Het Sani-Projekt (II) ORIENT TRAVEL B.V. REISBRIEF UIT INDONESIË door A. C. van Ahee Het zwakke punt voor dit prachtige rehabilitatie project voor leprozen is en blijft de financiering. De kippenfarm is winstgevend en de hasi bumi (de op brengst van de grond) dekt voor 50% de eigen behoefte. De rest moet op de pasar worden gekocht. Daar komen dan nog bij het zakgeld, het kledinggeld, de medicijnen, de brandstof, het spaargeld voor het eventueel uittreden, enz. Het is éénmaal gelukt bovenstaande uitgaven geheel met de inkomsten te dek ken, maar in feite werd ook dit jaar verlies geleden. Wanter wordt niets afgeschreven (op de opstallen, de pomp, het vee), er worden geen salarissen uitbetaald (verpleging, leiding) ener wordt niets gereserveerd voor reële bedrijfsrisico's (kippeziekte, van de leg raken, misoogst). lang zitten praten. Bij het afscheid zei ze: "Nu kan ik gelukkig sterven, mijn wens is vervuld. Toean Allah is groot en goed Ira Ira was een niet meer zo jonge, ma gere vrouw die mank liep. Ze kwam bij ons in dienst als kokkie, 's Mid dags had ze geen speciaal werk, maar bleef toch op het erf, wilde niet naar huis. Het bleek al gauw dat ze een zwak had voor onze tweede zoon, die toen nog niet eens kon lopen. Mocht ze eens met hem gaan wandelen in de kinderwagen? Dat werd haar dagelijk se genoegen als wij ons kopje thee zaten te drinken of bezoek hadden. Tijdens ons middagslaapje soms een krijsende baby. Mocht ze hem mee nemen naar de blakang? Ze zou hem wel zoet houden en met hem spelen. Kortom, onze Hans werd haar "sinjo njantje". Beter kon ze zijn naam niet uitspreken. Wij hadden toen al plannen om naar Australië te emigreren en met dat voor uitzicht vreesde ik een te nauwe band tussen Ira en het kind (mijn eigen baboe tulih in gedachten). Nadat we haar voorzichtig inlichtten dat we zou den verhuizen naar een ander land in de nabije toekomst, leek het wel of zij het kind geheel voor zichzelf wilde hebben, leder vrij momentje speelde ze met hem, gaf hem te eten, baadde hem, stopte hem in bed. Ik mocht zelf niets meer doen. Deze devotie werd wel angstig. Steeds weer smeekte ze ons haar mee te nemen naar dat nieuwe land en het kostte veel moeite haar uit te leg gen dat dit onmogelijk was. Ze kon het niet begrijpen Waren wij dan niet tevreden over haar werk of zorgde zij niet goed genoeg voor de sinjo ke- tjil De grote dag brak aan. We zouden om 10 uur 's morgens naar Priok vertrek ken. Ira hoefde die dag niet meer voor ons te werken en zei ik haar een uur voor ons vertrek te komen voor het afscheid. Die dag stond ze om 5 uur 's morgens voor de deur. Het was nog donker en Hansje sliep nog vast. Heel stilletjes ging ze zijn kamer in en plaatste zich op de grond voor zijn bedje, starend naar "haar" kind. Vanaf het moment dat hij wakker werd nam ze hem in haar armen, liet hem niet meer los totdat we om 10 uur het kind je daadwerkelijk uit haar armen moes ten trekken. Ze kón gewoon geen af scheid nemen, wilde hem niet afstaan. Dit schrijnend tafereel, de huilende Ira en haar hartverscheurende geroep "sinjo njantje, sinjo njantje" was als een symbolisch afscheid van ons leven in het land van herkomst. Wij moesten iets dierbaars afbreken om een nieuw leven te beginnen PAM SCAF Bedenk ook dat de arbeidsproduktivi- teit van deze gehandicapten natuurlijk lager ligt. Met een beenprothese kan je nu eenmaal niet in de zuigende modder van de sawah werken en hanteer maar eens de patjol als je haast geen vingers meer hebt. Zr. Giovanni die bekwaam en punc tueel de eenvoudige boekhouding voert, heeft het die 24 coöperatieleden duidelijk voorgerekend. In 1984 is Rp. 3.000.000 meer uitgege ven dan ontvangen. (Over afschrijvin gen, reservering etc. praten we dan natuurlijk niet eens!). Dat komt vooral door de kippeziekte die in 1983 het bestand van goedleggende kippen hal veerde en de afname van de leg eind 1984. Geen reserves om die klappen op te vangen en dus een tekort van ongeveer 10.000,harde Neder landse guldens. En de kippenhokken zijn toch echt aan een opknapbeurt toe. En dat kost ook zo'n 10.000, voor 12 hokken. Grote bedragen inderdaad, maar alle beetjes helpen. Ook de diepste put wordt gedempt als er maar genoeg kleine twijgjes in gegooid worden. Dik ke takken zetten natuurlijk veel meer zoden aan de dijk Zr. Giovanni en Br. Leo laten zich dan ook door al die tekorten niet uit het veld slaan, want zij zien ookde winst. De winst op het menselijke vlak. De winst dat 24 verstoten en uitzicht loze schepselen Gods weervertrouwen in zichzelf beginnen te krijgen. De winst dat zij produktief bezig zijn om althans de helft van hun bordje rijst met eigen geschonden handen te ver dienen. De winst dat zij weer arbeids vreugde kennen, weer voor vol worden aangezien, zich weer een beetje als "gewoon" mens kunnen beschouwen. Dat zelfvertrouwen, dat gevoel van eigenwaarde, die verhoogde weerbaar heid spreekt uit hun houding, hun ogen, hun woorden. Giovanni en Leo putten er hun kracht uit om stug door te zet ten. Het Sani-projekt móet blijven be staan, zoals het zich al tien jaren lang overeind gehouden heeft. Door (vaak onverwachte) hulp van telkens ande ren. Doet U ditmaal mee Naschrift: Als U nog meer wilt weten over dit Sani-projekt neem dan contact met ons op. Wij zijn bestuursleden van de stichting HOS (Helpt ons steunen) te Epe. Onze rondreis door Indonesië maakten wij mede om voor deze stich ting aktuele gegevens te verzamelen over reeds bestaande aktiviteiten ten gunste van (ex)leprozen. Daartoe be zochten wij Tangerang, Pati en Bali. Het Sani-projekt nabij Pati trof ons zeer door de goede organisatie, het grote enthousiasme van Giovanni en Leo en vooral de zichtbare resultaten. Zodoende - A. C. van Ahee, Pr. Margrietstraat 1, 8019 ZD Zwolle, tel. 038-21 43 32; P. J. M. Timmermans, Steenderkamp 32, 8162 XG Epe, tel. 05780-1 44 23. (ANVR) RETOUR BANGKOK VOOR SLECHTS f 1.395,— U\L|Jli RETOUR JAKARTA f 1.975,— GARANTIEFONDS g£[_| - REISGELDEN plus BANGKOK, SINGAPORE, SUMATRA, JAVA retour f 2.445,— AUSTRALIË met stop JAKARTA retour f 2.800,— Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38 Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG Tel. 070 - 63 83 67 Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM Tel. 020-23 74 84 TT 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1985 | | pagina 7