atleet klettert zo op de grond Van de heer Boersma kregen wij kortgeleden een stapel foto s die hij op zijn beurt had gekregen van iemand die ze ergens gevonden had en die er geen raad mee wist. Geen namen, geen adres, geen aanduiding waar en hoe. Atletiek-wedstrijden in eind '20 begin '30-er jaren, plaats lijkt wel een Pasar Gambir terrein. Tjalie heb ik wel eens horen vertellen over Pasar Gambir-tournooien, dus dat kan. Maar verder weet ik niets, ongetwijfeld U wel lezers Wie herkent misschien bekenden of onbekende sportfiguren uit die tijd? Ajo, schrijf Met de Olympische spelen net achter de rug kan je niet anders dan een vergelijking maken tussen een halve eeuw geleden en nu. Hoe de mens tot onvoorstelbare kracht- en snelheidsprestaties heeft kunnen komen, steeds sneller, hoger, beter, sterker, mooier, met centimeters, grammen en tiende punten voortkruipend naar de allerhoogste toppres tatiewaar ligt de grens? Waar houdt de mens op mens te zijn? Ik mag er toch graag naar kijken op de televisie, in een makkelijke stoel, want daar zijn de Olympische spelen per slot van rekening voor gemaakt. Nu ontdek ik dat ik naar deze foto's van een halve eeuw geleden met net zoveel genoegen kijk. Mensen in een be ginstadium van superioriteit, een lange, inspannende weg te gaan. Zonder een grootmacht op de hielen, zonder voor geschreven sportkleding en -attributen. En als Tasikmalaja zich om welke reden dan ook terugtrekt, dan schrijft Soeka- boemi zich juichend in. Die goeie, ouwe langzame, ontspan nen tijd Uniforme sportkleding niet vereist, wel aangeraden korte broek Pentjak silat? (nou ja kort) dun shirt en lage linnen schoenen.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1984 | | pagina 12