VAN MIDDEN NAAR OOST BIBIK DINGKLIK y- Dit jongetje snijdt het gras in Midden-Java en geeft het aan zijn geitje in Oost-Java. Ra, ra, hoe kan dat? Heel eenvoudig. Hij woont namelijk vlak bij de grens tussen Midden en Oost Java. Om het precies te zeggen, ten Wes ten van Ponogoro. Als u eens een deel van uw reis door Java per auto wilt doen raad ik u aan om vanuit Solo te vertrekken, naar het Zuiden naar Wonogiri waar de grote jamufabriek van Air Mancur ligt en de grote nieuwe stuwdam die de Kali Solo moet temmen en honderden hectaren sawah's van water moet voorzien. Dan Oostwaarts naar Ponogoro, aan uw rechterhand de barre, dreigende toppen van het Zuider gebergte, aan uw linkerhand de groene glooi'ngen van de Lawu. Lunchen in Ponogoro. Voor nog geen Rupiah 550 (of tewel 1,50) hebt u daar een smakelijke rijsttafel plus een flesje limonade. Dan dwars door het Zuidergebergte naar Trenggalek en Tulungagung. Daar lagen en (liggen nog) enkele suikerfabrieken maar al van oudsher leed dit gebied in de regentijd van de overstromingen, omdat het water zich geen weg naar de zee kon banen. Nu is daar een tunnel aangelegd die reeds in de Hollandse tijd gepland was en het overtollige water naar de zee loost. Als u tijd heeft kunt u ten zuiden van Tulungagung de marmergroeven bezich tigen en doorrijden naar de kust, Kopoh, waar ook logeer- gelegenheid is. Van Tulungagung door naar Blitar waar het grafmonument van Ir. Soekarno, de eerste president van de Republiek Indonesië altijd veel bezoekers trekt. Iets ten Noorden van Blitar ligt het oude Hindoeheiligdom, de Tjandi Panataran. Hier brachten de koningen van Kediri en Modjopahit hun offergaven aan Sjiwa en andere Hindoegoden. Een van de tjandi's op het tempelcomplex is verheven tot het identi teitssymbool van de provincie Oost Java. Daar is Midden Java een beetje jaloers op, en nu zoekt de gouverneur van Midden Java naar een symbool, waarin de identiteit van Midden Java tot uiting komt. Veel reliëfs op de Panataran zijn nog ongeschonden bewaard gebleven. Vooral als u deze tjandi tegen de late middag bezoekt zult u ongetwijfeld onder de indruk komen van zijn mystieke invloed. Er is iets wat is moeilijk te zeggen. En dan tot slot door naar Malang. Intussen ziet u aan uw linker hand de beruchte Kelud en aan uw rechter de Kali Brantas die door diverse dammen ook getemd wordt en die zijn oorsprong heeft boven Malang. Foto en tekst: Dick Hartoko Beroerd was wel, dat ik al heel vroeg gewekt werd doordat de zaklantaarn op de beddeplank boven mijn hoofd ging rollen en eraf viel, net op m'n hoofd. Een nare manier van gewekt worden. Enfin, ik was nog gezond en besloot wèl de ochtendkoffie van Mee- rie niet te nemen, maar liever een glas warme melk. Hier vertelde Tante niet verder. Ze deed eerst wat treiterig over de voet stappen van tja zie je, dat weet ik nou wel en jij niet, maar kwam toen toch met de waarheid voor de dag: in In donesië bestaat er een bunzingachtig dier, loewak geheten, dat in de huizen leeft en wel juist in de ruimte tussen dak en plafond. Het is erg nuttig, want hij eet muizen. Maar het beweegt zich op een eigenaardige manier met een soort hinkstapsprong, waardoor je ie dere keer de beide achterpoten hoort neerkomen, die hetzelfde ritme heb ben als mensenstappen. Ik heb hem later beter leren kennen, onze huis- loewak De loewak scheidt een afgrijselijk vocht af, dat erg stinkt. Eens liep hij over de kap van het dak van de bij gebouwen, een behoorlijk groot dier, zoiets als een flink uit de kluiten ge wassen haas. Ook had hij zich op een gegeven moment een vrouwtje gezocht en kwamen er jongen, die echter nog niet sprongen zoals de ouden, maar trippelden. Het was in die tijd nogal een herrie boven m'n hoofd, maar gelukkig bleven ze hoofdzakelijk in het deel boven de mandikamer, zodat ik er maar weinig last van had. Ik zuchtte - een mooi verhaal. Ik wilde echter toch nog wel graag weten hoe 't nu precies verder gegaan was met mantri Junus, Meerie, het ziekenhuisje, het werk. Maar Tantetje wou niet lan ger. "Een andere keer", zei ze. "Kom, we gaan naar binnen, kook jij van avond wat, ik heb dit nu wel verdiend." Op m'n toestemmend "nu vooruit dan maar", daalde ze stralend langs het laddertje naar beneden en ging de boot in, letterlijk, althans niet figuurlijk. Dr. E. H. RENSINK Het is merkwaardig hoeveel plichts besef de mens heeft, wanneer het de plichten van anderen betreft. Peter Sirius "Waarom voeren jullie al die giftige afvalstoffen niet af naar de bunga lows van de betrokken fabrieks directeuren?" 25

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 25