Het Sani-Projekt (I) ORIENT TRAVEL B.V. REISBRIEF UIT INDONESIË door A. C. van Ahee Na 3 dagen doorgebracht te hebben in het lepraziekenhuis Sitanala in Tangerang, zijn we nu op weg naar onze volgende pleisterplaats, Pati in Midden-Java. Het is donderdag 21 maart 1985 en om 13 uur zijn we de hoofdpoort van Sitanala uit gereden. Het is warm, stoffig en vreselijk druk op de weg, we hebben 2 volle uren nodig om door de heksenketel van het verkeer in Jakarta de autobus terminal Pulo Gading te bereiken. Om 15.30 u. vertrekt onze bis malam naar Pati. We ver trouwen ons persoonlijk lijfsbehoud toe aan de Jawa Indah, die de verwachtings volle reiziger "nonstop, kilat, full AC en Video" aanbiedt. De stoelen zitten redelijk goed en de rugleuning is verstelbaar. De enorme hoe veelheid bagage moet echter ook in de bus zelf een plaatsje vinden. Dus is het looppad in het midden boordevol koffers, tassen, bungkusans, enz. en kan men moeizaam klauterend de bus binnenkomen en verlaten. Als tenslotte ten behoeve van de tweede chauffeur ook nog een eenvoudige ligstoel in het looppad wordt uitgevouwen, zit de zaak werkelijk muurvast. Wat later op de avond wordt het duidelijk wat rustiger op de weg, de chauffeur drukt het gaspedaal dieper in, de airconditioning werkt prima en de video tovert een soort western op het beeld scherm vlak boven de voorruit. Om 19.30 u. wordt gestopt voor het avondeten. Bij een keurig wegrestau rant, waar de tafels vol schalen uit nodigen tot toetasten. De afrekening geschiedt op basis van de genuttigde bijgerechten en bedraagt voor ons Rp. 1.425,de man. De busticket Jakarta- Pati kost ons elk Rp. 10.000,voor waar een billijke prijs voor een rit van 12 volle uren, compleet met AC en Video. I Tot Semarang is het wegdek goed, daarna wat minder. Toch passeren we vlot Demak en Koedoes en om 3.30 u. in de vroege ochtend van de 22ste maart zet de Jawa Indah ons some where in Pati af bij een paar becaks. Nog geen 10 minuten later staan we voor de deur van de Rumah Bersalin (kraamkliniek) van de Zusters Francis canessen (uit Dongen!) en treffen daar de nachtwaker aan, compleet met zak lantaarn en obat nyamuk. We depo neren onze bagage bij hem en gaan in de ochtendkoelte weer de straat op, op zoek naar een warung kopi voor een warm kopje koffie na een vermoeiende reis. Dank zij een becak- voerder slagen wij al gauw in die opzet. Tot onze stomme verbazing is er veel jeugd op de been, allen in sportkle- ding, allen aan het joggen. Het blijkt dat ze bijeen komen op de aloon- aloon, waar het op dit heel vroege uur al flink druk is. Uitsluitend jeugd, meest in de lagere school leeftijd. Ze hollen er wat rond, praten en lachen met elkaar, maar er is helemaal geen la waai. Alles gaat met de rust en de geluidloosheid, die de eenvoudige Ja vaan kenmerken en die zo weldadig aandoen na de lawaaierige en jachtige drukte van Jakarta. Als we om 6 u. weer bij bij de kesusteran zijn is hun bedrijf al in volle gang. Zr. Redempta en Zr. Giovanni verwelkomen ons har telijk en brengen ons naar ons logeer vertrek. Prompt wordt ons ontbijt ge bracht en rond 7 u. zijn we al vast in slaap. Na een paar uren slaap een heerlijk mandibad, dan schone kleren aan en alvast op verkenning in onze direkte omgeving. Als we een deur openen stokt ons de adem in de keel. Voor ons strekt zich in al haar glorie de kloostertuin uit. Een heel groot rechthoekig gazon waar vele grote manggabomen koele scha duwplekken werpen op het zonbe schenen groene gras en talloze hees ters, struiken en bloeiende planten een kleurrijke lusthof scheppen. Omzoomd door lange, koele, overdekte galerijen, waarop vele vertrekken uitkomen, on der andere ons logeergedeelte. Rondom deze stille oase van licht en schaduw liggen de kraamkliniek Panti Rukmi, de polikliniek Salus Populi en het eigenlijke klooster Biara San Da- miano; maar alle zijn "naar buiten" gericht. De zusters hebben het er maar druk mee! In Panti Rukmi (22 bedden) wer den in maart ruim 80 bevallingen ge daan, plus andere gynaecologische in grepen; Salus Populi, oorspronkelijk een polikliniek voor leprozen, is nu uitgegroeid tot een zeer druk bezocht, algemeen gezondheidscentrum 60% leprozen, 40 gewone zieken. Drie keer per week is er spreekuur en op een middag plofte Giovanni doodmoe bij ons neer na 127 patiënten te heb ben behandeld I De donderdagmorgen is de extra le pradag en de donderdagmiddag de babydag. Min of meer als verlengstuk van Salus Populi is er een soort toe vluchtsoord aan toegevoegd voor ar men, gebrekkigen en zieken, die wer kelijk nergens anders meer terecht kunnen. Het zijn er 14 in totaal en ongeveer de helft ervan is leproos. Overdag is het dus een druk geloop van verpleegsters en/of zusters, tuin lieden en andere werkers, in en rond de kloostertuin, maar alles gaat zo geruisloos dat rust en stilte niet wor den verstoord. Leprozen en gezonden lopen en wer ken daar door elkaar heen, de verzor ging van de leprozen wordt alleen door dié verpleegsters gedaan, die er zich vrijwillig voor hebben opgegeven, zo als Agnes en Roestini. Alsof al deze activiteiten nog niet zwaar genoeg op de schouders van de zusters drukken, voeren ze nog een leprozenproject uit, het Saniproject, min of meer een privé object van Zr. Giovanni en Br. Leo (van de Broeders van Huybergen). Ongeveer 5 km bui ten Pati, direkt langs de geasfalteerde provinciale weg, liggen, als welgezin de overburen, Sani I en Sani II tegen over elkaar. De totale oppervlakte is nog geen 2 ha en daarop wonen en werken 24 (ex)leprozen in strict coöpe ratief verband. Er zijn sawahs en ladangs, groente tuinen en veel mangga- en katesbomen. Er zijn een os, een koe en een kalf, die als ploeg- en trekdier fungeren. Er is een kippenfarm van 2500 legkippen die in 12 hokken (2 rijen van 6) rond scharrelen. Het zijn raskippen (Arco) die als ééndagskuikens worden aan geschaft. De eierproduktie is nu weer goed, de afzetmogelijkheid uitstekend, zodat de ei-opbrengst een belangrijke financiële kurk is, waarop Sani drijft. Dank zij een grote gift beschikt het projekt over een waterpomp met die selmotor en dynamo. Er is dus altijd voldoende water, óók voor de bevloei ing van het land. De 21 mannen wonen in 2 oude ba rakken op Sani II, de 3 vrouwen in een huisje op Sani I. Daér staat ook de oude, bouwvallige en kleine keuken. RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.395,— RETOUR JAKARTA f 1.975,— GARANTIEFONDS BALI - REISGELDEN plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA retour f 2.445,— AUSTRALIË met stop JAKARTA retour f 2.800, Rokin 52 AMSTERDAM - Tel. 020-24 25 38 Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG Tel. 070 - 63 83 67 Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel. 020-23 74 84 34

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 34