poirrié
ORIENT TRAVEL B.V.
Met de Kerinci van Ujung-Pandang naar Jakarta
Sinds begin 1984 is het mogelijk om met een nieuw schip van de scheepvaart
mij Pelni de overtocht te maken van het oude Makassar naar Jakarta.
In mei 1984 was ik op rondreis in Indonesië. Na een verblijf van 10 dagen in
Kema (bij Menado), kwam ik in Ujung-Pandang waar ik voor de oorlog en ook
daarna enkele jaren heb doorgebracht. Mijn vader was destijds gezagvoerder bij
de KPM en in de vakanties mocht ik aan boord en genoot daar elke keer weer
van. Toen ik dan ook van de manager van Hotel Victoria hoorde dat er een nieuw
schip voer op de route Ujung-Pandang - Jakarta - Padang en weer terug, wilde ik
me deze gelegenheid, om weer eens een bootreis te ondernemen, niet laten ont
glippen. De overtocht duurt weliswaar maar twee nachten en nog geen twee
dagen, maar is op zich natuurlijk wel een belevenis.
Het was in het begin van de vasten en
erg druk. De receptioniste van het ho
tel was zo lief haar vrije dag te offeren
om mij behulpzaam te zijn bij de boe
king. Nu was dat wél nodig. Ik reisde
alleen en kon niet terugvallen op een
reisorganisatie en mijn Bahasa was
niet van dien aard dat ik alles maar
vlotweg begreep. Er werd een taxi ge
huurd die ons naar de haven bracht.
Om bij het boekingskantoor op het
haventerrein te komen, moet je eerst
langs een portier alwaar toegang be
taald moet worden voordat je verder
rijden mag. Dat zijn dan al je eer
ste kosten. Toen was het wachten
geblazen voor een loket waar al zo'n
vijftig mensen stonden te dringen. Ik
dankte de hemel voor mijn lieve help
ster. De eerste klas, kosten 53.000
rupiah, was al uitverkocht. Daarna
moesten we ons naar een ander loket
begeven voor de tweede en de derde
klas kaarten Deze meneer was even
weg, maar anderhalf uur later was ik
dan toch de gelukkige eigenaar van
een tweedeklas ticket voor 48.000 Rp.
150,Eten inbegrepen.
Op de dag van vertrek moest ik mij
om 16.00 uur melden in de vertrekhal
op het haventerrein. Na de controle
van het ticket moesten we nog tot
18.00 u wachten voordat ze met het
inschepen begonnen I Dat ging zeer
vlot moet ik zeggen. Het hele schip
was airconditioned. Toen we vertrok
ken was het al donker zodat ik helaas
geen foto's van de haven heb kunnen
maken.
De tweedeklas hutten hebben vier
kooien. Ik deelde mijn hut met drie
aardige Chinese meisjes met wie al
snel adressen werden uitgewisseld.
Onlangs kreeg ik met Kerst nog een
kaart van ze.
Voor elke hutgenoot was een ruime
kast aanwezig die met een apart lips-
slot kon worden afgesloten, leder kreeg
dan ook twee sleutels, één voor de
deur van de hut en één voor de kast
deur. Verder was er in de hut nog een
vaste wastafel en een schrijfblad en
stoel aanwezig. De gedeelde gemak
ken bestonden uit een aantal douches
en hurk-wc's. Er was in de toiletruimte
ook een "gewone" wc met op de deur
een plaatje van een rolstoel. Van deze
wc heb ik ook eens gebruik gemaakt
en me afgevraagd hoe een rolstoeler
zich ooit zou kunnen behelpen in zo'n
kleine ruimte; nog afgezien van het
feit dat zo iemand nooit zonder hulp
over de hoge drempel zou kunnen ko
men. De eersteklas hutten, bestemd
voor twee personen zijn luxer van uit
voering en hebben hun eigen gemak
ken.
Vóór de maaltijd wordt er omgeroepen
door de luidsprekers welke klas aan
de beurt is. Eerste en tweede klas eten
in dezelfde eetzaal, maar niet op de
zelfde tijd. Ook wordt er nog op ge
wezen dat men geacht wordt netjes
gekleed te verschijnen en dat slippers
in de eetzaal niet zijn geoorloofd. Het
eten zelf was erg smakelijk.
Tussen de maaltijden is het leven aan
boord niet erg inspirerend. Er is één
kleine koffiebar die alleen 's middags
en 's avonds open is en verder kan je
bij de railing staan of proberen een
plaatsje te bemachtigen op een van de
weinige banken op het dek. Het schip
doet zodoende meer denken aan een
veerboot dan aan een cruise schip.
Indien u van plan bent deze overtocht
te maken is het zinvol enkele boeken
mee te nemen. Ik sprak enkele jonge
lui die vierde klas reisden. Zij vertel
den me dat bij hen in de hut ook enke
le manden met levende kippen bij de
bagage stonden. Vijfde klas kan ook
nog, maar dan slaapt u op grote "ta
fels" waar met witte lijnen de diverse
plaatsen zijn afgebakend. Vroeger slie
pen deze mensen op het dek, maar nu
liggen ze benedendeks maar wel met
airconditioning. Onder in het schip is
ook nog een soort vergaderzaal aan
wezig, die nu was afgesloten,
's Morgens om 4 uur werden we al
gewekt terwille van de moslims aan
boord. Ook ik ben even een kijkje we
zen nemen bij de gebedsplaats. De
mannen zaten binnen in de moskee en
de vrouwen buiten op het dek, waar
het zelfs op zee en dan nog zo vroeg,
al aardig warm was.
Na twee nachten varen, kwamen we 12
uur 's middags in Jakarta aan. Voor mij
een hele sensatie om de haven van
Tanjong Priok binnen te varen, waar
ik vroeger zo vaak geweest ben met
mijn vader.
Als u tijd heeft en toevallig naar Ujung-
Pandang gaat moet u toch beslist eens
zo'n tochtje proberen. Maar toch wel
liever eerste klas. Het schijnt ook mo
gelijk te zijn om per schip van Uj-P
naar Bitung te varen, maar dat doe ik
misschien wel een volgende keer.
A. C. DE WAART-HINDRIKS
"Dat heb ik van tante Betsy, ik vóel gewoon
dat ons iets boven het hoofd hangt."
(ANVR)
RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.395,—
RETOUR JAKARTA f 1.975,—— garantiefonds
REWOE1.0EN
BALI - plus BANGKOK, SINGAPORE, JAVA retour f 2.340,—I I
AUSTRALIË met stop JAKARTA retour 2.700,I I I
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020-24 25 38
Laan van Meerdervoort 291 DEN HAAG
Tel. 070-63 83 67
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020-23 74 84
20
