Mamma 9s eerste ontmoeting
met Bataks
Buiten zitten
Dit verhaal heeft zich afgespeeld in 1917 of 1918. Mamma
van geboorte Frangaise woonde toen sinds kort bij een
tante en oom in Singapore. Aangezien ze door bepaalde
omstandigheden graag zelfstandig wilde zijn, schreef ze op
een advertentie in een krant. Door een Nederlandse con
troleursfamilie in de Bataklanden werd een frans sprekende
gezelschapsdame voor de controleursvrouw gevraagd, ook
om de kinderen franse conversatieles te geven. Zo kwam
Ma dan in de binnenlanden van Sumatra, de Bataklanden.
Zoals te doen gebruikelijk ging het bericht als een lopend
vuurtje door de omliggende kampongs, dat er een tweede
blanke vrouw was aangekomen in het huis van de toean
kontrolir. In die tijd een grote bezienswaardigheid.
Van heinde en ver kwamen een paar dagen later de Bataks
naar de controleurswoning om de nieuwe blanke mevrouw
te bezichtigen. Ze kwamen niet met lege handen, ze hadden
"kijkgeld" meegenomen in de vorm van beras, kippen,
klappers, fruit enz.
Onder de menigte bevond zich ook een heel oude mant
een vroegere kepala kampong, die het woord voerde, nadat
men eerst de twee blanke dames die op de veranda ston
den, had zitten aangapen. De oude man vertelde dat hij nog
de goede tijd had meegemaakt toen ze nog mensen moch
ten eten, maar dat dat sinds enige tijd ten strengste verbo
den was. Hij bleef de controleursvrouw, die aan de mollige
kant was met welgevallen aankijken, terwijl hij opmerkte
dat het hem toch wel speet dat de wet deze consumptie
had verboden. Hij wees naar de muis (de dikke duimspier)
en zei dat daar het lekkerste vlees zatHet zal je toch maar
gezegd worden Mamma bofte dat ze toen nog zo slank als
een den was, maar ze gruwde.
Maarnu de clou van dit waar gebeurde verhaal. Jaren
later, mamma was inmiddels getrouwd, kreeg kinderen en
ook mij. Ik was een jaar of 3 toen mijn moeder tot haar
grote verbazing ontdekte dat ik de muis van mijn rechter
hand miste. Waarschijnlijk had het gebeurde met de Bataks
zo'n grote indruk op haar gemaakt dat het verhaal van die
oude man in haar onderbewustzijn is blijven werken. En het
is immers herhaaldelijk voorgekomen dat een indruk bij een
aanstaande moeder van invloed kan zijn op de vorming van
de baby
Of ik last heb van dit euvel? Neen, niet noemenswaard. Al
leen als ik ergens kracht moet bijzetten, zoals b.v. het open-
schroeven van een deksel. Maar ik heb gelukkig nog een
complete linkerhand en die doet het werk uitstekend
SUZANNE VAN KLEEF
Suzanne en Jimmy van Kleef met hun ouders.
lllll!lllllllllllllll|j|j]!lll!
