Kroepoek KEDELE
TOMAAT
SAMBAL
Onze kroepoek OEDANG; IKAN; PESTA BESAR
is al populair. Nieuw: Tahoe PETIS saus en tahoe
TE LOR saus Sriwedari.
VAMU NEDERLAND
werden zwart geblakerde resten van
kampongs aangetroffen. Op die dag
hadden ze door vrees gedreven zo
hard gewerkt dat tegen de avond een
paar duizend karbouwen en runderen
konden worden geënt, zodat ze zo vlug
mogelijk terug konden keren in de
betrekkelijk veilige stad Makassar,
waar er nog veel over en weer werd
geschoten. Dat de toestand nog ge
vaarlijk was bleek uit het bezoek van
de baas die avond, die informeerde of
mijn man al terug was van de vacci
natie. Ter geruststelling zei hij nog dat
hij zeker al op de terugweg was en
wel vlug thuis zou komen. Juist door
die geruststellende woorden werd ik
ongerust. Steeds keek ik naar ze uit
tot eindelijk tegen tienen zij vermoeid
maar blij thuis kwamen.
Als het enigszins kon gingen ik en
ons zoontje mee op dienstreis. Wij
gingen een keer naar Malino, bekend
om de daar gehouden Conferentie.
Malino was een lieflijk bergplaatsje
met een heerlijk en koel klimaat.
Op een nacht werden we opgeschrikt
door ratelende mitrailleurs en het ge
dreun van zware militaire wagens door
de stad. Bij die gelegenheid werden
weer mensen opgepakt. Wij durfden
het huis niet uit, maar mijn man kon
niet wegblijven van zijn werk in het
slachthuis en ging er toch heen de
volgende morgen. Hij zag hoe de sla
gers en hun knechten nerveus waren,
maar gelukkig was de hoofdkeurmees
ter aanwezig, die hem tegemoet trad
en hem naar binnen bracht.
Tenslotte werd de toestand zo kritiek
dat de baas het niet meer verantwoord
vond mijn man nog langer in Makassar
te houden. Hij kon naar het eiland Flo-
res gaan, waar het veilig was. Mijn
man die stemde er mee in, wat ook ik
goed vond. De spanningen in Makas
sar werden ons soms teveel en werk
ten langzaam op je zenuwen.
Maar achteraf bekeken vonden we 't
jammer dat we Makassar hadden moe
ten verlaten, aangezien we naderhand
vernamen, dat er een massale evacua
tie had plaats gevonden met bestem
ming Holland.
En zo gebeurde het voor de zoveelste
maal dat we onze spulletjes verhuis-
klaar moesten maken en ook voor de
zoveelste keer aan boord moesten
stappen. Als dekbagage hadden we
nog een krandjang met eendjes, be
staande uit vader en moedereend en
10 kleine bebeks die onder hoede van
Tjeng stond. Die eendjes hadden we
zelf gefokt, zodat we er moeilijk af
stand van konden doen.
In de middag omstreeks 5 uur ver
trokken we van Makassar om de vol
gende avond in Endeh-Flores aan te
komen. Met de motorboot gingen we
aan wal. De zee was wat woelig, zo
dat bij het overladen van onze barang
de krandjang met bebeks in zee viel.
Ze hadden hun waterdoop gehad. Na
dat al onze barang door de douane
was vrijgegeven gingen we naar de
pasanggrahan, die vlak bij de pier
stond. Mandoer pasanggrahan begroet-
Wie weet het adres van de familie Taulu? Op bovenstaande foto v.l.n.r.: Oete,
Katrien, Ellen, Rano en Herman. In 1958 woonden zij aan de Jl. Sulawesi 29
(Celebesstraat) in Surabaya en zijn waarschijnlijk verhuisd naar de Jl. Trunojojo
82 (Darmo), Surabaya. Reacties aan: mevr. A. Hayes-Beekveld, Opgenbraak 35,
6418 EB Heerlen.
Voor het VEGETARISCH-MENU
Verder de bekende sambalans en de nooit overtroffen ketjap in kwali
teit en smaak.
Gele Meerbloem 13 Wateringen Telefoon 01742-3280
te ons en had al warme koffie en thee
klaar staan. Daarna kregen we heer
lijke nasi goreng met de bekende telor
mati sapi. De nachtrust voor mij was
niet bijzonder best geweest. Al de ge
beurtenissen zag je om je heen draai
en en dan kwam er nog bij, dat wij nog
lang niet aan het eind van onze reis
naar Roeteng waren, die nog twee
dagen zou duren.
De volgende dag ging mijn man zich
melden bij het Bestuur en om andere
zaken te regelen. Ik zelf deed mijn in
kopen in Endeh bij de enige Chinese
provisie- en drankenwinkel, genaamd
"toko de Leeuw".
De volgende dag heel vroeg, gingen
we in een ons toegewezen vrachtauto
de reis vervolgen. Op de eerste dag
logeerden we in de pasanggrahan te
Bedjawa. Enkele kilometers vóór Be-
djawa kwamen we langs het lieflijk
plaatsje Mataloko. Hier had de Missie
een klein seminarie, dat al van verre
herkenbaar was aan de rode dakpan
nen tussen het groen van de denne-
bomen. Het complex had veel weg
van een sprookjesdorp. Het klimaat
was heerlijk fris en koel. Alles groei
de hier zo welig. Vanaf koffie, groen
ten tot bloemen. Van de tuin-Broeder
kregen we later vaak wat groenten
en bloemen toegestuurd.
De volgende morgen werd de laatste
etappe van de reis gemaakt. Langs
bergen en dalen sukkelde en hobbel
de de vrachtauto verder. Soms over
gammele bamboebruggen, die je hoor
de kraken en steunen wanneer we er
overheen reden. Je was blij als je
weer vaste grond onder je voeten had.
Je maakte wel veel mee tijdens zo'n
overplaatsing ver in het binnenland,
waar alles zo geleden had van de
japanse bezetting.
JvD (veeartsenvrouw)
(wordt vervolgd)
11
